Morgunblaðið - 05.07.2021, Qupperneq 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 5. JÚLÍ 2021
✝
Marsibil Hólm
Agnarsdóttir
fæddist 16. júní
1935 á Kirkju-
skarði í Austur-
Húnavatnssýslu.
Hún lést 25. júní
2021 á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Agn-
ar Hólm Jóhann-
esson, f. 11.3. 1907, d. 3.9. 1992
og Ásta Margrét Agnarsdóttir,
f. 10.9. 1916, d. 13.7. 2000.
Systkini Marsibilar eru Agnar
Búi Agnarsson, f. 2.3. 1937, d.
11.10. 2020, Jóhannes Agn-
arsson, f. 11.9. 1938, Benedikt
Agnarsson, f. 8.2. 1940, Sigfús
Agnarsson, f. 27.3. 1942, d.
29.11. 1963, Hólmfríður Heið-
björt Agnarsdóttir, f. 6.9. 1944,
d. 13.10. 1997, Sigurður Þor-
berg Agnarsson, f. 13.10. 1946,
d. 29.12. 1953, Magnús Agn-
arsson, f. 28.10. 1949, Ásta Mar-
grét Agnarsdóttir, f. 20.4. 1951,
Ingibjörg Agnarsdóttir, f. 15.3.
1953, Anna Snæbjört Agnars-
dóttir, f. 9.9. 1957 og Sigurður
Heiðar Agnarsson, f. 12.2. 1959.
Marsibil giftist eiginmanni
sínum Jóhannesi Ástvaldssyni
13.9. 1961. Foreldrar hans voru
Ástvaldur Jóhannesson, f. 21.8.
1868, d. 21.6. 1940 og Guðleif
Soffía Halldórsdóttir, f. 22.8.
1870, d. 25.11. 1937.
Bjarney Sigríður Snævarsdóttir,
f. 19.4. 1963, börn þeirra eru Jó-
hannes Hólm, Jónína Henný og
Jóna Helena. 5) Sigfús Jóhann-
esson, f. 2.2. 1964. 6) Guðleif Sig-
rún Jóhannesdóttir, f. 24.1.
1966, sambýlismaður hennar er
Sturla Eiðsson, f. 16.11. 1940,
börn þeirra eru Guðmundur,
Heiða Ösp og Unnar. 7) Ásta
Agnes Jóhannesdóttir, f. 20.8.
1967, sambýlismaður hennar er
Páll Gíslason, f. 25.1. 1960, börn
þeirra eru Jóhanna Marsibil og
Stefanía Ágústa. 8) Una Herdís
Jóhannesdóttir, f. 10.4. 1971,
sambýlismaður hennar er Björn
Guðsteinsson, f. 20.12. 1972,
börn þeirra eru Anna Karen og
Óskar Freyr. Langömmubörn
eru 37 og eitt af þeim er látið.
Marsibil lauk barnaskóla frá
Innstalandi. Einnig fór hún í
Húsmæðraskólann á Laugalandi
í Eyjafirði. Marsibil starfaði sem
ráðskona á heimilum fyrstu árin
eftir skólagöngu. Örlagaárið
1959 flutti hún í Reyki í Hjalta-
dal þar sem hún kynntist bónd-
anum, síðar eiginmanni sínum,
Jóhannesi Ástvaldssyni. Eig-
inmann sinn missti hún vorið
1979 en áfram bjó hún á Reykj-
um þar sem hún sinnti bústörf-
um með nokkrum barna sinna til
haustsins 1984, þá fluttist hún á
Sauðárkrók. Þar fór hún að
vinna á sláturhúsinu og síðar í
Loðskinni. Þar lauk hún starfs-
ævi sinni.
Útförinni verður streymt á
vefslóðinni:
Útför-Marsibil Hólm Agnarsdóttir-
YouTube
Útförin fer fram frá Sauð-
árkrókskirkju í dag, 5. júlí 2021,
klukkan 14.
Marsibil átti fyr-
ir börnin: 1) Helgu
Sigríði Árnadóttur,
f. 26.9. 1956, gift
Þórði Grétari
Andréssyni, f. 22.4.
1962. Faðir Helgu
Sigríðar er Árni
Gunnarsson, f. 9.9.
1936. Helga Sigríð-
ur eignaðist fjögur
börn, Jóhannes
Gísla, látinn, Svein-
björgu Sigrúnu, Evu Hrönn og
Marsibil Söru með fyrri eig-
inmanni sínum, Jóni Pálma
Gíslasyni, f. 14.3. 1932. 2) Agnar
Ástmar Geirfinnsson, f. 30.6.
