Heimilispósturinn - 16.02.1951, Síða 18

Vatnsflaumurinn skolaði mér í hringi innan í stórri stálkúlu.
ar aldrei fyllast alveg, til þess
að draga úr hættunni á því að
leiðslan springi af of miklum
þrýstingi. Ef mennirnir gættu
fullkomlega skyldu sinnar, þá
voru nokkrar líkur á að ég
slyppi úr ginnungagapi þessu
og kæmist lifandi alia leið í
vatnsþróna í St. Georgsgarðin-
um, við endann á leiðslunni. En
ef — hjartað hætti næstum að
slá við tilhugsunina! — þótt ekki
16
HEIMILISPÓSTURINN