Rit Mógilsár - 2015, Side 9

Rit Mógilsár 33/2015 9
sömu og í kvistlendi. Algengt gróðurhverfi á
hálendinu norðanlands en kemur þó eitthvað
fyrir á láglendi, ekki síst á Norðurlandi. Í lista
Steindórs og NÍ eru tveir flokkar fléttumóa (J1 og
J2).
3.2. Valllendi eða graslendi
Einkennisstafur er H
HG graslendi: Grös ríkjandi. Aðrar tegundir
eru þurrlendisstarir s.s. stinnastör, lágvaxnar
blómjurtir eða elfting. Jarðvegur oft þykkur
og frjór en frekar þurr, þó aldrei eins þurr og
lyngmóajarðvegur. Mjög algengt gróðurhverfi
í kortlagningu skógræktarlands. Í lista Steindórs
er HG táknað með H1, H2 en í lista NÍ hefur
flokknum H7 grös með elftingu verið bætt
við. Auk þess má segja að flokkarnir fitjungur
(H5) og finnungur (H6) hjá NÍ falli undir
þetta gróðurhverfi. Finnungur er einkennandi
snjódældargrastegund.
HT ofurfrjótt graslendi: Graslendi með
hávöxnum sinumyndandi grastegundum.
Finnst oft á aflögðum túnum eða þar sem land
hefur verið ræktað um langan aldur. Einnig við
bæi og bæjarrústir og á framræstu votlendi.
Frjósemi lands er mikil en öflug samkeppni
grastegunda gerir nýræktun trjáplantna
erfiða. Mjög algengt gróðurhverfi í kortlagningu
skógræktarlands. Í lista Steindórs og NÍ er ekki
til sambærilegur gróðurflokkur nema þá helst R3
og R4 í lista NÍ sem eru flokkar fyrir aflögð tún.
HS smárunnagraslendi: Fyrir utan grös finnast
ýmsir smárunnar. Þeirra algengastir eru:
Grávíðir, grasvíðir, krækilyng, bláberjalyng.
Er skylt bláberjalyngmóa að frjósemi.
Mjög algengt gróðurhverfi í kortlagningu
skógræktarlands. Í lista Steindórs og NÍ er HS
táknað með H3.
HE graslendi með þursaskeggi: Grös ríkjandi
með þursaskeggi sem annarri algengustu
tegund. Oftast er jarðvegur þykkur en þurrari
en í graslendi. Nokkuð algengt í Eyjafirði. Algengi
þess á landsvísu fer vaxandi með minnkandi beit.
Í lista Steindórs og NÍ er ekki til sambærilegur
gróðurflokkur.
HM melgresi: Melgresi ríkjandi. Oft einrátt en
þær tegundir sem fyrstar vaxa með því eru
túnvingull, klóelfting og holurt. Vex oftast á
svæðum með foksandi. Hefur reynst ágætis
gróðursetningarsvæði fyrir stafafuru og birki,
ekki síst inn til landsins þar sem vindur er ekki
of sterkur.
3.3 Blómlendi
L blómlendi: Hagstæð gróðurskilyrði, mikið
sólfar, skjól og hæfilegur raki. Hávaxnar og
blómskrúðugar tvíkímblaða jurtir. Mosi oftast
lítill í rót. Ekki algengt gróðurhverfi í kortlagningu
skógræktarlands. Útbreiðsla og algengi er þó
vaxandi með aukinni friðun lands fyrir beit. Í lista
Steindórs er einn flokkur blómlendis (L1) en í
lista NÍ hefur þeim flokki verið skipt í hávaxnar
blómjurtir (L1) og lágvaxnar blómjurtir (L2).
LúU lúpína ung: Breiður af lúpínu sem er nokkuð
algeng í friðlöndum skógræktar. Í yngri lúpínu
eru aðrar tegundir einungis þær sem fyrir eru
á svæðinu sem lúpínan er að yfirtaka. Oft erfitt
að gróðursetja trjáplöntur í ungri lúpínu þar sem
hún er hávaxin og frek á ljós og raka. Jarðvinnsla
eða aðrar markvissar aðgerðir til þess að draga úr
samkeppni geta verið nauðsynlegar til að koma
í veg fyrir mikil afföll. Ekki til í lista Steindórs en í
lista NÍ táknað með L3.
LúG lúpína gömul: Breiður af lúpínu sem er
nokkuð algeng í friðlöndum skógræktar. Í eldri
lúpínu er oft kominn mosi í botn breiðunnar og
laufþak lúpínu tekið að gisna. Aðrar tegundir eru
ýmis grös og aðrar hávaxnar jurtir. Á þessu stigi
er auðveldara að koma inn með trjáplöntur þar
sem lúpínan er ekki jafn frek á ljós og raka og
næringarstig jarðvegsins orðið hærra. Ekki til í
lista Steindórs en í lista NÍ táknað með L3.