Morgunblaðið - 20.01.2020, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. JANÚAR 2020
Elsku Svana,
sumt fólk sem mað-
ur kynnist á lífs-
leiðinni hefur djúp-
stæð áhrif á líf manns og
þannig kona varst þú. Ég tel
það gæfu mína að hafa þekkt
þig allt mitt líf.
Þó að þú hafir verið mágkona
ömmu minnar og við ekki bund-
in blóðböndum hefur mér alltaf
fundist þú vera frænka mín.
Líklega segir það meira um þig
og mínar tilfinningar til þín en
mörg önnur orð.
Leiðir okkar lágu saman á
ýmsan máta í gegnum lífið. Í
fyrstu voru það óteljandi fjöl-
skylduboð því þú stóðst alltaf
þétt við bakið á ömmu og henn-
ar fjölskyldu. Á milli ykkar var
sönn vinátta og kærleikur. Þú
tókst þátt í gleði hennar og
sorg með bjarta brosinu þínu,
gjallandi hlátrinum og hlýja
faðmlaginu.
En þú fylgdist einnig náið
með því sem við, afkomendur
Svanhildur Árný
Sigurjónsdóttir
✝ SvanhildurÁrný Sig-
urjónsdóttir fædd-
ist 5. maí 1927. Hún
lést 30. desember
2019.
Útförin fór fram
15. janúar 2020.
ömmu, tókum okk-
ur fyrir hendur í
lífinu hverju sinni.
Þar var ég engin
undantekning. Þeg-
ar ég hóf daður
mitt við skálda-
gyðjuna sýndir þú
því mikinn áhuga
enda hafðir þú
gaman af skáld-
skap og kunnir
sjálf að beita penn-
anum.
Þú mættir í útgáfuhófin
vegna útgáfu bókanna minna og
komst þeim jafnvel á framfæri
á ýmsum stöðum. Þegar ég
kynntist manninum mínum
þurfti engra útskýringa við af
hverju ég batt trúss mitt við
karlmann en ekki konu. Þú
varst spennt að kynnast honum,
en síðar kom í ljós að leiðir ykk-
ar höfðu einnig legið saman áð-
ur. Hann lærður þjónn og þú að
sjálfsögðu löngu orðin goðsögn í
þeirri atvinnugrein. Frum-
kvöðull, fyrsta konan sem út-
skrifaðist sem þjónn á Íslandi.
En það er eitt sem stendur
upp úr í samskiptum okkar,
elsku Svana. Þegar ég var ung-
ur maður leitaðir þú til mín og
fólst mér ábyrgðarfullt verk-
efni. Það verkefni er okkar
trúnaðarmál og þótt það hafi
ekki staðið yfir í langan tíma
fékk það mig til að spyrja áleit-
inna spurninga um sjálfan mig
og fyrir hvað ég stend. Það
þroskaði mig sem einstakling
og ég er þér ævinlega þakklátur
fyrir traustið sem þú sýndir
mér.
Þegar ég skrifa þessi orð
kemur upp í huga minn þrett-
ánda vers í fyrra bréfi Páls
postula til Korintumanna þar
sem hann talar um kærleikann.
„En nú varir trú, von og kærleikur,
þetta þrennt, en þeirra er kærleik-
urinn mestur.“ (1. Kor. 13, 13)
Þú varst trúuð kona og líkt
og svo margir aðrir í minni fjöl-
skyldu gafst þú tíma þinn óeig-
ingjarnt til starfa innan Óháða
safnaðarins. Ég er einnig sann-
færður um að innra með þér bjó
vonin. Vonin um eilífa sælu að
loknu þessu jarðlífi sem ekki fór
alltaf um þig mjúkum höndum.
Þú tókst á við lífið með kærleik-
ann að vopni og eins og segir
réttilega í versinu er hann mik-
ilvægastur.
Elsku Svana, hugur minn á
þessari stundu er hjá þér og að-
standendum þínum. Þeim votta
ég mína dýpstu samúð. Ég veit
að ég tala einnig fyrir hönd
Nonna og allra afkomenda
ömmu þegar ég þakka þér fyrir
alla hlýjuna, allt brosið og kær-
leikann sem þú sýndir okkur í
gegnum árin.
