Feykir - 02.10.2019, Side 4

AÐSENT | Álfhildur Leifsdóttir skrifar
Hvaðan kemur skáldskapurinn?
Ýmislegt vakti at-
hygli mína í um-
ræddri grein. Það er
til dæmis áhugavert
að hægt sé að leggja
mér orð í munn
hvað varðar afstöðu
til framkvæmda við
Aðalgötu 21, mán-
uðum áður en ég tek
við hlutverki sveitar-
stjórnarmanns. Það
er ekki síður áhuga-
vert að hægt sé að skilja bókanir
fundargerða og blaðaskrif full-
trúa Vinstra grænna og óháðra á
þann hátt að 770 milljónir verði
að 23 milljörðum. Nú getur hver
dæmt fyrir sig hvaðan sá skáld-
skapur kemur sem oddvitar
meirihluta vísa í.
Fyrirspurnin vekur fleiri
spurningar hjá íbúum
Reyndar hef ég fengið talsvert af
spurningum frá íbúum sveitar-
félagsins í kjölfar fyrirspurna
minna, m.a. nokkrar sem ég hef
því miður ekki svör við. En það
er mér ljúft og skylt að koma
þeim til meirihluta hér með:
Geta aðrir veitingahúsaeig-
endur sveitarfélagsins fengið
starfsmenn á launum hjá
sveitarfélaginu til þess að þjóna
til borðs líkt og
Sýndar verule ik i
ehf?
Geta önnur fyrir-
tæki sem koma með
ný störf og þekk-
ingu til sveitarfél-
agsins fengið hús-
næði hjá sveitar-
félaginu endurgert
og aðlagað að sínum
þörfum á kostnað
s ve i t ar fé l a g s i ns
leigulaust í 15 ár og greitt hálfa
leigu næstu 15 ár eftir það?
Á hvaða forsendum er samn-
ingur Sýndarveruleika ehf. og
sveitarfélagsins að hluta til
bundinn trúnaði? Er eðlilegt að
það sé leynd yfir opinberum
fjármunum?
Hvað er á bak við þessar 70
milljónir króna við kostnað
verksins sem skilgreint er sem
„önnur vörukaup“ án frekari
skýringa?
Oddviti meirihluta sjálf-
stæðismanna vék af fundi
byggðarráðs þann 4. september
síðastliðinn þegar meirihluti
samþykkti viðauka við fjárhags-
áætlun vegna Aðalgötu 21.
Hvers vegna hafði hann aldrei
fyrr vikið af fundi við samþykkt-
ir fyrri viðauka vegna þessa
verks, verandi framkvæmda-
stjóri fyrirtækis sem fær greiðsl-
ur vegna framkvæmda við Aðal-
götu 21?
Lögbundnar skyldur
sveitarfélaga eða hundruð
milljóna í samning við
einkafyrirtæki?
En aftur að spurningunni frá
oddvitum meirihluta til mín
sem hljóðar svo: „Ef sveitar-
stjórnarfulltrúi VG væri í meiri-
hluta, myndi hún leggja til riftun
á þeim samningi sem til staðar er
við Sýndarveruleika ehf.?“
Upphaflega hefði ég aldrei
skrifað undir samning sem
þennan. Sveitarfélög eiga að
mínu mati að halda sig við
lögbundnar skyldur sínar en
ekki leggja óhemju fjármagn til
samstarfs við einkafyrirtæki.
Tækifærin liggja vissulega víða.
Þau hafa til dæmis verið talin
liggja í bátasmíðum úr trefja-
plasti eins og ævintýrið Mótun
forðum daga, sem kostaði heldur
betur sitt og skildi ekkert eftir
nema skuldir fyrir Sveitarfélagið
Skagafjörð.
Til að svara spurningunni
þyrfti ég auk þess að vita rekstrar-
forsendur Sýndarveruleika, en
við þeirri spurningu fékk ég ekki
Oddvitar meirihluta lögðu fyrir mig spurningu í grein sinni á Feyki.is þann 12. septem-
ber síðastliðinn. Ég skorast að sjálfsögðu ekki undan því að svara spurningunni sem
þó virðist hafa það helsta hlutverk að beina umræðunni frá kjarna málsins.
svar í fyrirspurnum mínum. Það
eru jú ákveðin ákvæði í samn-
ingum við Sýndarveruleika ehf.
sem mér er furða að fallist hafi
verið á, en í ljósi þess að hluti
samningsins er bundinn trúnaði
þá er mér því miður ókleift að
gera grein fyrir þeim atriðum.
Það er undarlegt að um-
ræddur samningur sé ekki enn
aðgengilegur almenningi, en
haft var eftir formanni byggðar-
ráðs í fréttum RÚV þann 14.
desember 2018 að hann yrði
gerður opinber, þá á næstu
dögum. Það var ekki gert.
Það að meirihluti geri samn-
ing við einkafyrirtæki, samning
sem að hluta til er bundinn
trúnaði, samning þar sem
hundruð milljóna af fjármun-
um sveitarfélagsins eru lagðar að
veði, er að mínu mati ekki hug-
rekki eins og haldið er fram af
oddvitum meirihluta. Þvert á
móti er það brot á trúnaði við
íbúana að halda upplýsingum
frá þeim. Það eru íbúar sveitar-
félagsins sem raunverulega
greiða kostnað vegna samnings-
ins við Sýndarveruleika ehf. en
fengu ekkert val um það þar sem
meirihluti féllst ekki á íbúa-
kosningu eins og minnihluti
óskaði eftir. Íbúar Sveitarfélagsins
Skagafjarðar eiga skýlausan rétt
bæði á ábyrgri og gagnsærri
stjórnsýslu sem og íbúalýðræði í
stórum ákvörðunum líkt og
þessari.
