Fjölrit RALA - 15.11.2000, Qupperneq 72

Möðruvellir 1999
64
vorið voru orðnar litlar var tekin sú ákvörðun að seinka örlítið slætti og tvíslá flest túnin til
þess að tryggja nægjanlegt hey.
Til að ákvarða heyfeng eru að jafnaði 10 þurrheysbaggar og 4 rúllur vigtaðar af hverri
spildu og slætti og um leið tekin sýni til þurrefnisákvörðunar og efnagreininga.
Heyfengur veginn við hlöðudyr á Möðruvöllum sumarið 1999
Þurrefni Þurrvigt/einingu Fjöldi Uppskera þe.
% s* kg s eininga tonn % af heild
Þurrheysbaggar 1. sláttur 72 15 13 2 914 11,9 4
Rúllur 1. sláttur 67 10 272 31 807 214,1 70
Rúllur 2. sláttur 59 11 298 40 246 72,5 24
Grænfóður 14 5 125 32 65 7,6 2
Alls 2032 306,1
* s = staðalfrávik (milli túna)
Heyskapur hófst þann 23. júní og fór ffemur hægt af stað vegna rólegrar sprettu framan af
af völdum kals og vorkulda. Þegar á leið rættist verulega úr sprettunni og fyrri slætti lauk
20. júlí. Seinni sláttur hófst 30. júlí og lauk 14. september. Heildamppskera var vel yfir
meðallagi. Hirtir vom 914 þurrheysbaggar og 1118 rúllur eða 3061 hestburður þurrefois
alls. Hefur aldrei eins lítið verið heyjað í þurrhey á Möðmvöllum og var það einungis um
4% af heildarheyfeng.
Vegin uppskera ræktaðs lands á Möðruvöllum sumarið 1999
ha kg þe./ha FE/ha FE/kg þe.
l.sláttur 69,3 3.264 2.388 0,73
-staðalfrávik (milli túna) 1.046 1.179 0,07
2.sláttur 52,0 1.325 1.011 0,76
-staðalfrávik (milli túna) 661 509 0,05
Grænfóður (bygg og haffar) 2,4 3.240 2663 0,82
-staðalfrávik (milli sláttutíma) 621 481 0,07
Beit * 22,7 1.748 1.574 0,9
-staðalfrávik (milli túna) 1.218 1.096 -
Vegið alls 77,7 4.453 3.384 0,76
1.458 1.107 0,08
* Beitin er áætluð útfrá fóðurþörf kúnna miðað við nyt, áætlaða meðallífþyngd, 10% álag á viðhaldsþarfir og
94% fóðumýtni.
Vegin meðaluppskera af hektara var sú mesta sem mælst hefur, um 45 hestburðir þurrefnis,
eða um 3400 FE. Þetta stafar fyrst og fremst af mun hærra hlutfalli túna sem vora tvíslegin,
eða 75% miðað við t.d. 32% árið 1998. Hins vegar var fóðurgildið, sérstaklega m.t.t.
orkunnar, talsvert undir meðallagi vegna seinkunar á slætti og sinu og leirs í engjaheyjum.
Breytileiki í uppskeru milli túna er mikill, eins og sést á staðalffávikum, og fer það fyrst og
ffemst effir því hvemig túnin em nýtt. Einnig hefur náttúmleg fijósemi landsins og tegund
fóðuijurta þama nokkur áhrif. Aldrei þessu vant vom það ekki vallarfoxgrastúnin sem gáfu
mestu uppskemna heldur gömul valllendistún, þar sem háliðagras er ríkjandi, að jafnaði um
65 hkg þurrefnis/ha.
Vallarfoxgrasi var sáð með bæði byggi og vetrarhöffum sem skjólsáð. Þetta var slegið
í tveimur hlutum. Þann 5. ágúst var byggið og hluti af blöndu af byggi og höfmrn slegið og