Morgunblaðið - 08.08.2020, Blaðsíða 32
32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. ÁGÚST 2020
✝ Magnea Ólafs-dóttir fæddist í
Reykjavík þann 28.
nóvember 1969.
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi þann 6. júlí
2020.
Foreldrar henn-
ar eru Hulda
Bjarnadóttir f.
1952 og Ólafur
Ingi Reynisson f.
1952. Slitu þau samvistum. Í
dag er Hulda gift Jóhanni Geir-
dal og Ólafur er giftur Önnu
Maríu Eyjólfsdóttur.
Hálfsystkin Magneu sam-
mæðra eru: Sigríður Lára Jó-
hannsdóttir f. 1979 gift Rúnari
Þór Arnarsyni og Steinþór Jó-
hannsson f. 1981. Hálfsystkin
samfeðra eru: Ísak Ólafsson f.
1977, Ólafur Fannar Ólafsson f.
í Keflavík, nú Myllubakkaskóla.
Svo fór hún í Gagnfræðaskóla
Keflavíkur, sem nú er Holta-
skóli. Þaðan lá leiðin í Fjöl-
brautaskóla Suðurnesja og lauk
hún þaðan stúdentsprófi árið
1988. Eftir stúdentspróf fór hún
til Þýskalands árið 1989 í
nokkra mánuði og lagði stund á
þýskunám við Goehte-stofnun-
ina. Á árunum 1993-1996 lagði
hún stund á kennaranám við
Kennaraháskóla Íslands og lauk
þaðan B.ed.-gráðu. Hún tók lög-
gildingarnám í fasteignavið-
skiptum á árunum 1998-2000. Á
árunum 2011-2020 stundaði hún
með hléum meistarnám í menn-
ingarstjórnun við Háskólann á
Bifröst.
Magnea kenndi við nokkra
skóla í gegnum tíðina en lengst
af kenndi hún á unglingastigi
við Akurskóla í Reykjanesbæ
eða frá árinu 2010 og þar til
hún lést.
Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
1981 og Marta Sif
Ólafsdóttir f. 1986,
sambýlismaður
Andri Pétur Þrast-
arson. Magnea átti
líka uppeldisbræð-
ur í móðurbræðr-
um sínum þeim
Guðjóni Þórhalls-
syni f. 1957, kvænt-
ur Guðveigu Sig-
urðardóttur, og
Lárusi B. Þórhalls-
syni f. 1961, kvæntur Hrönn A.
Gestsdóttur. Magnea eignaðist
eina dóttur, Söru Antoníu
Magneudóttur, þann 1. júlí
2004.
Magnea ólst upp í Keflavík
hjá móðurafa og ömmu, þeim
Þórhalli Guðjónssyni, f. 1931, d.
1998, og Steinunni Þórleifs-
dóttur, f. 1932, d. 2014.
Magnea gekk í barnaskólann
Elsku mamma mín.
Ég sit í sófanum hennar Stein-
unnar ömmu og skoða myndir af
okkur saman. Myndin sem við
tókum á afmælinu mínu í fyrra er
sérstaklega í uppáhaldi hjá mér.
Ekki grunaði mig að ég myndi
kveðja þig í hinsta sinn rétt rúmu
ári seinna.
Í rauninni er eins og þú sért
ekki farin, nema kannski rétt út í
búð eða í heimsókn til Hrefnu
vinkonu í næsta húsi, enda varst
þú vinamörg alla tíð.
Þú sagðir oft: „Heima er best“
og varst þú ávallt mjög heima-
kær manneskja og fannst þér fátt
betra en að kveikja á ilmkertum
og slaka á fyrir framan sjónvarp-
ið enda hafðir þú góða ástæðu
fyrir því að vera heimakær, þar
sem heimilið okkar var einstak-
lega fallegt. Húsgögn og ýmsir
antíkmunir af bæði ítölskum og
frönskum stíl gáfu heimilinu
ákveðinn persónuleika sem
minnti á eigandann sjálfan. Þú
sást líka alltaf til þess að heimilið
væri svo hreint og strokið að það
liti út fyrir að það væri sýnishorn
úr tölublaði Húsgagnahallarinn-
ar.