Álfhildur Leifsdóttir
Sveitarstjórnarmaður
Vinstri grænna og óháðra
AÐSENT | Sigurjón Þórðarson skrifar
Stórhuga framtíðarsýn?
Í nágrannasveitar-
félögum, hvort sem
litið er til vesturs á
Hvammstanga og
Blönduóss eða
norður á Siglufjörð
og Ólafsfjörð, þá
hafa breytingar á
sundlaugum miðað
við að tengja þær við
líkamsræktarstöðv-
ar íbúa. Eitt nýjasta
dæmið er ný og
endurbætt Íþróttamiðstöð á
Hvammstanga sem
þegar er orðin að
hjarta samfélagsins.
Til framtíðar lit-
ið er æði undarlegt
að tengja ekki
endurbæturnar á
sundlauginni á
Sauðárkróki við
líkamsræktina Þrek-
sport. Það er ljóst að
slík tenging hefði
tryggt aukna aðsókn
og ánægju íbúa.
Nýlega bar Álfhildur Leifs-
dóttir, frá Keldudal, upp fyrir-
spurn í byggðarráði Skaga-
fjarðar sem leiddi í ljós að
kostnaður við endurbæturnar
stefnir verulega fram úr kostn-
aðaráætlun. Það kemur í sjálfu
sér ekki á óvart þar sem erfitt
getur verið að sjá fyrir alla
verkþætti í endurbótum á gömlu
húsnæði. Það sem kom verulega
á óvart er að upplýst var að ekki
var leitað eftir áliti eða ráðgjöf
eins né neins úr sundhreyf-
Það verður seint sagt að „endurbæturnar“ á Sundlaug Sauðárkróks, sem staðið hafa
yfir um nokkur misseri, einkennist af stórhug eða framtíðarsýn. Endurbætt sundlaug
Sauðárkróks eins og hún blasir við íbúum nú, er algerlega úrelt mannvirki, hvort sem
litið er til þess út frá sjónarhóli sundíþróttarinnar eða óska almennings. Fjölskyldur
með börn sækjast gjarnan eftir grunnum heitum barnalaugum og yfirsýn úr heita
pottinum yfir í barnalaugina.
ingunni eða sérfræðinga sem
tengist henni.
Hvernig ætli standi á því?
Hvað yrði sagt um endurbætur á
körfuknattleiks- eða golfvelli ef
ekki væri haft neitt samráð um
hönnun við þá sem íþróttina
stunda eða þekkja til þarfa
íþróttagreinanna að einhverju
marki?
Það er ljóst að sú vegferð sem
meirihluti sveitarstjórnar Skaga-
fjarðar hefur verið með þessar
sýndarendurbætur á, er vís leið
til að klúðra málum. Það þarf að
fá fleiri sjónarmið að hönnun-
inni, m.a. fastagesti í lauginni,
gamla og góða gufubaðshópa,
rekstaraðila Þreksports og síðast
en ekki síst fólk úr sundhreyf-
ingunni. Ég vona að það gerist
sem allra fyrst svo íbúar sitji ekki
uppi með algerlega úrelt mann-
virki næstu áratugina.
Sigurjón Þórðarson,
fyrrum sundþjálfari Umf.
Tindastóls og formaður UMSS
Samþykkt var í sveitar-
stjórn Skagastrandar á
síðasta fundi hennar að
kaupa land og fasteignir
Golfklúbbs Skagastrandar
að Háagerði sem og að
gera rekstrarsamning
við klúbbinn. Um er að
ræða rekstur golfvallar og
uppbyggingu á félagsstarfi
en málið hafði áður verið
til umfjöllunar fyrr á árinu.
Minnihluti sveitarstjórn-
ar telur að með samningi við
Golfklúbb Skagastrandar sé
verið að stunda afar óábyrga
fjármálastjórnun, eins og
segir í bókun. „Með því að
samþykkja samning sem
lagður er fram að frumkvæði
GS er verið að skuldbinda
sveitarfélagið um ríflega tvo
tugi milljóna á næstu fimm
árum og svo ótímabundin
framlög sem samningnum
fylgja sem nema allnokkr-
um fjárhæðum. Hér er ekki
um að ræða heildræna sam-
félagslega hagsmuni né þá
brýna.“ /PF
Sveitarfélagið
Skagaströnd
Land og
fasteignir
Golfklúbbs
Skagastrandar
keyptar
Fyrri part liðinnar
viku lagði lögreglan á
Norðurlandi vestra hald á
umtalsvert magn fíkniefna
þar sem um var að ræða
bæði kannabisefni og
örvandi efni sem talin eru
hafa verið ætluð til sölu.
Þá komu þrjú fíkniefna-
mál upp um helgina og var
þar um að ræða talsvert
magn fíkniefna sem talið er
að hafi verið ætlað til sölu á
svæðinu. Lögreglan á Norð-
urlandi vestra naut aðstoð-
ar fíkniefnaleitarhunds og
þjálfara lögreglunnar á
Austurlandi en fjöldi lög-
reglumanna stóð vaktina
um helgina.“
Lögreglan minnir enn
og aftur á fíkniefnasímann
800 5005. /FE
Lögreglan á
Norðurlandi vestra
Talsvert magn
fíkniefni gert
upptækt
4 37/2019