1959, giftur Hafdísi Öldu Njáls-
dóttur, f. 2.1. 1958. Faðir Agn-
ars var Geirfinnur Stefánsson, f.
9.3. 1935, d. 18.11. 2016. Agnar
eignaðist einn son, Steingrím,
með Katrínu Steingrímsdóttur,
f. 15.10. 1962, og þrjú börn með
Fönn Eyþórsdóttur, f. 20.12.
1968, Eyþór, Svanþór, látinn, og
Víólettu Ósk. Með eiginmanni
sínum Jóhannesi eignaðist
Marsibil sex börn. Þau eru: 3)
Ástvaldur Jóhannesson, f. 25.8.
1960, sambýliskona hans er
Stefanía Guðrún Guðjónsdóttir,
f. 25.10. 1950, eiga soninn Jó-
hannes Rúnar og fósturbarn
Pétur f. 16.11. 1980, fyrir á Stef-
anía Sóleyju Brynju, Guðjón
Svein og Andrés Geir. 4) Bjarni
Friðrik Jóhannesson, f. 27.7.
1962, sambýliskona hans er
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið,
og þín er liðin ævi önn,
á endaskeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Elsku mamma þá er komið
að kveðjustund sem að okkar
mati kom allt of snemma. Við
vorum ótrúlega heppin í lífinu
að eiga þig að sem mömmu, þú
hafðir alltaf óbilandi áhuga á
öllu sem við tókum okkur fyrir
hendur, hvort sem var í námi
eða starfi. Fyrstu minningarn-
ar um þig eru um mömmu sem
var sístarfandi, fyrst á fætur á
morgnana og síðust í háttinn á
kvöldin, þú breiddir yfir okkur
sængina og kenndir okkur
bænir, nuddaðir kremi á
þreytta og sára fætur og sást
okkur fyrir öryggi og ást, ekk-
ert í þínu lífi var mikilvægara
en við börnin þín og síðar okk-
ar afkomendur. Líf þitt ein-
kenndist af óbilandi þraut-
seigju og dugnaði, það hefur
örugglega hjálpað þér í and-
streymi lífsins. Pabbi var mikill
sjúklingur oft og tíðum og bú-
störfin lentu mikið á þér þótt
við börnin höfum farið að
hjálpa fljótt til eftir aldri og
getu. Þú varst mikil og góð
húsmóðir, allt var nýtt, t.d.
voru lök saumuð úr hveiti og
sykurpokum sem þú lagðir í
grænsápu og klór og náðir
þannig öllu prenti úr þeim. Þá
saumaðir þú öll föt á okkur, og
stundum úr notuðum fatnaði,
og vettlinga og sokka prjónaðir
þú sjálf, stoppaðir í og bættir.
Alltaf var til nógur matur þótt
heimilið væri fátækt. Þú varst
snillingur í matargerð og
bakstri, enginn fór svangur frá
þínu borði. Verkefnin voru
endalaus, samt hélstu lengst af
í lífsgleðina, þú varst mjög fé-
lagslynd og hafðir afar gaman
af því að ferðast bæði innan-
lands og út fyrir landsteinana,
þá varstu virk í kvenfélagi
Hólahrepps og varst síðar gerð
að heiðursfélaga þar.
Mesta skemmtun þín síð-
sumars var að tína ber og þú
varst svo fljót að því eins og
öllu öðru sem þú tókst þér fyr-
ir hendur. Núna seinni árin
þegar starfsgetan minnkaði
fórst þú að sinna þínum áhuga-
málum, hannyrðum, postulíns-
málun, keramik og útsaumi.
Ömmubörnin og síðar lang-
ömmubörnin nutu góðs af
prjónahæfileikum þínum og
ófáir vettlingar og leistar röt-
uðu til þeirra allra. Elsku
mamma, við gætum endalaust
talið upp, en þú varst nú ekki
fyrir langlokur, en eitt er víst
að margir fálkaorðuhafar hafa
ekki afrekað jafn mikið yfir
ævina. Það verður skrítið að
geta ekki heyrt í þér lengur,
heimsótt þig, en við vitum að
þú þráðir hvíld frá veikindum
og verkjum og að þú hefur
fengið góðar móttökur í sum-
arlandinu. Takk fyrir allt og
allt, hvíldu í friði, hinsta
kveðja, börnin þín.
Helga Sigríður Árnadótt-
ir, Agnar Geirfinnsson,
Ástvaldur Jóhannesson,
Bjarni F. Jóhannesson,
Sigfús Jóhannesson,
Guðleif S. Jóhannesdóttir,
Ásta Agnes Jóhann-
esdóttir og Una Herdís
Jóhannesdóttir.