Ég vil með þessum orðum
kveðja þig að sinni en þó með
þeirri vissu að þangað sem för
þinni er nú heitið, að þar muni
einnig verða áfangastaður minn
þegar þessu jarðlífi sleppir og
við munum brosa, hlæja og ef
til vill daðra örlítið við skálda-
gyðjuna saman á ný.
Meira: mbl.is/andlat
Steindór Kristinn Ívarsson.
Kær vinkona og samstarfs-
kona að samkirkjulegum mál-
efnum hefur kvatt okkur. Svan-
hildur Árný Sigurjónsdóttir var
um tíma fulltrúi Óháða safn-
aðarins í Samstarfsnefnd krist-
inna trúfélaga á Íslandi og einn-
ig starfaði hún með landsnefnd
um alþjóðlegan bænadag
kvenna um árabil. Svanhildur
hafði oft á orði: Margur er knár
þótt hann sé smár og átti þar
með við sjálfa sig. Og kná var
hún, sannarlega, alltaf reiðubú-
in að koma og vera með, jafnvel
seinni árin þegar heilsan var
farin að gefa sig. Oft las hún
guðspjallið á samverustundum
og í samkirkjulegum útvarps-
guðsþjónustum og gerði það
undurvel, með fallegum
áherslum og skýrum framburði.
Svanhildur Árný var einlæg
trúkona og gaf okkur dýrmætan
vitnisburð sinn í orði og verki.
Þegar hún var beðin um að pré-
dika á sameiginlegri samkomu
gerði hún það af reisn og festu.
Við þökkum henni samfylgdina
og biðjum fjölskyldu hennar
blessunar Guðs.
Fyrir hönd samstarfsnefndar
kristinna trúfélaga á Íslandi,
María Guðrúnardóttir
Ágústsdóttir.
✝ Kerstin Hilt-rud Roloff
fæddist í For-
chheim í Oberfr-
anken, Þýska-
landi, 24.
desember 1966.
Hún lést 24. des-
ember 2019. For-
eldrar hennar eru
jarðfræðingurinn
dr. Achim Roloff,
f. 1938, d. 2016,
og Karin Roloff listakona, f.
1944. Bróðir hennar Oliver
fæddist 1973. Kerstin varð
1985 afburðastúdent úr forn-
máladeild Herder-mennta-
skólans í Forchheim. Fyrsta
starf hennar eftir útskrift var
sem upplýsingafulltrúi í höf-
uðstöðvum Rhein Main Donau
AG, München. Kerstin stund-
aði ung m.a. bardagaíþróttir
og fjallaklifur, síðar meir
hestamennsku og útivist.
Árið 1987 kom hún fyrst til
Leifs. Þorsteinn Ragnar, f.
1981, og Halldór Valur, f.
1984, eru synir Leifs með með
Sigríði Björnsdóttur. Með Kol-
brúnu Bylgju Sveinbjörns-
dóttur á Leifur dótturina
Sveinbjörgu Ingu, f. 1985, og
með Unni Björnsdóttur soninn
Guðna Má, f. 1987. Sjálfur var
Leifur elstur af 11 systkinum
sammæðra, og sex systkinum
samfeðra, sonur Valgerðar
Þorsteinsdóttur, f. 1918, d.
1981, og Hreggviðar Ágústs-
sonar, f. 1917, d. 1955, og
kynntist 15 barnabörnum og
tveimur langafabörnum sínum
meðan hann var á lífi. Hann
var lengst af bóndi í Bakka-
koti og Byrgisskarði.
Kerstin vann mest við
hjúkrun, kennslu og leiðbein-
ingu en hún var m.a. leiðbein-
andi í skyndihjálp í áratugi.
Síðustu árin bjó fjölskyldan í
Bakkakoti þar sem þau reistu
sér nýtt heimili árið 2004.
Kerstin lauk 2011 námi í
kennslufræðum við HA.
Verkir settu svip á síðustu
árin en hún var í námi í tölv-
unarfræði frá HR á meðan
hún komst vel leiðar sinnar.
Útför hefur farið fram.
