Fjölrit RALA - 15.01.1980, Blaðsíða 14

10
1 fyrsta dálki töflunnar er stuóst viö meðalnióurstöóur 7
langtímatilrauna (19-30 ár) á Reykhólum, Akureyri, Skriðu-
klaustri og Sámsstöðum (10) . 16 ára tilraunaniðurstööur á
Hvanneyri sýna mjög svipaða nióurstöóu (n). I þessum til-
raunum hefur allur áburður verið borinn á í einu lagi á
vorin, og fosfór- og kalíáburðarskammtar hafa verið þeir
sömu án tillits til köfnunarefnisáburðar. Tilraunalandið
var ýmist einslegið eóa tvíslegió. Hæsti áburðarskammturinn
var ýmist 82 eða 120 kg N/ha, þannig að framlengja þarf nióur-
stöðurnar til að fá mat á uppskeruauka allt aðl55kg N/ha.
Ekki hefur verið unnió úr öðrum sambærilegum tilraunaniður-
stöðum, sem spanna bilió 60-240 kg N/ha.
I öðrum dálki töflunnar eru nióurstöður tilrauna með vaxandi
NPK, þar sem köfnunarefni, fosfór og kalí voru aukin í jöfnum
hlutföllum, ýmist í 180 eða 300 kg N/ha. Ennfremur var áburði
skipt og hluti áburðar borinn á á milli slátta, hærra hlut-
fall þar sem stórir áburðarskammtar voru bornir á.
Páll Bergþórsson hefur stuóst við þessar tilraunaniðurstöóur
við gerð sprettuspár sinnar (15).
Ógjörningur er að taka niðurstöður annars tilraunahópsins
fortakslaust fram yfir hinn, en báðar geta átt nokkurn rétt
á sér. Niðurstöður langtímatilraunanna eru betur skilgreindar,
en bent hefur verið á, að grunnáburður hafi e.t.v. verió
takmarkandi við hærri áburðarskammtana. Fosfóráburður
var 26-33 kg P/ha i þessum tilraunum,og má telja nær öruggt,
að fosfór hafi hvergi takmarkaó sprettu, hvað þá uppskeruauka
fyrir köfnunarefni. Kaliáburður var ýmist 62 eóa 75 kg K/ha,
og kynni kaliskortur að hafa takmarkað sprettu og jafnvel
áburðarsvörun sums staðar. Hins vegar er liklegt, að skortur
þessara áburóarefna hafi takmarkað sprettu við minni áburðar-
skammtana i tilraununum með vaxandi NPK, og að þannig hafi
fengist meiri svörun við litlum eða hóflegum áburði en
köfnunarefni eitt gæfi. Skipting stórra köfnunarefnisskammta,