Morgunblaðið - 10.05.2021, Blaðsíða 16

16 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 10. MAÍ 2021
Hljóðnemi í hlustinni notar hæfni eyrans til að safna upplýsingum sem heilinn þarf til að skilja hljóðin.
Auðveldara að taka þátt í samræðum í virku hljóðumhverfi.
Betri talgreining um leið og bakgrunnshávaði er lágmarkaður í háværu hljóðumhverfi.
Fjarþjónusta. Fáðu heyrnartækin þín stillt án þess að mæta á staðinn.
FAGLEG ÞJÓNUSTA HJÁ LÖGGILTUM HEYRNARFRÆÐINGI
HEYRNARÞJÓNUSTAHLÍÐASMÁRI 19, 2. HÆÐ • 201 KÓPAVOGI • SÍMI 534 9600
NÝ BYLTINGARKENND HEYRNARTÆKI
MEÐ ÞREMUR HLJÓÐNEMUM
NÝ TÆKNI
Geirfinnsmálið er svo
margslungið mál, að
þörf er á eftirfarandi
viðauka við fyrri grein
mína um sama mál.
Leirfinnur
Á þessum tíma voru
ekki til farsímar og
sumir „útrétt-
ingamenn“ fengu á
ferðum sínum oft að
fara í síma til að boða komu sína og
greiða fyrir erindrekstri sínum. Mér
finnst heldur ósennilegt, að maður
sem ætlar að eiga alvarleg samskipti
við Geirfinn í aðdraganda hvarfs
hans, hafi byrjað á því að ganga inn í
Hafnarsjoppuna, þar sem hann gat
orðið á vegi fólks sem þekkti hann og
fá þar að hringja, þar sem fólk gat
hugsanlega heyrt hvert orð sem hann
segði.
Er ekki líklegra að hringt hafi ver-
ið í Geirfinn úr heimahúsi? Með það í
huga, er að sumu leyti
líklegt að „Leirfinnur,“
maðurinn í leðurjakk-
anum, sem vildi hringja
úr Hafnarsjoppunni, sé
hvarfi Geirfinns með
öllu óviðkomandi og þar
hafi rannsakendur lent
inni á miklum villigöt-
um?
Hvað varð
um jarðneskar
leifar Geirfinns?
Frá Keflavík hefur
Geirfinnur verið fluttur
á einn hátt af þremur mögulegum,
þ.e. í bifreið, á sjó eða í lofti. Allir
þessir möguleikar hljóta að hafa verið
þrautskoðaðir.
Hafi hann ekki verið hakkaður
niður í smælki, þá kemur margt til
greina. Hafi honum verið sökkt í sjó,
þá þurfti sérstakan útbúnað úr járni
eða steypu til að lík hans ræki ekki á
land á næstu árum. Margir töldu
líklegt að hans væri að leita í ein-
hverri af hinum óteljandi hraun-
gjótum í nánd Keflavíkur og hraun
eða önnur jarðefni hefðu verið sett
þar yfir. Áhætta væri í slíkum gern-
ingi fyrir gerendur vegna hugs-
anlegrar umferðar fólks og mögu-
leika glöggra manna til að finna og
hafa „sýn“ til að rekja bílhjólför ger-
endanna.
Sá möguleiki er fyrir hendi að lík-
ið hafi verið sett á annan stað þar
sem jarðefni voru sett yfir, enn-
fremur hugsanlega efni eins og
steypa, járn eða timbur. Slíkur
verknaður hefur ekki verið fram-
kvæmdur á þeim stað þar sem hætta
var á að einhverjir gætu birst til að
sjá það. Og af sömu ástæðu hefur
slíkt varla verið framkvæmt á hvaða
tíma sólarhrings sem var. Á þessum
árum hafa slíkir vinnustaðir ekki
verið margir.
Til þeirra sem vita
hvað varð um Geirfinn
Það hefur stundum gerst að menn
hafa skráð leyndarmál og sett bréfið í
lokað umsalag með þeim fyrirmælum
að ekki mætti opna skjalið fyrr en að
mörgum áratugum liðnum. Hafi að-
algerandinn að hvarfi Geirfinns gert
slíkt, þá er líklegt að hann kenni öðr-
um sem mest um verknaðinn til að
gera sem minnst úr eigin hlutdeild.