Heimilið okkar var ekki aðeins
fallegt, heldur notalegt, uppfullt
af hlýju, hlátri og kærleika. Það
eru margar skemmtilegar minn-
ingar sem voru skapaðar í þess-
ari íbúð eins og m.a. sögurnar af
músinni, honum Gunnari Valdi-
marssyni, endalausir brandarar
og grínsketsar, heimalærdómur
sem við hjálpuðumst að við að
gera og dægurlög sem við sung-
um hástöfum saman undir glamr-
inu í skemmtara nágrannans.
Íbúðin geymir einnig lexíur og
heilráð sem þú kenndir mér,
enda varst þú algjör lífsreynslu-
bolti og hafðir tekist á við alls
konar hluti í gegnum tíðina. Þeir
hlutir mótuðu þig að þeirri mann-
eskju sem við þekktum öll. Þess-
ari kröftugu, gáfuðu, þrautseigu
og jákvæðu konu sem lét ekkert
stöðva sig.
Þú varst alltaf mikill og góður
námsmaður, skaraðir fram úr í
öllum greinum, þó sérstaklega
tungumálum. Þú varst kennari af
Guðs náð og varst alltaf tilbúin að
rétta fram hjálparhönd þegar
fólk átti í vandræðum með nám,
hvort sem það voru nemendur
eða ég sjálf. Alltaf varstu boðin
og búin að aðstoða af bestu getu,
sama hvert vandamálið var.
Ásamt því að vera tungumála-
manneskja og kennari af Guðs
náð varstu einnig frábær penni.
Ljóð, sögur, gamanvísur og pistl-
ar flæddu af fingurgómum þínum
frá unga aldri, stuttu eftir að þú
lærðir að lesa (á hvolfi). Stærsta
sagan hingað til var örlagasaga
Jönu langömmu frá Færeyjum
sem var jafnframt lokaverkefnið
þitt í Háskólanum á Bifröst. Ég
heiti þér því að þessari sögu verð-
ur ekki stungið ofan í skúffu,
heldur mun ég halda ferlinu
áfram og reyna að láta draum
þinn rætast og gera söguna að
kvikmynd. Einnig mun Sagan af
stelpuskottu ekki enda hér, held-
ur er hún rétt að byrja.
Þú varst góður kennari en enn
þá betri mamma, góðhjörtuð, blíð
og skilningsrík og lengi mætti
telja. Þú hughreystir mig þegar
ég þurfti á því að halda, hrósaðir
mér fyrir árangur sem ég náði og
hjálpaðir mér í því sem ég tók
mér fyrir hendur. Þess vegna er
svo skrýtið að það sé enginn í
„mömmuholu“ til að halda utan
um mig.
Þú vildir alltaf vera vel til höfð,
þó svo að þú værir einungis á
leiðinni út í búð. Alltaf með mask-
ara á þér og angandi af ilmvatni.
Ilmvötn einkenndu þig og ekki
neinn einasti dropi úr flöskunum
fór til spillis. Aldrei varst þú með
grátt hár á höfði enda hafðir þú
sagt við mig að það væri þín
versta martröð. Þú varst falleg
að innan sem utan og falleg orka
geislaði af þér líkt og þú værir sól
á heiðskírum degi.
Þú varst og ert fyrirmyndin
mín, í einu og öllu. Hvernig þú
mættir öllu mótlæti með bros á
vör og jákvæðni. Hvernig þú
syntir á móti straumnum og lést
engan valta yfir þig. Hvernig þú
stóðst á þínu, sama hvað. Hvern-
ig þú hvattir mig til að fylgja
draumunum mínum. Það ætla ég
svo sannarlega að gera, ég lofa
þér því. Ég mun gera þig stolta af
mér, sama hversu stolt þú varst
fyrir.
