Bæjarins besta - 28.09.2005, Qupperneq 6

MIÐVIKUDAGUR 28. SEPTEMBER 20056
ritstjórnargrein
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
○
orðrétt af netinu
bjorn.is – Björn Bjarnason
Útgefandi: H-prent ehf., kt. 600690-1169, Sólgötu 9,
400 Ísafjörður, sími 456 4560, fax 456 4564 ·
Ritstjóri: Sigurjón J. Sigurðsson, sími 892 5362, bb@bb.is ·
Fréttastjóri: Hálfdán Bjarki Hálfdánsson, sími 863 7655,
halfdan@bb.is – Blaðamenn: Halldór Jónsson, sími 892 2132
hj@bb.is – Thelma Hjaltadóttir, sími 849 8699, thelma@bb.is ·
Ritstjóri netútgáfu: Sigurjón J. Sigurðsson · Ljósmyndari:
Halldór Sveinbjörnsson, sími 894 6125, halldor@bb.is
· Ábyrgðarmenn: Sigurjón J. Sigurðsson og Halldór Svein-
björnsson · Lausasöluverð er kr. 300 eintakið með vsk.
Áskriftarverð er kr. 215 eintakið. Veittur er afsláttur til elli- og
örorkulífeyrisþega. Einnig sé greitt með greiðslukorti.
ISSN 1670 - 021X
Aðeins ein
leið er fær
Mörg atvik verða brotin til mergjar, þegar lagt verður mat á
stjórnmálaferil og störf Davíð. Í flokki sérkennilegra atvika er
eftirleikur þess, að Davíð bauð Hallgrími Helgasyni rithöfundi
að hitta sig í skrifstofu sinni, eftir að Hallgrímur hafði skrifað
samsærisgrein gegn Davíð í þágu eins viðskiptaveldis í þjóð-
félaginu.
Hallgrímur virðist ekki samur maður eftir þetta samtal og nú
skilst mér, að hann undrist skrif mín hér á vefsíðuna vegna
Baugsmálsins svonefnda og telji þau utan velsæmis fyrir mig
sem dómsmálaráðherra ef ekki eittvað enn verra. Rithöfundur
gegn málfrelsi er einkennilegt fyrirbrigði og sýnir hve langt er
gengið, ef miklir hagsmunir eru taldir í húfi.
Rithöfundur
gegn málfrelsi
Undirmönnuð og óánægð hjá
Svæðisútvarpi Vestfjarða
Mikil óánægja ríkir hjá
starfsmönnum Svæðisútvarps
Vestfjarða gagnvart yfirmönn-
um Ríkisútvarpsins en nú er
útlit fyrir að skorið verði niður
hálft stöðugildi hjá útvarps-
stöðinni. „Það er orðið helvíti
hart þegar óbreyttir starfsmenn
þurfa að tala við yfirmenn sína
í gegnum lögfræðinga, en svo
er nú komið. Við erum undir-
mönnuð í sumarleyfum og
öðrum leyfum þrjá mánuði á
ári, en er ætlað að skila sama
framlagi án þess að okkur sé
það umbunað að neinu leyti.
Þegar við mögluðum um að
vera keyrð áfram undirmönn-
uð, bótalaust, var okkur hegnt
fyrir það með því að skorið
var niður hálft stöðugildi hjá
stöðinni. Og skyndilega stóð
Sigríður Ásgeirsdóttir frammi
fyrir því um síðustu mánaða-
mót, án nokkurrar aðvörunar,
að verða atvinnulaus einstæð
móðir á Ísafirði“, segir Finn-
bogi Hermannsson, forstöðu-
maður Svæðisútvarps Vest-
fjarða.
„Þetta er ótrúleg framkoma
við fólk, en vinnureglan hjá
Ríkisútvarpinu er sú að fólki
er tjáð með a.m.k. mánaðar
fyrirvara að samningur verði
ekki endurnýjaður. Þetta var
ekki gert. Þegar ég ítrekaði
hálfs árs samning Sigríðar,
fékk ég þau svör að samningur
hennar væri „á hold“, eins og
það var orðað. Eins og staðan
er í dag vinnur hún út mánuð-
inn. Við erum að vinna á fullu
bæði í útvarpi og í sjónvarpi.
Það sem af er árinu höfum við
sent frá okkur 163 sjónvarps-
fréttir sem slagar hátt upp í
framlag þeirra á Egilsstöðum
þar sem eru þrjú stöðugildi,
svo sjá má að við höfum staðið
okkar plikt sjónvarpsmegin“,
segir Finnbogi. ,,Þar fyrir utan
höfum við fyrri skyldur við
Útvarpið og aðrar dagskrár-
deildir og hefur engu verið
létt af okkur í þeim efnum.“,
segir Finnbogi.
Enginn yfirmaður svæðis-
stöðva RÚV eða Rásar 2 hefur
verið að störfum frá því í vor
er Jóhann Hauksson lét af
störfum. Ráðinn var nýr stjóri
í ágúst, Sigríður Stefánsdóttir,
en áætlað er að hún komi til
starfa um næstu áramót.
