Heimilispósturinn - 16.02.1951, Blaðsíða 4

Heimilispósturinn - 16.02.1951, Blaðsíða 4
og kennir enn á pianó. Faðir minn var mjög söngelskur og bróðir hans, sem enn er á lífi í Kaupmannahöfn, George Lor- ange, var prófessor við músik- skóla, kendi m. a. hjá rússnesku keisarafjölskyldunni og síðar í Tokio. Ég lærði fyrst að spila hjá móður minni og síðar var ég hér í Reykjavík við nám hjá ýmsum kennurum, t. d. Emil Thorodd- sen og Páli Isólfssyni. Hvenœr spilaöir þú fyrst opin- berlega? Það man ég ekki nákvæm- lega, en ég var skólastrákur þá. Hitt man ég, að það var á dans- æfingu, sem Verzlunarskóla- nemendur héldu upp á lofti í gömlu Bárunni, og að ég fékk 10 krónur fyrir nóttina. Það var stórfé í þá daga. Upp frá því fór ég að spila á dansleikjum, hvíldi fyrst í hléum, en spilaði svo heil kvöld, og smám saman varð þetta aðal- atvinna mín og það var víst ár- ið 1932, sem ég var fyrst fast- ráðinn með eigin hljómsveit, en það var í Iðnó. Þá voruö þiö t sérstökum bún- ingum, ef ég man rétt. Já, blessaður vertu. Það vant- aði ekki elegansinn á ytra borð- ið. Við fengum okkur „úni- form“, hvítar skyrtur með dökk- um flibbum og slifsum. Það þótti „agalega smart“ í þá daga og gerði mikla lukku. Við vorum í Iðnó í 4 ár. Það- an fórum við í Oddfellow og vorum þar í 9 ár. — Skilaðu þakklæti til Egils og Margrét- ar fyrir það. Þau voru okkur góð. — Þegar Sjálfstæðishúsið Henry Fonda og Nan Leslie í „Nóttin langa“. var opnað, fengum við atvinnu þar og höfum verið þar síðan. Áttuö þið ekki t brösum við útlendinga fyrstu árin? Jú. Það gekk oft á ýmsu, en við bárum þó sigur úr býtum að lokum, en það er aðallega að þakka Bjarna Böðvarssyni, sem verið hefur alla tíð hinn ötuli foringi okkar í Félagi íslenzkra hljóðfæraleikara, því margir þeirra voru ágætir listamenn, sem við eigum mikið að þakka, en hitt er líka eðlilegt, að þegar íslenzkir borgarar eru orðnir færir um að vinna störfin, þá verði útlendingarnir látnir gera annað hvort: að setjast hér að fyrir fullt og allt og gerast ís- lenzkir ríkisborgarar eða hverfa héðan. Eitt hið broslegasta, sem kom fyrir í þessu sambandi, var það, 2 HEIMILISPÖSTURINN

x

Heimilispósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilispósturinn
https://timarit.is/publication/1514

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.