Morgunblaðið - 22.05.2020, Side 18

18 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. MAÍ 2020
Góð þjónusta í tæpa öld
10%afslátturfyrir 67 ára
og eldri
Það er aðdáunar-
vert að fylgjast með
öllu þessu góða fólki
sem er samtaka og
hjálpar til í þessu
skrítna ástandi sem
hefur ríkt. Þríeykið
þrusugóða, heil-
brigðisstarfsmenn,
Helgi Björns og Reið-
menn vindanna og
gestir þeirra sem hafa
létt okkur lund, o.s.frv. Það eru
hetjur út um allt, við sjáum þær í
sjónvarpinu, á netinu og þær eru
líka við eldhúsborðið heima. Við er-
um jú öll í þessu saman og einmitt
þess vegna munum við sigra þessa
óværu.
Eðlilega er mikið
skrifað um ástandið og
hverju það muni
breyta í framtíðinni.
Það sem ég vona að
breytist er að við mun-
um áfram setja kær-
leikann í fyrsta sæti.
Að mínu viti er það
fyrst og fremst kær-
leikurinn sem við
sjáum nú birtast í ótal
myndum sem er lyk-
ilvopnið okkar og ég
vona að hann verði
áfram í hávegum hafður. Nú þarf
að gæta sín aðeins, því vissulega
var kærleikurinn fyrirferðarmikill
fyrir Covid og margir afar kær-
leiksríkir einstaklingar hafa ein-
faldlega haldið uppteknum hætti.
Hinsvegar höfum við sem samfélag
nú lyft kærleikanum á hæsta stall
og það svínvirkar! En ég er líka
sannfærður um að við eigum alltaf
að hafa kærleikann að vopni alla
daga og við allar kringumstæður.
Bæði þegar vel gel gengur og þeg-
ar illa gengur.
Mig grunar að ef það er einhver
mikilvægur lærdómur sem við
munum öðlast þá felist hann t.d. í
svari við spurningunni hvernig
þrífst kærleikur? Þetta tel ég vera
lykilspurningu, því ef við sköpum
umhverfi og aðstæður þar sem
kærleikur getur ekki þrifist þá
skiptir engu vilji okkar til að sýna
kærleika. Kærleikurinn þrífst
nefnilega núna af því að við leyfum
það. Hér koma upp í hugann nokkr-
ir hlutir sem geta hindrað fram-
gang kærleikans eins og að hunsa
eða rækta ekki það í lífi okkar sem
mestu máli skiptir, hugsa bara um
eigin hag, setja sig ekki í spor ann-
arra, hlusta ekki á aðra, axla ekki
ábyrgð, fyrirgefa ekki, hugsa ekki
um afleiðingar gjörða sinna o.fl.
Þetta er engan veginn tæmandi
listi en það er ótvírætt að kær-
leikurinn er eitt sterkasta afl sem
völ er á og hvergi er þessu lýst bet-
ur en í Biblíunni (Fyrra bréf Páls
til Korintumanna 13. 4-8). Þegar
maður les þessi orð þá fer ekkert á
milli mála hvers vegna það er:
Kærleikurinn er langlyndur,
hann er góðviljaður. Kærleikurinn
öfundar ekki. Kærleikurinn er ekki
raupsamur, hreykir sér ekki upp.
Hann hegðar sér ekki ósæmilega,
leitar ekki síns eigin, hann reiðist
ekki, er ekki langrækinn. Hann
gleðst ekki yfir óréttvísinni, en
samgleðst sannleikanum. Hann
breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar
allt, umber allt.
Kærleikurinn fellur aldrei úr
gildi.
Kærleikurinn vonandi áfram í fyrsta sæti
Eftir Sigurð
Ragnarsson
Sigurður Ragnarsson
»Kærleikurinn virkar
best. Við eigum að
hafa kærleikann að
vopni alla daga og við
allar kringumstæður.
Bæði þegar vel gel
gengur og þegar illa
gengur.
Höfundur er forseti viðskiptadeildar
Háskólans á Bifröst.