– thelma@bb.is
Svæðisútvarp Vestfjarða er til húsa við Aðalstræti á Ísafirði.
Liðsmenn reru af kappi í róðrarkeppni MÍ en foreldar fóru með sigur af hólmi.
Það var djúpt tekið í árinni
og líflegt um að litast á Pollin-
um í síðustu viku þegar róðrar-
keppni Menntaskólans á Ísa-
firði fór þar fram í stafalogni,
fimmta árið í röð. Áttust við
níu keppnislið nemenda, tvö
kennaralið og eitt lið foreldra.
Fyrsta viðureignin var í
kvennaflokki og sigruðu Ólín-
urnar, róðrarsveit kennara með
tímann 2.01.40.
Nemendaliðið Pjásurnar
hafnaði í öðru sæti og nem-
endaliðið Sódóma hafnaði í
þriðja sæti. Í karlaflokki fóru
leikar þannig að foreldrar sigr-
uðu með besta tíma mótsins,
1:32:46. Í öðru sæti voru
Víkarar en Stúdínur höfnuðu í
því þriðja. Róðrarkeppni
Menntaskólans á Ísafirði hefur
verið fastur liður í félagslífi
skólans frá haustinu 2001.
Fyrsta árið keppti eingöngu
kvennalið kennara, en síðan
hafa kennarar jafnan keppt í
bæði karla- og kvennaflokki.
Foreldrar hófu þátttöku fyrir
tveimur árum. Skipulagning
og undirbúningur keppninnar
að þessu sinni var í höndum
Stellu Hjaltadóttur, nýráðins
verkefnisstjóra forvarnar- og
félagsmála.
Foreldrar reru til sigurs í
róðrarkeppni Menntaskólans
Ólínurnar sigruðu
í kvennaflokki.
Allt fram undir miðja síðustu öld áttu Bolvíkingar tveggja
kosta völ ef þeir þurftu að leggja leið sína til Ísafjarðar: Fara
fótgangandi um Óshlíð eða fara sjóleiðina. Stígar göngufólks
um Óshlíð eru ekki lengur sjáanlegir. Spjöld sögunnar geyma
frásagnir af þessum oft á tíðum erfiðu og hættulegu ferðalög-
um, hvar sumir ferðalanganna báru bein sín.
Vegurinn um Óshlíð í dag á fátt sameiginlegt með veginum
sem opnaður var fyrir hálfum sjötta áratug. Einbreiði malar-
vegurinn, með útskotum til mætinga hér og þar, stenst ekki
samanburð við tvíbreiða, malbikaða þjóðbraut með vegskál-
um á nokkrum stöðum, sem nú liggur á milli Ísafjarðar og
Bolungarvíkur. Eitt er þó með sama hætti og áður: Óshlíðin.
Jarðgöngin í Arnarneshamrinum eru jafn gömul Óshlíðar-
veginum. Segja má að þessi fyrstu veggöng á Íslandi hafi
verið nauðvörn. Ekki var talið unnt að koma á vegasambandi
milli Ísafjarðar og Súðavíkur með öðrum hætti. Sé borin
saman tækni við jarðgangagerð í dag og á þeim tímum er
Arnarnesgöngin voru gerð, má segja að þau hafi verið ,,boruð“
með hamri og meitli! Því þarf ekki að undra þótt jarðgöng á
milli Ísafjarðar og Bolungarvíkur hafi ekki þótt álitlegur
kostur á þessum tíma. Brýnt var engu að síður að koma á
vegasambandi milli tveggja stærstu byggða á norðanverðum
Vestfjörðum. Því var Óshlíðin valin.
Óshlíðin hefur í engu breyst. Síðan vegurinn var opnaður
hefur hún stöðugt minnt á hættuna sem faðmlag við hana
felur í sér. Undan því hefur stundum illa sviðið þótt blessunar-
lega hafi oft tekist betur til en á horfðist.
Óshlíðarvegurinn sem slíkur er ágætur. Hinu verður ekki
horft fram hjá: Öryggi varna, sem settar hafa verið upp til að
vernda vegfarendur fyrir grjóthruni, er falskt. Og áratuga
reynsla ætti að hafa fært okkur heim sanninn um að útilokað
er að búa svo um hnútana að þeim sé treystandi.
Hvernig sem það kann að hljóma þá eru jarðgöng eina færa
leiðin fyrir Bolvíkinga til að komast í vegasamband við önn-
ur byggðarlög með viðunandi hætti. Um staðarval þeirra er
hægt að deila. Mannslíf verða aldrei metin til fjár. Þau skipta
meira máli en nokkrar mínútur í tímalengd á milli byggðalaga.
Það er með öllu óviðunandi að Bolvíkingar þurfi að búa
við sama óöryggið á ferðum sínum til Ísafjarðar og þeir
máttu þola meðan þeir áttu ekki annarra kosta völ en að
ganga Óshlíðina.
s.h.
39.PM5 6.4.2017, 09:496