Víkingsblaðið - 01.04.1933, Síða 15

V 1 K I N G S B L A Ð I Ð
15
sjálfsagður vottur þakklætis, or „Víkingur"
gerði þenna frömuð knattspyrnunnar liér á
'landi að lieiðursfélaga símun. A. G.
Einar Viðar. Mörgum er minnisstæður
þessi síkáti og lifsglaði maður, sem átti svo
drjúgan þátt i framför „Vikings". Einar Við-
ar var einn af þeim mönnum, sem „Víking-
ur“ á einna mest að þakka fyrir það beina
og, óbeina gagn, er hann hefur unnið félag-
inu. Með hinum eldlieita áhuga sínum fyrir
gengi félagsins fyllti hann kappliðsmennina
þeim krafti og einheittni, sem svo oft réði úr-
slituin á vellinum og færði „Viking“ sigur-
inn heim. Var það vani hans, áður en kapp-
liðsmenn fóru út á völlinn, að fara inn i
búningsherbergi þeirra (,,skúr“) og tala þar
nokkur vel valin hvatningarorð til þeirra,
gefa jjeim gagnlegar leiðbeiningar, hverjum
fyrir sig eða öllum i einu, því að liann var
manna fróðastur um allar leikreglur, og hrázt
aldrei að þessi orð hans hefðu áhrif; þau
stæltu menn í trú þeirra á sjálfum sér og
sigrinum, og hver maður gerði sitt itrasta.
„Bregðist nú ekki „Víking“, drengir“. Man
eg glöggt er þessi orð hans féllu til okkar
kappliðsdrengjaima i III. fl. árið 1920 um leið
og liann fylgdi liópnum út að vellinum. Því-
lík og önnur eins orð fró manni eins og Ein-
ari Viðar mistu aldrei marks, þau höfðu á-