Ég sé þig stundum í skýjun-
um, rauða hárið þitt flaxandi og
þú brosir svo blítt til mín. Ég veit
að þú hefur það gott í Sumar-
landinu, þar sem þú situr við eld-
húsborðið andspænis Steinunni
ömmu og Halla afa þar sem þið
spjallið saman um tímann og veg-
inn. Þú ert komin heim.
Ég kveð þig því að sinni með
ást og þakklæti í hjarta, elsku
mamma mín.
Ég elska þig til enda veraldar.
Þín dóttir,
Meira: mbl.is/andlat
Sara Antonía.
Þann 28. nóvember 1969 fæð-
ist lítil stúlka í minni fjölskyldu,
sem er systurdóttir mín sem
skírð var Magnea. Hún ólst upp
með okkur bræðrum Guðjóni og
Lárusi. Magnea kom oft í heim-
sókn á heimili okkar Veigu með
dóttur sína Söru Antoníu. Gott
var að leita til hennar til að fá að-
stoð við nám barna okkar og var
ávallt mikill vinskapur þeirra á
milli. Heimili þeirra mæðgna var
hlýlegt og gott var að koma þang-
að. Ávallt var til með kaffinu eins
og hjá ömmu hennar Steinunni
sem ól hana upp. Magnea var alla
tíð mikið í kringum ömmu sína
Steinunni og var mikill kærleikur
milli þeirra. Magnea var ávallt
lífhrædd um að eitthvað myndi
henda hana, sem varð svo raunin.
Hún leitaði til okkar bræðra og
Þórhalls frænda síns með ýmsa
hluti, maður leitar þar sem mað-
ur fær góðar móttökur. Magnea
var yndisleg frænka, oft fannst
henni að ég væri of fljótfær og
hló svo að mér.
Frændi þinn og uppeldisbróðir
þakkar þér fyrir árin sem við átt-
um saman.
Guðjón Þórhallsson.
Í dag kveðjum við elsku
Möggu frænku/systur mína sem
lést 6. júlí sl.
Við Magga ólumst upp saman
hjá foreldrum mínum sem voru
amma og afi hennar, þannig að
hún var meiri systir mín en
frænka. Æska og uppeldi okkar
var í Lyngholtinu og síðar á Óð-
insvöllum í Keflavík, en Magga
átti góða æsku, ást og hlýju sem
var einkennandi fyrir uppeldi
hennar hjá foreldrum mínum.
Magga var í miklu uppáhaldi
hjá mér og vorum við mikið sam-
rýnd enda voru bara átta ár á
milli okkar. Hún lærði að lesa
með því að sitja á móti mér þegar
ég var að gera heimalærdóminn
og las hún allt á hvolfi og kom síð-
ar í ljós að hún var afbragðs-
námsmaður. Ég gat fengið hana
til að gera alls konar hluti, t.d.
fyllti ég eldhúsvaskinn af vatni
og setti epli í vaskinn og trikkið
var að hún átti að reyna að bíta í
eplið án þess að nota hendurnar
og var mikið hlegið að þessu
uppátæki. Þegar einhverjir
strákar voru að hrekkja hana og
vinkonurnar í hverfinu kenndi ég
henni nokkur júdótök og hún
skyldi bara láta strákana finna
fyrir því, sem og hún gerði. Ég
má ekki gleyma því þegar afi
þinn setti hrossaskít á garðinn og
þegar þú komst út úr húsinu æld-
ir þú út af fýlunni sem komin var,
enda varst þú með eindæmum
klígjugjörn. Magga kláraði há-
skólanám og varð kennari við Ak-
urskóla og átti hún mjög gott
með að umgangast börn, sá oft
spaugilegu hliðina á hlutunum ef
einhver ærslagangur var í skóla-
stofunni.
