Hinsegin dagar í Reykjavík - ágú. 2010, Blaðsíða 52
brjóstaaðgerðir, minnkun barkakýlis og/eða
farið í raddþjálfun. Eftir eitt ár á hormónum get-
ur manneskjan breytt um nafn í þjóðskrá og á
öllum skilríkjum og gengist undir sjálfa leiðrétt-
ingaraðgerðina ef allt hefur heppnast vel.“
LeIðréTTI fóLk bara Í GóðU
margir eiga einnig erfitt með að tala um
transfólk með réttum fornöfnum og eru jafnvel
stressaðir yfir því að mismæla sig. Ugla hefur
vissulega orðið vör við þennan rugling en
lætur það ekki á sig fá. „Fólk notar stundum
vitlaus fornöfn eða karlkyns orð um mig, en ég
nota bara kvenkynsorð og leiðrétti fólk ef það
heldur áfram að nota röng orð. Ég verð ekki
reið heldur leiðrétti bara í góðu. Fornafnarugl
kemur yfirleitt til af því að fólk fattar ekki hvað
það á að segja, ekki af því að það meini neitt
illt. Ég ruglast meira að segja stundum sjálf. Ég
hringdi einu sinni heim og kynnti mig sem Val,
alveg óvart!“
„Þegar ég var að koma út þekkti ég enga ís-
lenska transmanneskju, ég hafði heyrt um Völu
Grand en samt ekkert mikið,“ segir Ugla en hún
aflaði sér upplýsinga um trans á eigin spýtur,
meðal annars með því að leita á Internetinu.
Þar kynntist hún íslenskri transstelpu sem að-
stoðaði hana mikið við að koma út. „Ég fékk að
nota bréf sem stelpan hafði skrifað til að senda
fjölskyldu sinni og vinum þegar hún kom út. í
bréfinu útskýrði hún hvað trans væri og svaraði
alls konar spurningum og það hjálpaði mér
mjög mikið að nota þetta bréf. Þetta er rosa-
lega góð leið til að útskýra ýmislegt, bæði fyrir
sjálfum sér og öðrum og þessi stelpa á heiður
skilinn fyrir alla hjálpina. Þarna er til dæmis
svar við spurningunni „af hverju ertu ekki bara
hommi?“ sem sumir velta fyrir sér en átta sig
ekki á að ég upplifi mig einfaldlega ekki sem
karlmann og gæti þar af leiðandi aldrei verið
með karlmanni líkamlega sem karlmaður. Ég sé
sjálfa mig fyrir mér sem konu sem hrífst af karl-
mönnum og er þar af leiðandi gagnkynhneigð
kona, ekki samkynhneigður karlmaður.“
JafnInGJafræðSLan
seinna mætti Ugla á fundi hjá félaginu Trans
ísland og segir að það hafi verið mjög hjálp-
legt. „Þar gat ég talað um hlutina og það
hjálpar langmest að fá að tala. mér finnst líka
mjög gott að fara í jafningjafræðslu eins og
við í norðurlandshópnum höfum gert á síðustu
mánuðum, því þar þarf ég að tala um mig og
segja frá reynslu minni. Ég læri heilmikið á
því sjálf. krakkarnir í grunnskólunum eru oft
mjög hissa og eiga erfitt með að trúa því að
ég sé trans því hugmynd þeirra um transfólk
er einhvern veginn allt öðruvísi. svo spyrja þau
um allt, til dæmis hvernig ég fari á klósettið!
Það er mjög gaman að fara og hitta 8.–10.
bekk því þau vilja fræðast og spyrja mikið, en
fólk er annars mjög oft feimið við að spyrja út
í transmálefni.“
að Vera TranS er LÍka eðLILeGT
Ugla er nemandi í Verkmenntaskólanum á
Akureyri og var í stjórn nemendafélagsins
þar síðastliðinn vetur, en hún var áður í
menntaskólanum á Akureyri. „Ég gat ekki
hugsað mér að koma út í mA enda voru flestir
vinir mínir í VmA og ég vissi að þar fengi ég
stuðninginn sem ég þurfti. Þess vegna skipti
ég um skóla.“ Það gekk eftir því að í VmA hefur
hún fengið góðan stuðning og verið tekið vel.
„Þegar ég byrjaði í ferlinu eftir áramótin sendi
ég kennslustjóranum póst og bað um að vera
lesin upp með nýja nafninu og það gekk mjög
vel. Það hefur mjög sjaldan brugðist, fólk rugl-
ast stundum á nöfnunum en það er ekki viljandi.
námsráðgjafinn í skólanum er líka frábær.
Einn kennari í skólanum er formaður FAs á
norðurlandi, samtaka foreldra og aðstandenda
samkynhneigðra, og ég hef komið á fund hjá
þeim. Þau voru mjög glöð að fá mig því ég er
fyrsta transmanneskjan sem kemur á fund hjá
þeim og það vantar fræðslu um trans í þeirra
hópi.“ Ugla var líka ritari Þórdunu, nemenda-
félags VmA. „mér finnst frábært að hafa verið
kosin í nemendaráð, meðal annars vegna þess
að þannig kom ég þeim skilaboðum á framfæri
að það að vera trans er líka eðlilegt.“
að MæTa fordóMUM af æðrULeySI
Þegar Ugla er spurð að því hvort hún finni aldrei
fyrir fordómum svarar hún af miklu æðruleysi.
„Fólk horfir stundum á mig og bendir jafnvel í
áttina til mín, sérstaklega krakkar í skólanum sem
vita hver ég er. Þetta er samt ekkert alvarlegt.
Það er helst að ég finni fyrir fordómum á skemmti-
stöðum þegar fólk er drukkið. Einu sinni sagði
einhver við bróður minn á djamminu, „þetta
er ekki kvenmaður“ en fólk er fullt og veit
ekki hvað það er að segja.“ Hún viðurkennir
þó að hafa fundið fyrir fordómum áður en hún
kom út og þá frá nokkrum úr samkynhneigða
hópnum á Akureyri. Þessir einstaklingar reyndu
hálfpartinn að þvinga mig út úr skápnum sem
homma áður en ég hafði sagt frá því að ég væri
trans. „komdu bara út úr skápnum, það vita
allir að þú ert hommi,“ sögðu þau bara og svo
fór ég að heyra sögur af því að ég væri hommi.
seinna fékk ég síðan afsökunarbréf frá einum
þeirra. Þau gleymdu bara að hugsa út fyrir sinn
samkynhneigða kassa.“
Kvennaball
í Þjóðleikhúskjal
laranum
Laugardaginn 7.
ágúst kl. 23–03
DJ Dick & Dyke
halda uppi stans
lausu stelpnafjör
i
Aðgangseyrir 15
00 kr. VIP-kort gi
lda
52