Bæjarins besta - 15.01.2015, Page 9

FIMMTUDAGUR 15. JANÚAR 2015 9
nganna mjög nærri mér
skella mér í þetta. Svo sótti reynd-
ar enginn lyfjafræðingur um
starfið þannig að ég er hér einn
eftir sem áður, nema hvað ég fæ
í staðinn flakkara úr Reykjavík
tvisvar í mánuði til að létta undir
með mér.“
Mér fannst ég hafa brugðist
– Núna ertu kominn með meira
en hálfs árs reynslu af setu í bæj-
arstjórn. Finnst þér það skemmti-
legt, er það eitthvað frábrugðið
því sem þú gerðir ráð fyrir?
„Mér finnst það mjög gaman.
Og svipað og ég bjóst við, nema
að einu leyti: Ég stefndi auðvitað
að því að vera í meirihluta! Það
er náttúrlega ekki alveg það sama.
Mig langaði til að taka þátt í
prófkjöri bæði 2006 og 2010 en
taldi mig ekki hafa tíma til að
sinna störfunum sem af því gætu
hlotist og sleppti því þar með.
Núna ákvað ég sem sagt loksins
að slá til. Það urðu mér því gríð-
arleg vonbrigði, að þá galt Sjálf-
stæðisflokkurinn hér afhroð. Þeg-
ar ég legg eitthvað fyrir mig, þá
geri ég það af einlægni. Ég tók
úrslit kosninganna mjög nærri
mér, enda fannst mér við sjálf-
stæðismenn í Ísafjarðarbæ hafa
sterka málefnastöðu og skila af
okkur mjög góðu búi.
Ég velti því mikið fyrir mér
hvað ég hefði gert rangt, eða hvað
ég hefði ekki gert, því að mér
fannst ég hafa brugðist öllu því
fólki sem studdi mig í prófkjör-
inu.“
ast á svona litlum stað og það að
þekkja fólkið í kringum mig. Þá
er nálægðin við náttúruna og
útivist mögnuð. Sem dæmi þá er
ég ekki nema 11 mínútur á lög-
legum hraða frá heimili mínu
upp á skíðasvæðið. Og öll önnur
útivist er ennþá nær, hvort sem
það er hestamennska, fjallgöngur
eða kajakróður. Þannig að ég er
afar ánægður með að hafa skotið
rótum hér fyrir vestan.“
Í ljósi þessara ummæla er
kannski ekki óeðlilegt að Jónas
sé spurður nánar um áhuga hans
á útivist og hvort hann sé mjög
duglegur í þessum greinum sem
nefndar eru. Hann fær ekki varist
hlátri.
„Ég stunda nú ekki neitt af
þessu sjálfur svo heitið geti,
hvorki skíði, hestamennsku, fjall-
göngur né kajakróður! Þarna var
ég bara að svara því almennt hvað
væri svo frábært við að búa á
stað eins og hér. Það væri ekki
nema örstutt að fara til að sinna
hvers kyns útiveru. Þetta var
kannski hugsað sem sölumenn-
ska fyrir bæinn okkar, því að alls
kyns útivist er inni í dag, ef svo
má að orði komast.
Það er nú samt kannski rétt að
taka fram, að ég hef auðvitað
farið á skíði og á hverju sumri fer
ég á kajak með vinafólki okkar
hjóna sem á sumarbústað í Ön-
undarfirði. Það er eiginlega engu
líkt að róa á kajak seint að kvöldi
í algjörri kyrrð á sléttum Önund-
arfirðinum með fugla syndandi í
kringum sig.“
Jónas kveðst hins vegar fara í
gönguferðir úti í náttúrunni, –
„en ég reyni að drífa börnin mín
í hitt allt saman.“
Lyfsala á Ísafirði í 180 ár
Til fróðleiks og upprifjunar
varðandi lyfsölu á Ísafirði skal
tilfærð hér klausa úr áðurnefndu
tímariti Lyfju.
Lyfsala hefur verið starfrækt
á Ísafirði síðan 1835 þegar fyrsti
héraðslæknirinn settist að á
Ísafirði, A. P. Jensen. Lyfsala
var í höndum héraðslæknisins á
Ísafirði allt til ársins 1910 er
lyfsalan var falin sérfræðingi og
greinin gerð að sjálfstæðum at-
vinnurekstri.