Kveðja til látinnar konu.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskins-
dagur
Samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu.
Ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna.
Yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku tengdamamma, takk
fyrir allt sem þú varst mér og
mínum.
Þín tengdadóttir,
Bjarney (Badda).
Elsku hjartans amma mín
hefur lokið sinni jarðvist sem
hefur verið erfiður biti að
kyngja. Hennar verður sárt
saknað enda einstök kona.
Aldrei hafði ég kynnst eins
hjartahlýrri manneskju eins
og henni. Aldrei heyrði ég
hana tala illa um nokkurn
mann og alltaf gat hún sam-
glaðst fólki innilega.
Hún sýndi öllum sköpuðum
hlutum áhuga og var dugnað-
arforkur alla sína tíð. Gat
ómögulega setið kyrr, ef eitt-
hvað var sem þurfti að gera,
þá var hún rokin á fætur til að
taka til hendinni. Þegar hún
loksins gat setið kyrr var hún
samt yfirleitt með eitthvað í
höndunum, prjónandi, málandi
á postulín eða að sauma út.
Amma dvaldi oft hjá okkur
fjölskyldunni á Þúfnavöllum í
gegnum tíðina en hún var dug-
leg að hjálpa okkur á sauð-
burði og á haustin í kringum
göngur eða bara þegar henni
datt í hug. Þeir tímar voru
dásamlegir. Amma hafði nefni-
lega húmor í lagi og var hægt
að spauga mikið í henni og
hún á móti. Skemmtilegast var
þegar hún hló þessum líka
mikla hrossahlátri og hristist
öll til. Yndislegt var að hlusta
á hana segja frá sögum og
liðnum atburðum, vall þetta
óþrjótandi upp úr henni öllum
til mikillar skemmtunar.
Eftir að hún hætti að
treysta sér að koma til okkar á
Þúfnavöllum fór ég til hennar í
staðinn og sparaði ég þær
ferðir ekki. Í ófáum ferðum
mínum milli landshluta kom ég
iðulega við hjá ömmu. Amma
og ég vorum góðar saman og
leið mér vel í návist hennar.
Alltaf gat ég leitað til hennar
ef eitthvað var að, eins skiln-
ingsrík og ráðagóð manneskja
og hún var.
Dýrmætustu stundirnar sem
ég átti með henni voru yfir jól-
in 2020, seinustu jólin hennar.
Eldaði ég góðan mat fyrir okk-
ur og áttum við notalegar
stundir yfir jólin. Ég á til
ógrynni af góðum minningum
um okkur saman og þeim mun
ég aldrei gleyma. Amma er
komin á góðan stað og er ef-
laust núna að róta til í blóma-
beðum eins og hún hafði mest
yndi af, enda var yfirleitt fullt
af blómum heima hjá henni.
Stjúpur voru með þeim uppá-
haldssumarblómunum hennar
og munu þær ávallt minna mig
á ömmu. Amma er og mun allt-
af vera mín helsta fyrirmynd í
lífinu.
Ég vil þakka elsku ömmu
kærlega fyrir samfylgdina í
gegnum lífið og við eigum eftir
að hittast aftur spaugandi og
hlæjandi.
Hennar ástkær dótturdóttir,
Heiða Ösp Sturludóttir.
Elsku amma Marsibil!
Það er mér þungbært að
hugsa til þess að ég fái aldrei
aftur að heyra röddina þína,
sjá gleðina í andliti þínu og
finna ómælda hlýjuna streyma
frá þér.
Við áttum ótrúlega náið
samband og fyrir það er ég
ævinlega þakklát. Sumrin sem
ég dvaldi hjá þér á Króknum
eru ljóslifandi í huga mínum og
þegar ég hugsa til baka finn ég
bara gleði. Þú hafðir sérstakt
lag á mér, hlóðst í mig ís og
kruðeríi eins og ég gat í mig
látið. Við fórum í sund á hverj-
um degi og stundum ef ég
nennti ekki að vakna til að fara
með þér í sund á morgnana þá
fórstu bara aftur í sund með
mér þegar ég var vöknuð. Öll
kvöld þegar ég var komin upp í
rúm nuddaðir þú fæturna á
mér með olíu og klæddir mig í
sokka. Svo fórstu með kvöld-
bænir með mér, last bók sem
oftar en ekki var um Snúð og
Snældu, beiðst eftir að ég
sofnaði og fórst svo sjálf að
sofa.
Öll ævintýrin okkar sem við
áttum saman eru eitthvað sem
ég mun geyma með mér eins
lengi og ég lifi. Ég gleymi því
aldrei þegar þú fórst með okk-
ur fjölskyldunni til Englands.
