Hinsegin dagar í Reykjavík - aug. 2010, Side 56

56
mannréttindum þeirra. Ef ég færi til útlanda og
byggi um tíma þar sem enginn vissi að ég væri
trans er alls ekki víst að ég væri til í að snúa
til baka, en núna vil ég koma fram sem trans
og tala um transmálefni. Það getur vel verið
að það sé eðlilegt að vilja hverfa inn í hópinn
og lifa í friði – en er ekki alveg eins eðlilegt að
vilja berjast?“
MIkILVæGaST er að TaLa UM hLUTIna
skiptir það máli að mati Uglu að formaður
norðurlandshóps samtakanna ’78 sé trans?
„Ég vil berjast fyrir réttindum allra sem eru
hinsegin. Transfólk hefur oft verið sér á báti
innan hinsegin samfélagsins, og fólk virðist
stundum líta á samkynhneigða og transfólk
sem tvennt ólíkt, en við erum öll hinsegin. Það
að ég er trans og formaður norðurlandshópsins
er ákveðin yfirlýsing um að transfólk er líka
með í baráttunni fyrir hinsegin réttindum. Um
leið er þetta yfirlýsing fyrir mig sjálfa og það
sem ég vil berjast fyrir.“
Eftir mikinn hlátur og skemmtilegt samtal
yfirgaf ég þessa hressu ungu stelpu sem stend-
ur svo dyggilega með sjálfri sér, og tölti niður
stigann í Rósenborg, full bjartsýni um framtíð
norðurlandshópsins og glöð yfir að geta veitt
lesendum sýn inn í líf ósköp venjulegrar stelpu
sem vill svo til að er trans. Það sem hún hafði
að segja við lesendur að lokum snýst um mikil-
vægi þess að vera opinn og ræða um hlutina.
„Ef fólk er stressað nálægt transeinstaklingum
og veit til dæmis ekki hvaða fornöfn á að nota
er langbest að spyrja bara. maður þarf að setja
sig inn í ákveðið hugarfar og það gerist ekki
einn, tveir og þrír. Þegar ég mætti fyrst á fund
hjá Trans ísland var það í fyrsta skipti sem ég
hitti annað transfólk og ég var mjög stressuð
yfir að nota vitlaus fornöfn. Það er samt bara
eðlilegt og þetta venst. Ef maður er ekki viss
hvort maður á að segja hann eða hún eða
hvaða nafn á að nota er langbest að spyrja
viðkomandi og flestir eru mjög fúsir að svara
því. Ég er allavega alveg til í það. Það þarf að
vera hægt að tala um trans eins og venjulegan
hlut og mikilvægast er að vera opinn, bæði fyrir
transfólk og alla aðra.“
Why Can’T yoU JUST be Gay
LIke norMaL PeoPLe?
Ugla is a 19 year old student at the akureyri
Vocational Training College, and a farm-
er’s daughter from northern Iceland. on
new year’s day 2010 she resolved that
from now on she was a female called
Ugla, and would drop her old boy’s name,
something she had been planning for
three years. despite her young age, Ugla
leads the northern group of Samtökin ’78,
the national queer organization of Iceland,
and is active in their education work
in local schools. Ugla is proud of being
herself, and in a lively and sincere inter-
view with Ásta kristín benediktsdóttir
she describes her reality of living and
fighting as a young trangender woman.
although she has met her share of preju-
dice, she encounters it with fearless-
ness and a sense of humor. She also
says it surprised her how many reacted
positively when she decided to come out
and follow her innermost conviction. her
school has been particularly supportive,
as have her family and friends. although
she admits that she would sometimes like
to blend into the crowd instead of being
Ugla trans, she also has a natural passion
to fight, inform and enlighten others, and
to work as an advocate for transgender
rights in Iceland.
Komdu við á besta stað í bænum þar sem stemmningin er mest. Ljúffengur
matseðill fyrir alla sem vilja upplifa einstaka stund hjarta miðborgarinnar.
S K Ó L A B R Ú
í hjarta miðborgarinnar