Morgunblaðið - 08.05.2020, Page 18

Mariu Callas til Donnu Summer. Það fer í raun eftir klukkunni
og tilfinningunni.“
Íbúð Sigríðar er heimilisleg og það sem einkennir hana er að
það fer vel um hana í henni. Það er hátt til lofts og litirnir á
veggjum eru fallega kvenlegir.
„Íbúðin mín er algjör ögn. 50 fermetrar. Hins vegar er hér
óvenju hátt til lofts og andar því vel. Hún er björt og ég hef lít-
inn skrítinn garð í suður hvar ég get drukkið kaffibollann minn
á sumrin. Ég þarf hvorki né vil stærra né meira.
Mér þykir ótrúlega vænt um alls konar hluti sem hafa fylgt
mér lengi. Hluti sem ég hef fengið frá fólki sem skiptir mig
miklu. Svo þess á milli vel ég bara eitthvað sniðugt sem ég sé.
Og mér finnst ekkert mjög gaman að þvælast í einhverjum
húsgagnaverslunum eða slíku. Þegar mig vantar eitthvað – þá
bara finn ég það. Þess á milli er ég alveg róleg með mitt. Ég
kveiki bara á kerti og hendi ruslinu út í horn.“
Er stöðugt að leita að hinum fullkomna svefni
Sigríður segir að hún sé stöðugt að leita að hinum fullkomna
svefni. Henni hefur ekki enn tekist að finna lausnina en svefn-
herbergið hennar hefur notið góðs af þessari viðleitni hennar.
„Ég vildi óska að ég væri meiri „a“ manneskja, en ég er al-
gjör næturugla og fæ flestar hugmyndir á kvöldin – bæði góðar
og svo mjög vondar. En ég elska að sofa vel. Og er alltaf að
reyna að verða betri í því. Ég laug reyndar áðan – það er eitt
sem ég á í alltof mörgum eintökum og það eru rúmteppi. Ég
veit ekki alveg hvað það er. Það er bara einhver hlýja í rúm-
teppum sem heilla mig. Og ég stenst þau ekki.“
Það sem gerir svefnherbergið hennar hlýlegt er m.a. fallegir
dúskar fyrir ofan rúmið.
„Þessir krúttlegu fjaðradúskar fyrir ofan rúmið eru Juju-
hattar frá Kamerún sem ég fékk í hinni dásamlegu verslun
Nielsen. Mér finnst þeir einhvern veginn eins og krúttlegir
skýjabólstrar.“
Þegar kemur að eldhúsinu er Sigríður frekar óhefðbundin og
segir hún að stell sé ekki fyrir hana.
„Það sem ég er með í eldhúsinu er úr öllum áttum. Mér
finnst mun skemmtilegra að eiga bara alls konar hluti úr ýms-
um áttum. Svo stundum langar mig að vera fullorðin og smart
og eiga eitthvað í stíl og geri tilraun til þess. En það gengur
aldrei nægilega lengi. Ég er hins vegar svo heppin að eiga syst-
ur sem er klár í að gera keramik og ég á alls konar fallegt frá
henni. Ætli það sé ekki það sem ég kemst næst því að eiga
stell.“
Kaupir allt í miðborginni
Sigríður segir allt til sem þurfi í eldhúsið þó að hún sé
kannski ekki sú besta í búðum.
„Það er allt til sem þarf að vera til. Og ef það er ekki til þá
líklega þarf ég það ekki svo nauðsynlega. Ég á ekki bíl og kann
ekki á bíl svo mér finnst best að kaupa allt í nágrenni mínu. Ef
það er ekki til í miðbænum þá bara þarf ég það ekki. Það er
svona viðmiðið.“
Hún segist gera sitt besta að lifa í sátt við sig og aðra í dag.
„Ég er ekki mikið að spá inn í framtíðina, sem betur fer,
heldur reyni ég að lifa í sátt við mig og aðra í núinu.
Það er kannski líka í eðli okkar sem vinnum svona á eigin
vegum að horfa ekki of langt og reyna að stressa okkur ekki
um of varðandi það. Ég hins vegar vona að við getum öll lært
að slaka ögn á, fara aðeins hægar, taka eftir því sem er í kring-
um okkur; fólki, dýrum og náttúrunni. Og lifa svo í sátt við það.
Ég virkilega vona að við berum gæfu til þess.“
Förum að hugsa betur um hvað við kaupum
Hvernig sérðu fyrir þér hönnun og heimili á næstu árum?
„Ég held að nú sé komið að því að við förum að hugsa aðeins
betur um hvað við kaupum. Fólki er blessunarlega orðið aðeins
meira umhugað um jörðina og það er meðvitað um að við ber-
um ábyrgð og að neyslan okkar er komin langt úr hófi. Og þá
er enn skemmtilegra að kaupa sér eitthvað sem virkilega gleð-
ur mann. Og vanda það val.“
Hvernig myndu vinir þínir og fjölskylda lýsa þér heima?
„Ég hugsa að einhverjir myndu segja að ég væri mikið í því
að sýsla. Bara eitthvað að dunda. Mér finnst oftast gott að vera
heima hjá mér. Eins og mér finnst líka ótrúlega mikilvægt að
komast þaðan endrum og eins. Það þarf allt að fá að vera í jafn-
vægi.“
Finnst þér gaman að elda?
„Já. Mér finnst það. Mér finnst reyndar rosalega leiðinlegt
að elda kjöt. Það bara hræðir mig eitthvað. Veit ekki hvað það
er. En að elda úr grænmeti og fiski gleður mig. Og helst ef ég
hef nægan tíma. Hins vegar koma stundir vinnu minnar vegna
þegar eldamennska passar ekki endilega inn í dagskrána. Þá er
ekki langt niður á Snaps.“
Dugleg að henda dóti undir rúmið
Er eitthvað sem enginn veit um þig sem tengist heimilinu?
„Það væri þá kannski bara hvað ég er góð í að henda dóti
bara inn í skápa eða undir rúm þegar það er fyrir mér. Það er
ákveðin kúnst að láta hlutina bara hverfa í smá stund þegar
einhver kemur í heimsókn.“
Sigríður segir að hún sé eflaust síraulandi þegar hún er
heima.
„Ég raula bara með útvarpinu og svona. En þess utan er ég
ekki mikið að því. Mér finnst hins vegar mjög huggulegt að æfa
hér heima með samverkamönnum mínum yfir kaffibolla og
vona bara að það angri nágranna mína ekki mjög mikið.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Á baðherberginu
er bæði panell og
innrétting máluð í
sama lit. Eins og
sést á myndinni
kemur það vel út.
Lampinn inni á
baði gerir huggu-
lega stemningu.
Sigríður segir mikilvægt að sýna
hlutina eins og þeir eru. Það er
rými fyrir allt í húsinu og það fer
vel um söngkonuna heima.
Svefnherbergið er hlýlegt.
Dúskarnir fyrir ofan rúmið
eru hattar sem keyptir voru
á fjarlægum slóðum.
18 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. MAÍ 2020