Þú varst alltaf að týnast, tal-
aðir ekki tungu innfæddra og
mamma var við það að fá
taugaáfall að vita af þér ein-
hvers staðar í ókunnu landi, en
þú komst alltaf róleg til baka,
sagðist hafa fundið fallegan
markað eða góða blómabúð. Þú
tókst því ekkert of hátíðlega að
við höfðum miklar áhyggjur af
því að vera búin að glata þér.
En þannig varst þú líka allt-
af, passaðir upp á alla aðra áð-
ur en þú hugsaðir um þig. Ég
þori að fullyrða að það hefur
enginn farið svangur frá þér og
oftar en ekki fékk maður eitt-
hvert djásn úr handavinnu-
skápnum meðferðis þegar mað-
ur kvaddi þig.
Þú fórst oft með okkur í
berjamó og það voru gæða-
stundir. Þú tíndir í öll ílátin
sem meðferðis voru og þú hlóst
bara að okkur krökkunum með
hálftómar dollur og berjabláma
um allt andlitið. Ég hugsa allt-
af til þín þegar ég fer í berja-
mó og mun hugsa áfram til þín
með gleði í hjarta.
Ég ætla að halda áfram að
halda minningu þinni á lofti og
kenna börnunum mínum að
þekkja þig. Það hafa verið
fagnaðarfundir í sumarlandinu
þegar Jói bróðir tók á móti þér
og ég veit að núna muntu ná að
dekra Steinunni Evu okkar
sem þig dreymdi um að hitta.
Þar til við hittumst aftur,
þín nafna,
Marsibil Sara.
Elsku amma, síðustu vikur
hefur hugur okkar verið mikið
hjá þér og við eytt ófáum
stundunum í að rifja upp allar
góðu stundirnar sem við áttum
með þér. Það fyrsta sem kemur
upp í huga manns er það
hversu góð þú varst. Svo góð-
hjörtuð og umhyggjusöm. Þú
passaðir upp á að engum yrði
kalt á tám og fingrum. Við eig-
um líklega ullarsokka og vett-
linga fyrir lífstíð, svo mikil var
framleiðslan! Svo þú heldur
áfram að passa upp á okkur þó
svo þú sért farin í sumarlandið.
Við minnumst þess hversu vel
þú tókst alltaf á móti okkur
þegar við komum norður. Þú
byrjaðir alltaf á að bera á borð
alls kyns bakkelsi ef við skyld-
um nú vera svöng eftir ferða-
lagið. Það var alltaf svo gaman
að koma í heimsókn og knúsa
þig en það var alltaf erfitt að
kveðja því það leið langur tími
í næsta hitting.
Ofarlega í minni okkar er
ferðalagið okkar um Vestfirði
þar sem við fórum í berjamó
saman. Við vorum nú frekar
ungar en minnumst þess
hvernig þú veltir þér á milli
lyngjanna í hlíðunum og fylltir
hvern dallinn á fætur öðrum.
Svo má nú ekki gleyma skipt-
unum sem við fengum að rúnta
um á rafskutlunni þinni, þvílíka
fjörið!
Þegar langömmubörnin
minnast þín tala þau um það
hversu góð þú varst, hvað var
gott að faðma þig og svo nefna
þau alltaf allt kexið sem var á
boðstólnum hjá þér. Þú áttir
einfaldlega besta faðmlagið og
munum við öll sakna þess.
Amma, þú varst svo einstak-
lega klár í höndunum og feng-
um við að njóta góðs af því. Þú
passaðir ekki bara upp á fingur
og tær, þú sást til þess að við
getum borið fram hátíðarmat-
inn á fallegum diskum, drukkið
kakó úr fallega máluðum boll-
um og svo eru margir fallegir
hlutir frá þér sem prýða heim-
ilin okkar.
Við erum þakklátar fyrir
myndsímtölin okkar og höldum
við fast í þær minningar.
Amma, það var svo gott að
koma og eyða tíma með þér
undir lokin. Mikið var gott að
sjá þig, halda í höndina þína og
heyra röddina þína. Þú tókst
ástandinu með stóískri ró og
varst bara sátt. Það róaði okk-
ur að heyra þig segja að nú
væri nóg pláss fyrir þig í sum-
arlandinu. Í sumarlandinu ertu
verkjalaus og líklega svífur þú
um á fallegu blómaengi.
Elsku amma Marsibil, takk
fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum saman.
Jóhanna Marsibil, Stefanía
Ágústa og fjölskyldur.