Fyrir 16 árum kom sólargeisli
þinn í heiminn, hún Sara Antonía
og nýr kafli byrjaði í þínu lífi
enda var Sara augasteinninn
þinn. Magga mín, þú náðir að
klára framhaldsmenntunina þína
núna í vor frá Bifröst og lokarit-
gerðin þín var handrit sem þú
vildir að yrði að kvikmynd og
vonandi rætist það.
Þegar þú komst til okkar
Hrannar ekki fyrir löngu rædd-
um við framtíðina og þú sagðir að
þér fyndist að það væru breyt-
ingar fram undan og taldir þú að
það yrði breyting á starfsvett-
vangi en breytingarnar urðu aðr-
ar hjá þér.
Elsku Magga mín, við sem eft-
ir stöndum munum gæta hennar
Söru eins og amma og afi gættu
þín.
Elsku Sara mín, það er mikill
missir hjá okkur öllum og sér-
staklega hjá þér elsku gull enda
stórt skarð komið í líf þitt. Elsku
Magga mín, við kveðjum þig með
miklum söknuði, núna ertu hjá
ömmu og afa.
Lárus (Lalli) frændi/
bróðir og Hrönn.
Elsku Magga mín,
Mér finnst skrítið að vera að
skrifa mína hinstu kveðju til þín.
Ég sem var búin að hafa sam-
band við frænkuhópinn okkar í
febrúar og stinga upp á að við
myndum allar hittast, nú þegar
ég er flutt aftur á landið – en því
miður náði hópurinn aldrei hitt-
ingi vegna Covid, sem skall á í
öllu sínu veldi með samkomu-
banni. Þegar fór að sjást til sólar
aftur og fólk mátti fara að hittast,
var ég farin að huga að því að hóa
okkur frænkunum saman – en þá
kom kallið þitt. Kallið sem kom
allt of snemma, fyrirvaralaust.
Ég mun ávallt minnast þín
með hlýju í hjarta, enda varst þú
einstaklega hjartahlý, góð, næm
og traust frænka. Þú varst líka
svo góður og skemmtilegur sögu-
maður og penni og skildir eftir
þig bunka af fallegum og tákn-
rænum ljóðum og sögum. Þú
varst alltaf tilbúin að hjálpa okk-
ur systkinunum við lærdóm og í
öðrum ráðum, enda einstakur
kennari sem hafðir unun af því að
deila reynslu þinni og lærdómi til
annarra. Þú hafðir eiginleika til
þess að útskýra hlutina á marga
mismunandi vegu þótt útkoman
yrði sú sama.
Lífið þitt var ekki alltaf dans á
rósum og gekk ekki alltaf áfalla-
laust fyrir sig, og hef ég oft dáðst
að dugnaði þínum, styrk og sjálf-
stæði í gegnum ævina. Þú varst
og verður alltaf ein af mínum fyr-
irmyndum fyrir það. Amma sagði
alltaf að það hefðu orðið ákveðin
kaflaskil þegar yndislega Sara
Antonía kom inn í líf þitt og þið
þrjár voruð engu líkar saman.
Við fjölskyldan munum umvefja
og styðja stelpuna þína núna og í
framtíðinni, eins og þú baðst okk-
ur um fyrir mörgum árum.
Þarna, sem móðir, hefur þú svo
sannarlega staðið þig vel, eins og
þú gerðir í öllu því sem þú tókst
þér fyrir hendur. Hún dóttir þín
er alveg einstök perla, sem við
munum hlúa að og styðja eins vel
og við getum. Hún hefur svo
sannarlega erft góða eiginleika
frá þér með sinni skýru hugsun,
sjálfstæði, ákveðni, húmor, ljóð-
rænu og einstökum hæfileika til
lærdóms. Minning þín mun svo
sannarlega lifa með henni.