Fyrsti eiginlegi lyfsalinn á Ísa-
firði var Gustav Rasmussen sem
fékk lyfsöluleyfið 1910 en opnaði
ekki Lyfjabúð Ísafjarðar fyrr en
árið eftir. Rasmussen fór frá
Ísafirði 1920 og í stað hans kom
Gunnar Juul frá Danmörku. Hann
rak Lyfjabúð Ísafjarðar til 1943
er hann varð bráðkvaddur um
aldur fram.
Við rekstri lyfjabúðarinnar tók
danskur lyfsali sem starfrækti
lyfsölu í Stykkishólmi, Hans
Albert Svane. Svane rak lyfsöl-
una í um 20 ár og árið 1964 tók
loks íslenskur lyfsali við Lyfja-
búð Ísafjarðar, Ásgeir Ásgeirs-
son.
Árið 1973 tók svo Hrafnkell
Stefánsson við keflinu og starfaði
sem lyfsali á Ísafirði til ársins
1984 þegar Ásbjörn Sveinsson
tók við. Ásbjörn starfrækti lyfja-
búðina allt fram til ársins 2003 er
Lyfja keypti reksturinn af Ás-
birni, en þá hafði nafn apóteksins
verið Ísafjarðar apótek um margra
ára skeið.
Félagsmál eru
helsta áhugasviðið
Varðandi tómstundagaman
segir Jónas að yfirleitt hafi tíminn
farið mest í vinnu og að sinna
börnunum og aðstoða þau í
íþróttastarfi og félagsstarfi. Lítill
tími hafi verið fyrir einhver
áhugamál þar fyrir utan.
„Nema það sem ég hef verið
að taka þátt í samfélagsmálum.
Ég var í þó nokkuð mörg ár
formaður í foreldrafélagi í leik-
skóla og svo hef ég verið gjald-
keri í björgunarbátasjóðnum í tíu
ár eða eitthvað þar um kring.
Það má alveg segja að samfé-
lagsmál og félagsmál almennt
séu helsta áhugasviðið mitt.
Reyndar hef ég gaman af spila-
mennsku, hafði mjög gaman af
því að spila brids, en svo hætti ég
að gefa mér tíma í slíkt.“
Sektaður fyrir
brot á lyfjalögum
Eins og fram kom í fréttum
féll skömmu fyrir jólin dómur í
Héraðsdómi Vestfjarða, þar sem
Jónas var sýknaður af fölsunar-
ákæru en dæmdur til greiðslu
sektar fyrir brot á lyfjalögum.
Var honum gefið að sök að hafa
Fólk saman í liði
í flestum málum
„En ég get ekki sagt að starfið
í bæjarstjórn hafi komið mér neitt
sérstaklega á óvart, þetta er mjög
svipað því sem ég gerði ráð fyrir.
Svo sit ég í fræðslunefnd Ísafjarð-
arbæjar, það er málaflokkur sem
er mér mjög hugleikinn. Ég átti
líka um tíma sæti sem aðalmaður
í þeirri nefnd fyrir nokkrum árum.
Líka var ég á sínum tíma í um-
hverfisnefnd. Þarna vinna allir
saman sem einn hópur, skiptir
engu hvar fólk er í pólitík.“
– Gildir það ekki líka í megin-
atriðum um bæjarstjórnina sjálfa?
„Það er helst að verið sé að
takast á um einhver atriði eða
áherslur varðandi fjárhagsáætlun
eða slíkt. Í flestum málum held
ég að fólk sé nú saman í liði að
vinna í sameiningu að hagsmun-
um bæjarfélagsins, hvort sem það
er í bæjarstjórninni eða í nefnd-
um.“
Stundar hvorki hesta-
mennsku né fjallgöngur
Fyrir tæpum þremur árum var
stutt spjall við Jónas Þór í tímariti
Lyfju, sem nefnist Lifið heil. Til-
efnið var að gerðar höfðu verið
miklar breytingar á húsnæði apó-
teksins á Ísafirði og vöruúrvalið
aukið. Í þessu spjalli segir Jónas
m.a. aðspurður um það hvað það
sé helst sem heillar við Djúpið:
„Það er náttúran og fólkið. Ég
kann ákaflega vel að meta þetta
persónulega samband sem mynd-