Morgunblaðið - 21.01.2020, Síða 10
10 | MORGUNBLAÐIÐ
Ásgeir Ingvarsson
ai@mbl.is
Ó
trúlegustu hlutir geta
fengið mann til að kolfalla
fyrir bíl. Það er auðvelt að
láta hrífast af háværri og
kröftugri vél, eða framúrstefnulegu
útliti, og stundum er það tæknin og
íburðurinn sem heillar. Í tilviki nýja
Renault Captur var það agnarlítill
ferhyrndur vasi á milli framsætanna.
Hvað er svona merkilegt við þennan
ferhyrnda vasa? Jú, hann er af hár-
réttri stærð fyrir ferhyrndan lykil-
inn.
Þegar bílahönnuðir muna eftir
svona smáatriðum þá boðar það gott
fyrir restina.
Leiðin lá til Aþenu fyrr í vetur að
kynnast glænýjum Captur; bíl sem
þegar hann kom fyrst á markað
deildi stærðarflokki með aðeins ein-
um bíl; Nissan Juke. Síðan þá hafa
aðrir bílaframleiðendur hrúgast inn í
þennan stærðarflokk sem kalla
mætti smájepplinga-flokkinn og hafa
Ljósmynd/Ásgeir Ingvarsson
„Gerðu það
sem þú ætlar
þér að gera“
Hæðin, stærðin og verðið fellur vel að íslenskum aðstæðum. Fjölmargar spennandi litasamsetningar eru í boði.
Baksvipurinn er sterkur en samt ekki farið út í neinar öfgar.
kaupendur um u.þ.b. 20 ólíkar bílteg-
undir að velja ef þeir vilja bíl sem er
þægilega smár fyrir þrengslin í borg-
um, en á sama tíma hæfilega rúmgóð-
ur til að mæta öllum þörfum vísitölu-
fjölskyldunnar, með það mikla
veghæð að ekkert mál er að ráðast til
atlögu við holótta malarvegi. Ekki
skrítið að Captur skuli hafa hæft
marga Íslendinga í hjartastað, því
þegar kemur að íslenskum aðstæðum
hakar hann í öll boxin og er nokkuð
huggulegur í ofanálag.
Mikill íburður miðað
við verðflokkinn
Heilt á litið er ekki annað að sjá en
að hönnun annarar kynslóðar Captur
hafi heppnast afskaplega vel. Eins og
vill yfirleitt gerast með hverri nýrri
kynslóð er búið að lengja og víkka
Capturinn lítillega svo hann virkar
stæðilegri og vígalegri á veginum;
línurnar orðnar ögn sportlegri og
eins og bíllinn hnykli vöðvana á alveg
hárréttum stöðum. Er erfitt að finna
nokkurn veikan flöt á útlitinu að ut-
an, og sömu sögu að segja um far-
þegarýmið. Gaman er að sjá hvernig
Renault ákvað að gera umhverfi öku-
manns og farþega íburðarmeira, án
þess samt að hafa það alveg yfirdrif-
ið. Þannig eru allir yfirborðsfletir í
mælaborði og hurðum mjúkir við-
komu, eins og í lúxusbílum – ekkert
hart og kalt plast hér. Sætin eru lág-
stemmd en tignarleg og allt snyrti-
legt að sjá: hvorki of mikið né of lítið
af tökkum og upplýsingaskjárinn í
miðjunni stór en samt ekki fyrir nein-
um.
Og alls staðar má finna úthugsaða
hönnun, eins og t.d. í skjánum sem
hefur verið stillt upp á hæðina frek-
ar en breiddina. Af hverju gera ekki
fleiri framleiðendur þetta? Þegar
maður pælir í því þá batnar jú upp-
lýsingagjöf leiðsögukerfisins þegar
kortið af veginum framundan birtist
á hæðina. Alla jafna er ég hrifnari að
því þegar upplýsingaskjáir eru
felldir inn í mælaborðið, frekar en
látnir líta út eins og þeir séu fríst-
andandi (eins og hjá Mercedes-Benz
og Aston Martin), en hjá Captur
gengur hönnunin upp og skjárinn
skapar góða þungamiðju í hönn-
uninni.
Svona má lengi telja og virðist t.d.
Eftir mikla leit var varla hægt að finna annan
veikleika á nýja Renault Captur en þann að
lykillinn mætti vera ögn þyngri í hendi.
Vantar þig
hjólbarða?
FINNA.is