Því væri nú ráð fyrir þá sem minni
hlut áttu að hvarfi Geirfinns að ganga
fram og segja frá því sem gerðist.
Þeim yrði betur trúað sem fyrstur
stigi fram til frásagna.
Næstu rannsóknarverkefni
Þær yfirheyrslur sem nefndar voru
í upphafi hljóta að vera til á bandi og
nú ætti að draga þessar spólur fram
til áheyrnar og ígrundunar. Margir
teldu of seint að kafa í þessi mál nú,
en í augum rannsóknarmanna á slíkt
aldrei að vera of seint. Það er líka
ábending til þeirra sem yfirheyrðir
voru, hvort ekki hafi eitthvað verið
ósagt, sem kynni að skipta máli.
Í rannsóknum má aldrei gefa sér,
eða fullyrða neitt fyrirfram. En sé
það rétt að „Leirfinnur“ sé málinu
með öllu óviðkomandi, þá opnast nýr
„vinkill“ í málinu. Það leiðir til þess,
að með nútímatækni mætti sennilega
þrengja hringinn umhverfis líklegan
geranda. Til að skaða ekki þá rann-
sóknarmöguleika, þá segi ég hér og
nú ekkert um það hver sú rannsókn-
araðferð er.
Þeir sem rannsökuðu Geirfinns-
málið á sínum tíma bjuggu ekki yfir
þeim tæknibúnaði sem nútíma rann-
sóknarmenn búa yfir og sennilega
ekki yfir þeirri þekkingu sem lærðir
menn hafa nú tileinkað sér. Með það í
huga ætti nú að fá lærða rannsak-
endur, sem búa yfir sterku innsæi og
dómgreind, til að skoða þetta mál frá
grunni og þá sérstaklega út frá at-
hugunum á yfirheyrslum alls þess
fólks sem næst stóð Geirfinni.
Í þættinum „Leyndarmálið“ í RÚV
7. apríl sl. og í Morgunblaðinu þann
sama dag sést hversu afburðasnjall
maður að nafni Björn B. Björnsson
var við að leysa um hálfrar aldar
gamla ráðgátu. Það ætti að fá hann
eða aðra slíka til að yfirfara Geir-
finnsmálið.
Enn um Geirfinnsmálið
Eftir Gunnar
Guðmundsson frá
Heiðarbrún
»Nú ætti að fá lærða
rannsakendur, sem
búa yfir sterku innsæi
og dómgreind, til að
skoða þetta mál frá
grunni.
Gunnar Guðmundsson
frá Heiðarbrún
Höfundur er fræðimaður og m.a. höf-
undur bókarinnar „Leitin að Njálu-
höfundi“.
Nokkrum árum eftir að tónlistar-
húsið Harpa var opnað og Sinfónían
fluttist þar inn var mikið talað um að
það eina sem á vantaði þar væri að fá
konsertorgel í húsið svo hægt væri
að flytja þar helstu perlur orgelbók-
menntanna. Einhvern tíma var flutt-
ur orgelkonsert þar með því að
tengja Hörpu við Hallgrímskirkju
með tækninni. Það tókst, en í ljósi
síðustu atburða á þeim bænum er
það nokkuð augljóst að það er meira
en þörf á öðru konsertorgeli hér á
landi, sem staðsett væri í Hörpu.
Það segir sig sjálft. Því ætla ég að
vona að sá draumurinn sé ekki úr
sögunni og stjórn tónleikahússins
viðhaldi þeirri draumsýn sinni og
fylgi henni eftir, því að eitt konsert-
orgel á Íslandi er ekki nóg þegar það
er líka í Hallgrímskirkju.
Ég skora á stjórn Hörpu og
menningaryfirvöld að kanna nú þær
leiðir sem mögulegar eru til þess að
útvega nýtt konsertorgel, sem stað-
sett væri í Hörpu. Oft var þörf en nú
brýn nauðsyn.
Guðbjörg Snót Jónsdóttir.
Vegna síðustu
atburða í
tónlistarmálum
þjóðarinnar
Velvakandi
Svarað í síma 569-1100 frá kl. 10-12.
Veistu um góðan
rafvirkja?
FINNA.is