Fréttablaðið - 24.11.2021, Qupperneq 17

Það voru sem sagt
menn á Íslandi sem
voru á móti því að
Íslendingar mættu
kaupa bjór. Eruð þið
ekki hissa og kjaft-
stopp að heyra þessa
söguskýringu?
Börn og ungmenni í
Laugardal eiga betra
skilið.
SVARTUR FÖSTUDAGUR
Spennandi tilboð í verslun Iðnvéla 22.-28. nóvember 2021
Í HEILA VIKU!
Skoðaðu öll tilboðin á
www.idnvelar.is
Iðnvélar ehf | Smiðjuvegi 44-46 | 200 Kópavogur | s: 414-2700 | sala@idnvelar.is | www.idnvelar.is
Tilefni skrifa minna er viðtal við
Jón Arnór Stefánsson, fyrrverandi
körfuknattleiksmann, sem birtist
á Stöð 2/Visir.is en þar rifjar hann
upp þegar hann sem ungur drengur
búsettur í Laugardalnum þurfti að
leita út úr hverfinu til að stunda sína
eftirlætisíþrótt. Þegar Jón Arnór
lítur yfir sviðið í dag, 30 árum síðar,
sér hann óbreytta stöðu í hverfinu
hvað varðar aðstöðu fyrir iðkun
inniboltagreina fyrir sín börn.
Í Laugardalnum eru glæsilegustu
mannvirki landsins sem borgin
hefur á liðnum árum byggt upp af
myndarskap. Öll þessi mannvirki
eru hugsuð frekar til notkunar fyrir
alla landsmenn en íbúa Laugardals.
Ég nefni Laugardalsvöllinn, Laugar-
dalshöllina og sundlaugarnar í
Laugardal. Í dalnum eru einnig sér-
greinafélög sem sinna öllu höfuð-
borgarsvæðinu s.s. TBR en þar er
leikið badminton og borðtennis,
SR með sína skautahöll, fimleikahús
Ármanns, frjálsíþróttahöllin og loks
íþróttahús fatlaðra við Hátún 14.
Þegar svæðið, sem afmarkast af
Sæbraut frá Katrínartúni/Höfða-
túni og austur að Elliðaám og Suður-
landsbraut vestur að Katrínartúni/
Höfðatúni, er skoðað sést að það er
ekkert íþróttahús á þessu svæði til
að stunda hefðbundnar innibolta-
greinar s.s. körfubolta, handbolta
eða blak sem íþróttafélag/félög
hefur stjórn á til að skipuleggja og
stjórna íþróttastarfi í hverfinu.
Frá því að ég flutti í hverfið 1984
og fór að fylgjast með hefur lítið
breyst. Ég starfaði við skólamál í
dalnum í rúm þrjátíu ár og á þeim
tíma var stöðugt bent á aðstöðuleysi
skólanna, einkum Laugalækjar-
skóla. Vinnuhópar voru stofnaðir,
íþróttafélögin mynduðu þrýstihópa
en ekkert hefur þokast áfram.
Í Fréttablaðinu fyrir skömmu
birtist greinin „Það vantar hús“ eftir
Viggó H. Viggósson, stjórnarmann
í ÍBR. Í greininni kynnir hann hug-
mynd sem rædd hefur verið innan
ÍBR í nokkurn tíma um uppbygg-
ingu íþróttamannvirkis í Laugar-
dalnum. Þessi hugmynd myndi í
senn leysa fjölmörg vandamál s.s.
aðstöðu fyrir landslið í innibolta-
greinum, vanda Ármanns/Þróttar
og skólanna í hverfinu og um leið
vanda fjölmargra annarra íþrótta-
greina. Ég bind vonir við að ríki,
borg og sérsambönd ÍSÍ skoði þessa
hugmynd enn frekar.
Ég hef setið í stjórn ÍBR í 10 ár.
Á þessum árum hef ég bent á það
aðstöðuleysi sem íþróttafélögin og
skólarnir í Laugardal búa við. Þrátt
fyrir góða umræðu og velvilja þá
hefur ekkert gerst. Börn og ung-
menni í Laugardal eiga betra skilið.
Á meðan ríki og borg eru í störu-
keppni um þjóðarhöll gerist fátt.
Þessi vonda staða bitnar ekki bara
á körfu-, handbolta- og blakfólki,
hún bitar miklu meira á börnum og
ungmennum í Laugardalnum. Mér
hefur fundist á liðnum árum íbúar
dalsins hafa sýnt borgaryfirvöldum
mikla þolinmæði og ekki myndað
þann þrýsting sem þarf til að þoka
málum áfram. Ég vona að Jón Arnór
og hans góði hópur haldi áfram að
benda á aðstöðuleysið og myndi
þrýstihóp til að þoka þessu máli
áfram – það eru kosningar í vor. n
Störukeppni ríkis og borgar bitnar á
börnum og ungmennum í Laugardal
Björn M.
Björgvinsson
meðstjórnandi
í stjórn Íþrótta-
bandalags
Reykjavíkur
Þessi grein er ætluð þér, lesandi
góður, sem ert á aldrinum átján til
fjörutíu ára og er bæði söguskýring
sem þú trúir kannski ekki, en jafn-
framt hugsun fyrir þig til framtíðar.
Snemma í byrjun síðustu aldar
voru menn á Íslandi á móti sím-
anum. Aðeins seinna á síðustu öld
voru menn á Íslandi á móti áfengis-
neyslu og sölu áfengis. Á sjöunda
áratug síðustu aldar voru menn á
Íslandi á móti sjónvarpsútsend-
ingum og enn síðar voru menn á
Íslandi á móti því að sjónvarpsút-
sendingar yrðu sendar út í lit! En
haldið ykkur nú fast, því næsta
söguskýring er nær ykkur í tíma.
Seinni part síðustu aldar, og þetta
er alveg satt, máttu Íslendingar
ekki kaupa bjór á Íslandi og enginn
Íslendingur gat drukkið bjór nema
fá hann með ákveðnum króka-
leiðum. Það voru sem sagt menn
á Íslandi sem voru á móti því að
Íslendingar mættu kaupa bjór.
Eruð þið ekki hissa og kjaftstopp
að heyra þessa söguskýringu ?
Nú er ég ekkert sérstaklega að
mæla með bjórdrykkju þótt mér
finnist kaldur bjór í f lösku góður,
en jafnaldrar ykkar í Skandinavíu
og annars staðar í Evrópu vita
nákvæmlega hvað bjórinn sem
þau drekka næsta sumar og þar-
næsta sumar mun kosta í gjald-
miðli þeirra heimalands. Bjórinn
mun kosta það sama og hann kost-
ar í dag. Það eru menn á Íslandi
sem eru enn á móti því að þið fáið
að vita hvað bjórinn ykkar kostar
í íslenskum krónum fyrir næstu
jól! n
Bjórinn og
íslenska krónan
Karl
Guðlaugsson
tannlæknir og
MPM
MIÐVIKUDAGUR 24. nóvember 2021 Skoðun 17FRÉTTABLAÐIÐ