Íþróttablaðið - 01.03.1944, Blaðsíða 7

VIII. árg. Reykjavík, marz 1944. 3. tölublað.
Þorsteinn Einarsson:
Héraðsíþróttakennarar.
Það er vart meira en ein öld
síðan að einn læknir skyldi gegna
læknisstörfum á öllu Suðvestur-
landi, en nú eru á því sv:eð; 7
héraðslæknar.
íþróttaiðkendur landsins eru nú
háðir nær því sama skipulagi, en
þó er úr þessu að rætast.
Full úrbót fæst ekki fyrr en all-
ir áhugamenn um íþróttaiðkanir
leggjast á eitt að bæta úr þessu.
Það átak verður létt, ef allir leggj-
ast á eitt. Það er ekki vansalaust
fyrir gömul liéraðssambönd, sem
liafa sett íþróttamálin efst sinna
máia og telja þau beztan tengilið
félagsstarfsins, að hafa ekki fast-
an íþróttakennara á vegum sín-
um á sambandssvæðinu.
Við erum of lengi búnir að Iifa
á gelgjuskeiði i íþróttamálum, til
þess að við förum ekki að læra af
reynslunni og reynum að hefja
okkur upp úr kyrrstæðunni.
Hver er vegseind eða sæmd eins
héraðssambands af héraðsmóti,
þar sem liöfuðþáttur mótsins er
íþróttakeppni, ef að ekkert hefur
verið æft undir væntanlegt mót.
Keppnin er að vísu ekki aðal-
atriðið, en Iiún verður það þar,
sem hún byggist ekki á undan-
farandi íþróttaiðkunum þjálf-
un og þekkingu. Keppnin er allt-
af tvíeggjuð, en aldrei verður
hún tvíeggjaðri, en þar, sem
íþróttaiðkanir renna ekki undir
hana.
Nú er þetta að breytast á nokkr-
um stöðum, sem betur fer, en við
erum því miður of seinfara. Afsök-
unin er húsnæðisleysið, skortur á
góðum leikvöllum og sundlaugum
til íþróttaiðkana, ennfremur skort-
ur á hæfum kennurum. Féleysi og
skílriingur hefur einnig hamlað.
Allt er þetta að lagast.
Kaupstaðirnir hafa beztu að-
stöðuna, vegna fjölmennis og
vegna þess að þar eru atvinnu-
skilyrði almennings jöfnust allt
árjð. I sveitum og þorpum, skipt-
ast á annatímar eða þá tímabil,
sem fjöldi ungs fólks leitar burt
til vinnu.
Einstök félög í þéttbýli geta
staðið undir kostnaði við það að
liafa íþróttakennara um lengri tíma
úr árinu, eða þá að tvö eða fleiri
félög standa að sama kennara.
Fyrir þrein árum hófst hin
fyrsta héraðsíþróttakennsla. Ung-
mennasamband N.-Þingeyinga
fékk frá stjórn U.M.F.I. Davíð Sig-
urðsson til íþróttakennslu. Meiri
hluta vetrar kenndi liann fimleika
á námskeiðum á 4—5 stöðum í
héraðinu og um vorið ferðaðist
hann á milli félaganna og var
einn eða fleiri daga á hverjum
stað og kenndi frjálsar íþróttir og
undirbjó héraðsmótið.
Arangur þessarar kennslu var
með ágætum. Margir íþróttaiðk-
endur um allt héraðið, bæði inn-
an félaga og skóla, aukið félags-
líf, aukning félagsmeðlima og
glæsilegt héraðsmót.