Íslands og hóf
1988 nám í hjúkr-
un við Háskólann
á Akureyri. Hún
vann með náminu
og útskrifaðist
með verðlaun
1992. Við tók starf
á gjörgæsludeild
Borgarspítalans
þar til hún flutti
norður.
Kerstin og Leif-
ur Steinarr Hreggviðsson, f.
10.10. 1935, d. 2.8. 2018,
gengu í hjónaband 1996 og
eignuðust dótturina Swanhild
Ylfu, f. 1. apríl það ár. Fyrir
átti Leifur þau Ingibjörgu
Jenný, f. 1967, Harald Þór, f.
1968, og Sigurjón Viðar, f.
1971, með Freyju Oddsteins-
dóttur. Dóttir Sigurlaugar
Björnsdóttur og Leifs er
Guðný Hrefna, f. 1974, og son-
ur Sigurlaugar, Björn Ey-
steinn, f. 1973, er fóstursonur
Mamma var engri lík, kraft-
urinn, hugrekkið, heiðarleikinn,
dugnaðurinn og það hvað hún
var klár og víðlesin, mikið sem
ég var heppin að eiga hana fyrir
móður og að hafa átt hana að í
þann tíma sem hún lifði. Hún
hvatti mig til dáða í öllu sem ég
tók mér fyrir hendur, hvort sem
það var nám, erfiður hestur eða
annað. Ég er þakklát fyrir skil-
yrðislausa ást hennar og pabba
og það veganesti sem þau gáfu
mér út í lífið og mun halda minn-
ingu þeirra á lofti svo lengi sem
ég lifi, í hjarta, huga, orði og
gjörðum. Ljóðið Sprettur eftir
Hannes Hafstein var í miklu
uppáhaldi hjá mömmu og vil ég
heiðra minningu hennar með því
að birta fyrstu þrjú erindin hér:
Ég berst á fáki fráum
fram um veg.
Mót fjallahlíðum háum
hleypi ég.
Og golan kyssir kinn.
Og á harða, harða spretti
hendist áfram klárinn minn.
Það er sem fjöllin fljúgi
móti mér,
sem kólfur loftið kljúfi
klárinn fer.
Og lund mín er svo létt,
eins og gæti eg gjörvallt lífið
geisað fram í einum sprett.
Hve fjör í æðar færist
fáknum með!
Hve hjartað léttar hrærist!
Hlær við geð
að finna fjörtök stinn!
Þú ert mesti gæðagammur,
góði Léttir, klárinn minn!
(Hannes Hafstein)
Ég sé þig fyrir mér mamma
mín, þar sem þú getur loksins
farið aftur á hestbak og farið á
hann Fána þinn, bæði í ykkar
besta formi, á harðastökki um
sumarlandið. Bið að heilsa
pabba.
Litla Leifsdóttirin þín,
Ylfa.
Kerstin
Hiltrud Roloff
Vetur konungur
skartaði sínu feg-
ursta við upphaf
nýs árs og falleg
glitský á himni yfir
Hafnarfjalli. Árið 2020 gengið í
garð og Sigga Helga, móður-
systir mín, hefur fengið hvíld-
ina. Svo fór að illvígur sjúkdóm-
Sigríður Helga
Sigurðardóttir
✝ Sigríður Helgafæddist 29.
október 1957. Hún
lést 3. janúar 2020.
Útför hennar fór
fram 13. janúar
2020.
ur hafði yfir-
höndina en á
liðnum tveimur ár-
um hefur frænka
tekið örlögum sín-
um af mikilli skyn-
semi, ró og yfirveg-
un. Alltaf lík sér og
skýr í hugsun.
Ótæmandi baráttu-
þrek og lífsvilji.
Þrátt fyrir erfiða
tíma og ömurleg
átök sagði frænka alltaf; „þetta
verður allt í lagi. – Binni minn,
ég er alveg sátt“.
Það var svo margt í fasi
frænku sem ég þekki frá ömmu
og afa; tók vel eftir fréttum og
líðandi stund. Talnaglögg og ná-
kvæm þegar það átti við. Fór
vel með allt sitt og hafði unun af
því að hafa snyrtilegt og nota-
legt í kringum sig. Hélt í gaml-
ar hefðir, ræktaði frændgarðinn
sinn sérstaklega vel – bæði þá
eldri sem og þá sem yngri voru.