En nú ert þú komin á fund for-
feðranna, ömmu og afa, og veit ég
að það verða hlýir endurfundir
hjá ykkur, þótt söknuðurinn sé
sár hérna hinum megin. Það
verður erfitt að hafa þig ekki með
á fyrsta formlega frænkuhitt-
ingnum í okkar litlu dýrmætu
fjölskyldu. Þú munt þó ávallt
vera með í anda og við minnast
þín með hlýju og söknuði, elsku
besta Magga mín.
Þangað til við sjáumst aftur
síðar í Sumarlandinu – takk fyrir
allt og allt í minn garð.
Þín frænka,
Elísa María Oddsdóttir.
Það er svo óraunverulegt að
skrifa minningargrein um þig
Magga mín. Yndislegri mann-
eskju var ekki hægt að kynnast.
Þú komst alltaf fram við náung-
ann eins og þú vildir að náunginn
kæmi fram við þig, en því miður
var það ekki alltaf þannig. Magn-
ea var harðdugleg og sjálfstæð
og með afar skemmtilegan húm-
or. Hún var óhrædd að tjá skoð-
anir sínar, sama hvort málefnið
var viðkvæmt eður ei. Ég er þér
ævinlega þakklátur fyrir að hafa
átt þig að, enda varstu frábær
kennari sem náðir til allra. Stolt-
ust varstu af Söru Antoníu þinni,
þú mótaðir hana sem sterkan og
sjálfstæðan einstakling. Ég kveð
þig með söknuð í hjarta og þakkir
fyrir allar minningarnar.
Takk fyrir allt og allt.
Þinn frændi
Þórhallur Guðjónsson.
Lífið er ósanngjarnt og er
fljótt að breytast. Að elsku dug-
lega Magga frænka sé farin er
mér óskiljanlegt. Ég veit ekki
hvar ég á að byrja en Magga var
mín dýrmætasta og hjartahlý-
jasta frænka, sem var ávallt til
staðar fyrir allt og alla. Henni
þótti svo vænt um fólkið sitt og
var alltaf gott að leita til hennar
með hvað sem er og var hún mér
svo kær frænka.
Núna ert þú hjá ömmu og afa
þar sem þér leið ávallt best og
veit ég að þau passa upp á þig og
þú þau eins og alltaf var. Þótt þú
færir frá okkur allt of snemma,
og mun ég aldrei skilja það, þá
veit ég að þú ert í örmum ömmu
og afa. Ég mun passa upp á dug-
legu stelpuna þín og vera til stað-
ar fyrir hana alltaf. Þú varst
fyrirmyndar móðir og ólst upp
dásamlega og sterka stelpu sem
var sannarlega heppin að hafa
fengið þig sem móður.
Ég mun halda minningu þinni
á lofti og það munu allir fram-
tíðar afkomendur vita hver
magnaða Magga frænka var.
Hversu góð, traust, hlý,
skemmtileg, fyndin, dásamleg og
sterkur einstaklingur þú varst.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt
fyrirmynd í lífinu eins og Möggu.
Hún var ein sú sterkasta og dug-
legasta sem ég hef kynnst. Ég á
svo margar dýrmætar minningar
með Möggu og dóttur hennar
Söru og var ávallt mikil gleði og
gaman þegar við fjölskyldan
komum saman.
Magga var einstök frænka og
kenndi mér svo margt sem ég
mun ávallt muna. Ég var svo
heppin hversu frábær kennari
Magga var og gegnum alla mína
skólagöngu var Magga minn
stuðningsaðili. Leitaði ég mikið
til hennar og var alltaf svo gott að
koma til hennar.
Lífið verður tómlegt án þín og
mun ég sakna þín alla daga. Það
verður skrítið að koma ekki í
heimsókn til þín og skrítið að þú
munir ekki koma í heimsókn til
okkar eða vera með okkur á ára-
mótunum þar sem við fjölskyldan
skemmtum okkur ávallt svo vel
saman.
Takk fyrir að vera nákvæm-
lega eins og þú varst, því þú varst
einstök. Ég er svo innilega þakk-
lát fyrir að vera frænka þín og
þakklát fyrir hvað við vorum nán-
ar. Hvað ég óska þess að hafa
fengið að lifa lífinu lengur með
þig mér við hlið.