Marsibil Hólm
Agnarsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma Krókur, við
eigum eftir að sakna þín
svo mikið. Það verður tóm-
legt að koma á Norðurland-
ið og fá ekkert ömmuknús,
spjalla við þig og fá smá
sætindi hjá þér. Þú varst
alltaf svo góð við okkur og
glöð að sjá okkur. Takk fyr-
ir allar góðu stundirnar
sem við áttum saman.
Hvíldu í friði elsku besta
amma Krókur.
Þín barnabörn,
Jóhannes Hólm, Jónína
Henný og Jóna Helena.
✝
Rannveig G.
Kristjánsdóttir
fæddist í Bolung-
arvík 24. nóvember
1929. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Eir 17. júní
2021. Rannveig var
dóttir hjónanna
Rannveigar Ás-
geirsdóttur og
Kristjáns Jóhann-
essonar, yngst sex
systkina, sem öll eru látin.
Rannveig giftist í Akureyr-
arkirkju 21.1. 1955 Stefáni S.
Tryggvasyni úr Glerárþorpi á
Akureyri, en hann lést 24.2.
2009. Börn þeirra eru:
1) Rannveig, f. 1956, maki Ög-
mundur Gunn-
arsson, þau eiga
þrjú börn og átta
barnabörn.
2) Tryggvi, f.
1960, á þrjú börn
og tvö barnabörn.
3) Sirrý (Sigríð-
ur) Halla, f. 1968, á
tvö börn.
Frá 16 ára aldri
vann Rannveig ým-
is störf í Bolung-
arvík, Vestmannaeyjum og
Reykjavík.
Árið 1953 flyst hún til
Vestmannaeyja til að vinna á
sjúkrahúsinu. Í Eyjum kynntist
hún verðandi eiginmanni sínum
Stefáni S.Tryggvasyni frá Ak-
ureyri sem var stýrimaður á
báti frá Eyjum. Tveim árum
seinna flytja þau til Reykjavíkur
þar sem Stefán gekk til liðs við
lögregluna. Rannveig var
heimavinnandi á meðan börnin
voru yngri. Seinna hóf hún störf
utan heimilis en það var í mötu-
neyti lögreglunnar við Hverf-
isgötu. Ætlaði upphaflega að
vera í afleysingum en árin þar
urðu 18. Rannveigu var margt
til lista lagt. Hún hafði gaman af
að dansa, syngja og spila á gítar
og munnhörpu. Hún tók virkan
þátt í félagi eldri borgara,
Korpuúlfum, sýndi föt á tísku-
sýningum og söng í kór.
Útför Rannveigar fer fram
frá Laugarneskirkju í dag, 5.
júlí 2021, og hefst athöfnin kl.
11.
Streymt verður frá útförinni:
http://streyma.is/utfor
Virkan hlekk á streymið má
finna á:
https://mbl.is/andlat
Í dag kveð ég elsku mömmu.
Margs er að minnast. En það sem
fyrst kemur upp í huga mér er að
þegar ég kom heim úr skólanum
þá var mikill spenningur að sjá
hvað biði eftir mér þar, nýbak-
aðar lummur, pönnukökur og að
ógleymdri jólakökunni sem var
sú besta. Þú tókst alltaf vel á móti
manni enda varstu óspör á faðm-
lög og kossa, enda blíð kona. Ég
varð að flytja heim til þín í nokkra
mánuði með Stefán og Hrafn-
hildi, sem var góður tími og þau
fengu að kynnast ömmu sinni vel.
Þú varst svo sannarlega klettur-
inn okkar allra. Ég veit að þú ert
hvíldinni fegin og að vel verður
tekið á móti þér af pabba og
ömmu.
Hvíldu í friði elsku mamma.
Þín dóttir,
Sigríður (Sirrý) Halla.
Elsku amma, ég á erfitt með að
átta mig á því að þú sért farin frá
mér. Ég á eftir að sakna þín og ég
mun hugsa til þín á hverjum degi.
Amma tók alltaf vel á móti mér
með hlýju faðmlagi sem mér þótti
vænt um. Þegar við fjölskyldan
þurftum mest á henni að halda
var hún svo sannarlega til staðar.
Þegar við bjuggum hjá ömmu
gerði það okkur nánari og áttum
við margar góðar stundir saman.
Ég er svo þakklát að hafa komið
til þín eftir útskriftina mína og
séð hvað þú varst stolt af mér.
Elsku amma, þú átt stóran
stað í hjartanu mínu og allar
minningar okkar saman mun ég
geyma með mér. Með tárin í aug-
unum og sorg í hjarta veit ég þó
að þú ert á góðum stað og veit að
afi hefur tekið vel á móti þér.
Hrafnhildur Hólm.
Rannveig G.
Kristjánsdóttir