Til allrar hamingju
gátu framkvæmdir við
Dýrafjarðargöng hafist
haustið 2017, þrátt fyrir
tilefnislausar rang-
færslur sem hafa skað-
að samgöngumál Vest-
firðinga. Í beinu fram-
haldi af Dýrafjarðar-
göngum skulu fyrr-
verandi þingmenn
Vestfirðinga kynna sér
hugmyndina um tvenn
jarðgöng sem grafin yrðu úr Dynj-
andisvogi og Trostansfirði inn í Geir-
þjófsfjörð. Áður en ákvörðun um út-
boð Dýrafjarðarganga lá fyrir töldu
margir fyrrverandi þingmenn Norð-
vesturkjördæmis óþörf þessi jarð-
göng, sem hefðu endanlega rofið alla
vetrareinangrun milli Vesturbyggðar,
Barðastrandar og byggðanna norðan
Hrafnseyrarheiðar enn betur en upp-
byggður vegur um Dynjandisheiði.
Engin svör fást við spurningunni um
hvort þessi vegur þoli mikið álag, þeg-
ar þungaflutningarnir aukast alltof
mikið. Um ókomin ár uppfyllir hann
aldrei hertar öryggiskröfur í 520 m
hæð, á þessum illviðrasama og snjó-
þunga þröskuldi sunnan Arnar-
fjarðar, sem ný samgöngumannvirki
verða að standast næstu áratugina.
Héðan af fær vel uppbyggður vegur í
þessari hæð á heiðinni, milli Arnar-
fjarðar og Barðastrandar, engar und-
anþágur frá þessum hertu örygg-
iskröfum sem eru settar til að fækka
fjallvegum á illviðrasömum og snjó-
þungum svæðum. Með tilkomu Dýra-
fjarðarganga getur Vegagerðin aldrei
tryggt að þessi vegur verði 100%
öruggur fyrir 6-12 metra snjódýpt og
70-80 m veðurhæð á sekúndu ef
snöggar veðrabreytingar verða fyrri
til og hrella vegfarendur þvert á allar
veðurspár. Inngrip náttúruaflanna
sem taka fyrirvaralaust ráðin af
stuðningsmönnum heilsársvegar um
Dynjandisheiði geta starfsmenn
Vegagerðarinnar aldrei stöðvað án
þess að stórslys hljótist af. Í stað jarð-
ganga undir Meðalnesfjall og inn í
Geirþjófsfjörð er uppbyggður vegur í
meira en 500 m hæð á þessum farar-
tálma vitlaus framkvæmd, sem menn
munu iðrast síðar meir þegar allri
beiðni um samfelldan snjómokstur
verður synjað vegna fjárskorts. Þá
kalla vonsviknir heimamenn á
sunnanverðum og norðanverðum
Vestfjörðum þennan veg slysagildru í
stað jarðganga á Dynjandisheiði.
Þvert á allar veðurspár standa stuðn-
ingsmenn heilsársvegar á þessum
snjóþunga- og illviðrasama þröskuldi
aldrei uppi sem sigurvegarar þegar
þeir bíða niðurlægjandi ósigur í stríð-
inu við náttúruöflin. Árangurslaus leit
að snjóléttu svæði á Dynjandisheiði,
sem snýst fljótlega upp í leik kattarins
að músinni, þýðir að
heiðin yrði lokuð í meira
en 260 daga á ári, verði
uppbyggður vegur á
þessum þröskuldi tek-
inn fram yfir tvenn jarð-
göng, inn í Geirþjófs-
fjörð og 600-700 m löng
veggöng undir Meðal-
nesfjall. Þá verður illt að
eiga við fjárveitinga-
valdið sem setur hnef-
ann í borðið þegar sam-
felldur snjómokstur
hleypir kostnaðinum
upp meira en góðu hófi gegnir. Þess-
um fjármunum yrði betur varið til að
taka í eitt skipti fyrir öll á öryggis-
málum Vestfjarðaganga með því að
breikka gangamunnana inn í Önund-
arfjörð og Súgandafjörð í tvær ak-
reinar í stað þess að eltast við snjólétt
svæði sem finnast hvergi í 500 m hæð
á Dynjandisheiði. Fátt verður um
svör þegar þingmenn Norðvestur-
kjördæmis forðast eins og heitan eld
óþægilegar spurningar um hvort ill-
viðrið taki einn góðan veðurdag völdin
á Dynjandisheiði og stöðvi um leið all-
ar tilraunir til að byggja þar upp
hindrunarlausan heilsársveg. Um
ókomin ár getur uppbyggður vegur á
þessum illviðrasama og snjóþunga
þröskuldi sunnan Arnarfjarðar aldrei
staðist réttmætar og hertar örygg-
iskröfur. Á meðan lengjast biðlistar
eftir tvennum jarðgöngum inn í Geir-
þjófsfjörð. Í beinu framhaldi af Dýra-
fjarðargöngum væri heppilegra að
skoða möguleika á stuttum veggöng-
um undir Meðalnesfjall til að forðast
hættuna á grjóthruni, snjóflóðum og
aurskriðum, sem geta sópað veginum
í Mjólkárhlíð niður í fjörurnar með
ófyrirséðum afleiðingum, og eyðilagt
þar allar vegasamgöngur milli byggð-
anna norðan Hrafnseyrarheiðar og
sunnan Dynjandisheiðar. Á þessum
farartálma norðan Barðastrandar
tapar vel uppbyggður vegur gildi sínu
þótt síðar verði þegar aurskriður og
snjóflóð í Mjólkárhlíð taka alltof mörg
mannslíf um ókomin ár. Fyrr geta
talsmenn heilsársvegar í 500 m hæð á
Dynjandisheiði reiknað vitlaust og
tapað stríðinu við náttúruöflin þegar
þeir sitja uppi með skömmina.
