Rit Búvísindadeildar - 20.11.1995, Blaðsíða 26

tími, klst
1. mynd. Þurrkstig heysins á þurrkunarskeiðum.
Athugað var hvemig þuxrefnisprósenta heysins breyttist með þurrkinum, en þurrkur
er hér skilgreindur sem margfeldi meðaleimhungurs loftsins á virkum þurrkunartíma (kl. 9
- kl. 21) og lengdar hans í klst. Þurrkurinn hefur því eininguna kPa-klst. Fylgni
þurrefnisprósentu heysins (y) og þurrks (x) með línulegu aðhvarfi reyndist mjög eindregin
eins og tölumar í 2. töflu sýna, en þar hefur einnig verið reiknaður út nauðsynlegur fjöldi
virkra þurrkstunda til þess að ná æskilegu þurrkstigi, þ.e. stunda á tímabilinu kl. 9-21.
Við útreikninginn er reiknað með meðalþurrki daganna sem tilraunimar tvær stóðu. í
aðhvarfslíkingunni y = a + bx er hallastuðullinn (b) mælikvarði á þurrkunarhraða heysins.
Má sjá að að stuðullinn er þeim mun hærri sem skemmra líður frá slætti að fyrsta snúningi
heysins. Tölfræðilegur munur er ekki á hallastuðlum a- og b-liða, eu c-liður sker sig lítið
eitt frá hinum tveimur. Það er aðeins í fyrri tilrauninni sem munur reyndist vera á d- og e-
liðum.
Hallastuðlar kvöldslægjunnar em hærri en hallastuðlar morgunslægjunnar. Hey,
slegið að kvöldi, virðist því hafa þomað hraðar en hey, slegið að morgni, miðað við sama
þurrk. Hins vegar varð legutími kvöldslægjunnar á velli lengri en morgunslægjunnar, og
um það getur munað í ótryggu tíðarfari. Nam munurinn a.m.k. 10 klst miðað við þurrkun
að rúllubaggastigi (45% þe.). Óvíst er hvað veldur mun á þurrkunarhraða heysins eftir
21