Elska þig og söknuðurinn mun
aldrei hverfa.
Þín litla frænka,
Lovísa Guðjónsdóttir.
Ég varð orðlaus og sorgmædd
þegar ég vissi að Magnea sam-
kennari minn og vinkona væri á
förum. Það var óvænt að hún færi
svo snögglega. Hún skilur eftir
stórt skarð. Við Magnea vorum
nánar samstarfskonur síðustu
átta árin áður en hún fór í veik-
indaleyfi til að glíma við krabba-
mein. Það var þó ekki krabba-
meininið sem varð henni að bana
heldur brostnar æðar í heila.
Mesta aðdráttaraflið við
Magneu var óvenjulega sterkur
og heilsteyptur persónuleiki sem
þorði að vera hún sjálf, alltaf lit-
rík í klæðaburði með sitt rauða
síða hár og vingjarnlega viðmót.
Við áttum vel skap saman. Hún
var djúphugul og ófeimin við að
tala um andleg málefni.
Þegar Magnea var annars veg-
ar voru alltaf skemmtilegar sam-
ræður í gangi. Hún hafði mikinn
áhuga á listum, bókmenntum,
ljóðum og tónlist.
Ég syrgi það að fá hana ekki
aftur í skólann. Hennar verður
sárt saknað. Ég votta Söru mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Helga Lára Haraldsdóttir.
Elsku Magga mín,
Tilfinningin er dofin, ég hrein-
lega trúi ekki að þú sért farin frá
okkur. Lífið er ósanngjarnt, þér
var kippt frá okkur allt of fljótt.
Hugur minn rifjar upp minning-
ar okkar saman. Við kynntumst
fljótlega eftir ferminguna þína.
Það var yndislegur tími og við
urðum miklar vinkonur og þú
varst algjör perla á þessum tíma.
Þakka þér fyrir hjálpina með litlu
börnin mín á þessum árum. Við
gleymum ekki nærveru þinni
elsku Magga mín. Ég var svo
hreykin af þér í náminu þar sem
þú fékkst nær alltaf mjög flottar
og háar einkunnir og menntaðir
þig mjög mikið. Þú varst alltaf
svo frábær, glæsileg og sann-
gjarn kennari í starfi þínu. Þar að
auki hjálpaðir þú mörgum í fjöl-
skyldu þinni varðandi nám og vil
ég þakka þér fyrir dýrmætu
kennsluna sem þú hjálpaðir mér
og börnunum mínum með.
Magga mín, þú varst frábær
og dugleg móðir hennar Söru
Antoníu sem varð 16 ára 1. júlí
síðastliðinn. Við munum huga vel
að henni Söru þinni.
Með sorg í hjarta kveð ég þig,
elsku Magga mín.
Mínar dýpstu samúðarkveðjur
til Söru Antoníu, Huldu móður,
Jóa fósturpabba, bræðra þinna
og systra, Guðjóns, Lárusar og
annarra aðstandenda og vina.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikindum viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín vinkona,
Guðveig Sigurðardóttir.
Magnea Ólafsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ÁSLAUG ELÍSABET
GUNNSTEINSDÓTTIR
Kópavogstúni 2,
áður Álfhólsvegi 68,
verður jarðsungin frá Digraneskirkju mánudaginn 10. ágúst
klukkan 15.00.
Vegna samkomutakmarkana er athöfnin einungis fyrir nána vini
og vandamenn en henni verður streymt á Facebook-síðu
Gunnsteins Ólafssonar.
Gunnsteinn Ólafsson Eygló Ingadóttir
Pétur Már Ólafsson Ragnheiður Elfa Þorsteinsd.
Ólafur Jens, Sigurður Karl, Jakob Fjólar
Sindri, Þór og Áslaug Elísabet
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is