Tekur illviðrið völd-
in á Dynjandisheiði?
Eftir Guðmund
Karl Jónsson
» Inngrip náttúruafl-
anna sem taka fyrir-
varalaust ráðin af stuðn-
ingsmönnum heilsárs-
vegar um Dynjandis-
heiði geta starfsmenn
Vegagerðarinnar aldrei
stöðvað án þess að stór-
slys hljótist af.
Guðmundur Karl
Jónsson
Höfundur er farandverkamaður.
Það má öllum vera
ljóst að ef veiðar á grá-
sleppu verða kvótasett-
ar þá muni hefjast hefð-
bundin samþjöppun á
aflaheimildum með til-
heyrandi sölubraski.
Með nokkurri vissu er
hægt að spá um að í
stað 450 báta sem nú
hafa rétt til veiða verði
u.þ.b. 40-50 bátar á grá-
sleppu. Við breytinguna
má öllum vera ljóst að tilflutningur
yfir í strandveiðikerfið myndi snúast
um a.m.k. 300 báta á tiltölulega
skömmum tíma.
Gangi þetta eftir mun það geta leitt
til að strandveiðar heyri sögunni til.
Skerðing úr 48 dögum niður í 30 daga
gæti verið handan við hornið. Afkoma
viðkomandi færi úr því að vera við-
unandi niður í „ekki lengur hægt að
hafa atvinnu af strand-
veiðum“. Því verður að
mótmæla kröftuglega
hugmyndum sjávar-
útvegsráðherra um
kvótasetningu grá-
sleppuveiða. Dugi slíkt
ekki verður, samhliða
kvótasetningu grá-
sleppuveiða, að gera þá
kröfu til hans að 10 þús-
und tonnum af þorski
verði bætt við strand-
veiðipottinn.
Ef þetta á að verða
framtíð strandveiða, er
þá ekki best að kvótasetja þær líka,
svo að hagur þeirra sem stunda þær
verði jafn vel tryggður og hagur grá-
sleppusjómanna?
Það er skoðun greinarhöfundar að
kvótasetning á Íslandi hafi m.a. skilið
eftir sig tómar hafnir, rýrnun eigna
úti á landi og sundurlyndi. Kvótasetn-
ing færir örfáum milljónir, en aðrir
standa eftir með verðminni eignir bú-
andi á stað sem misst hefur tekjur
sínar og getur ekki lengur veitt þá
þjónustu sem var til staðar.
Grásleppu- og strandveiðar eru
einu útgerðarformin sem veita mögu-
leika á nýliðun og þar sem menn eru
ekki háðir stórútgerðinni með kvóta.
Væri því ekki best, þegar nær allir sjá
hvernig hefur til tekist við kvótasetn-
ingu á Íslandi, að leyfa þessum tveim-
ur veiðiflokkum að vera í friði, eins og
þær veiðar hafa verið stundaðar?
Það eina sem krafist er er góð
veiðistýring, þannig að sjómaðurinn
viti að hverju hann gengur.
Kvóti eða ekki kvóti?
Eftir Svan Grétar
Jóhannsson » Í framhaldi af um-
ræðum um að koma
grásleppuveiðum í
kvótabundið kerfi, er þá
ekki sanngjarnt að
strandveiðar á þorski
fari í sama farveg á
sama degi.
Svanur Grétar
Jóhannsson
Höfundur er strandveiðimaður
á Guðrúnu SH-190.
svanurgjoh@gmail.com
Atvinna