Ég minnist með hlýju uppeld-
isára minna í Borgarnesi en
frænka var náin foreldrum mín-
um og mikill vinur.
Sigga Helga var lengi í for-
eldrahúsum og reyndist afa og
ömmu mikill styrkur í erfiðum
veikindum ömmu. Sigga Helga
starfaði um tíma í Reykjavík,
bæði sem þjónn á veitingahús-
inu Við Tjörnina og seinna í Al-
þýðubankanum. Þá fékk ég oft
að gista hjá henni í Garðastræt-
inu. Í seinni tíð höfðum við
frænka minna samband en áður.
Ég í mínu annríki í Reykjavík
en hún á sínum heimavelli
heima í Borgarnesi. Sigga
Helga hafði gott lag á ungu
fólki og var afar sátt í starfi
sínu sem skólaritari hjá Grunn-
skólanum í Borgarnesi síðast-
liðin 15 ár.
Mikið hefur breyst hjá stuttri
fjölskyldugrein á skömmum
tíma. Enn eitt skarðið, enn eitt
höggið. Fráfall sem snertir fjöl-
marga í litlu bæjarfélagi og
samfélagi heima í Borgarnesi.
Þrátt fyrir allan þennan aðdrag-
anda er það bæði skrítið og
ótrúlega erfitt að sætta sig við
þessa hinstu kveðjustund, elsku
frænka. Trúi því þó að þú sért
komin á betri stað. Komin í
faðm engla.
Minning lifir og öll þín elska.
Brynjúlfur Halldórsson.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samhug og hlýju við andlát og útför
elskulegs eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
GUNNARS GUNNARSSONAR,
fyrrverandi bónda Selfossi I.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
á Selfossi fyrir góða umönnun og hlýju.
Megi nýja árið færa ykkur öllum gæfu og gleði.
Steinunn Eyjólfsdóttir
Atli Gunnarsson Anna Sigrúnardóttir
Guðrún Ásta Gunnarsdóttir Sveinn Sigurmundsson
Erna Gunnarsdóttir Jón Árni Vignisson
Sigríður Gunnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, afi og langafi,
PÉTUR JÓNSSON,
Þorvaldsstöðum, Breiðdal,
lést hinn 7. janúar sl. og verður jarðsunginn
frá Eydalakirkju 25. janúar nk. kl. 14.00.
Bjarki Pétursson
Viðar Pétursson
Hlíðar Pétursson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR ANTONÍUSDÓTTIR,
Sléttuvegi 19, Reykjavík,
lést á hjartadeild Landspítala þriðjudaginn
7. janúar. Útför hefur farið fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Jón Þór Ólafsson
Sigrún Anna Jónsdóttir Ingibjörg Jónsdóttir
Ólöf Jónsdóttir Þóra Sigríður Jónsdóttir
tengdasynir, barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar og amma,
GUÐMUNDA RÓSA INGÓLFSDÓTTIR,
lést þriðjudaginn 14. janúar á
hjúkrunarheimilinu Hömrum, Mosfellsbæ.
Útför fer fram frá Hallgrímskirkju
föstudaginn 24. janúar kl. 13.
Klara Egilson
Ingólfur Máni Hermannsson
Guðmundur Galdur Egilson
Heiðveig Riber Madsen
Thor Riber Madsen
Freyja Riber Madsen
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BENTA MARGRÉT BRIEM,
áður til heimilis í Sörlaskjóli 2,
lést á Hrafnistu í Laugarási hinn 17. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Ólafur Jón Briem Sóley Enid Jóhannsdóttir
Garðar Briem Elín Magnúsdóttir
Gunnlaugur Briem Hanna Björg Marteinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför ástkærar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
INGIBJARGAR STEINDÓRSDÓTTUR,
sem lést 14. desember sl. á
Hjúkrunaheimilinu Hömrum, Mosfellsbæ.
Steindór Hálfdánarson Sólrún Björnsdóttir
Stella Petra Hálfdánardóttir Lárus Halldórsson
Kristín Hálfdánardóttir Gunnar H. Sigurðsson
og fjölskyldur