Feykir - 04.11.2020, Side 8

Heilir og sælir lesendur góðir.
Fyrsta vísan að þessu sinni er ort í sláturtíð
fyrir voða mörgum árum síðan. Fagnaði
þá blessað sveitafólkið að fá nýmetið og
mátti þá borða hver eins og hann gat. Á
einni slíkri hátíð orti Jón Thoroddsen:
Etum, bræður, ákaft svið
oss svo hroka fyllum,
höfum tóu og hundasið
hungrum þá á millum.
Það mun hafa verið Þormóður Pálsson
sem orti svo um ríkisstjórn Íslands
haustið 1976:

Augnageir og Óli kálfur
aumt er stjórnarlið.
Matti flón og Matti álfur
margt er notast við.
Mikill snillingur hefur sá verið sem
orti eftirfarandi sléttubandavísu, sem
ég reyndar á sjálfur erfitt með að skilja.
Höfundur Sigurður Bjarnason frá
Katadal.
Blíða gljáði veður við
veiða meiðum skeiða,
kvíða hrjáði hreður hið
heiða leiði greiða.
Kannski má halda áfram með
sléttubandavísur sem erfitt er að skilja.
Höfundur að henni er sagður vera Jón
Þorgeirsson.
Dóma grundar, aldrei ann
illu pretta táli,
sóma stundar, hvergi hann
hallar réttu máli.
Segir nú í dóti mínu að Jón þessi hafi búið
á Hjaltabakka við Blönduós á sinni ævi
og átt að minnsta kosti 36 börn sem hann
gekkst við. Get ekki stillt mig um að birta
hina útgáfuna af þessari vísu, fyrir þá sem
kannski átta sig ekki á hinni útgáfunni.
Máli réttu hallar hann
hvergi stundar sóma,
táli pretta illu ann
aldrei grundar dóma.
Enn freistar mín að rifja upp góðar vísur
efir Karl Friðriksson. Á septemberkvöldi,
yrkir hann svo:
Haustsins nótt með hljóða þrá
harmar vorsins daga,
leggst hún yfir lönd og sjá
líkt og raunasaga.
Áfram heldur sú raunasaga þegar fyrsti
snjór haustsins fellur. Þá verður þessi til:
Svalinn næðir sviðinn völl
sólarglæðum hallar.
Sumarklæðin eru öll
ofin þræði mjallar.
Gaman að heyra næst frá hinu mikla
skáldi Páli Ólafssyni sem yrkir svo
til Ragnhildar konu sinnar eldheitar
ástarvísur:
Ofan jarðar, ofan sjóar,
ef þú deyrð frá mér,
Vísnaþáttur 771
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is
augum mínum ekkert fróar.
Allt hverfur með þér.
Jörðin finnst þá öll í eyði
allt mér hverfur sýn,
utan þetta eina leiði
og endurminning þín.
Ein dásamleg í viðbót frá Páli:
Ástin bægir öllu frá
enda dauðans vetri.
Af því tíminn er þér hjá
eilífðinni betri.
Dettur í hausinn ein ágæt eftir Heiðrek
bónda á Sandi.
Oft var fagurt yfirskin
áður en dimmdi á ljóra,
meðan hræsnin hollan vin
hafði fyrir blóra.
Það er Vestur-íslenski bóndinn Gutt-
ormur J. Guttormsson sem mun hafa ort
svo skringilega:
Hann berst með hugsjón að hækka
með hæð sinni aðra að lækka.
En enginn annar má stækka
því annars vill munurinn smækka.
Heilsufar sitt skýrir Guttormur með
eftirfarandi stöku:
Miklum vanda er ég í
- orðinn fjandi mæðinn –
get ei andað út af því
að í mér standa kvæðin.
Einhvern tímann á haustdögum bárust
þau undarlegu tíðindi að helst ekki mættu
sauðfjárbændur fara í göngur með fleyg í
vasa eða lofa honum að fylgja með í réttir.
Undirritaður álpaðist til að taka þessum
tíðindum illa og setti saman svofellda
raunasögu, hvatti jafnframt ritstjóra
okkar ágæta blaðs að yrkja um þessar
neyðarráðstafanir.
Okkar verður tregur teygur
og tæpt um fréttirnar.
Ef að ekki fái fleygur
að fara í réttirnar.
Ekki brást Páll ritstjóri vonum og svaraði
með svo auðskiljanlegri vísu:
Edrú smalar æða á fjöll,
- ekkert vín til dagsins,
hljóðna bæði hlátrasköll
og hæstu tónar lagsins.
Eftir þetta glens okkar félaganna er
komin í hugann næsta vísa sem er snert
af þeirri hressingu sem okkur mörgum
þykir svo nauðsynleg. Bið lesendur að
hafa samband með vísur sem eru í flokki
þessarar árstíðar og er þá gott að fá að
lokum eina lánaða frá Fjallaskáldinu.
Framar enginn maður má
minni gleði raska,
trú þér festi ég einni á
allíknandi flaska.
Veriði þar með sæl að sinni.
/Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
mér af pólitíkinni, tekið þátt
í alls konar félagsstarfi,
menntað mig aðeins meira,
unnið á nokkrum stöðum og
jafnvel reynt að bæta sjálfa
mig og samfélagið á meðan.
Auðvitað er lífið ekkert alltaf
dans á rósum en ef þér
leiðist þá þarftu ekki meira
en að skella þér í sund
eða göngutúr og þú hittir
einhvern sem þú þekkir.
Þannig að ef einhver sem er
að lesa þetta íhugar það að
flytja á Norðurland vestra, þá
get ég svo sannarlega mælt
með því.
- - - - - -
Ég skora á Sigríði
Helgu Sigurðardóttir,
leikskólastjóra Barnabæjar
að taka við pennanum.
Árið 2014, þegar ég var
nýútskrifuð úr háskóla,
gerðist svolítið sem átti
aðeins eftir að breyta
framtíðaráformunum. Ég
var búin að ráða mig í vinnu
við Háskólann á Bifröst
og ætlaði mér að búa þar
áfram eftir útskrift. Ég hafði
líka nokkuð mörgum árum
áður tekið þá ákvörðun
að flytja aldrei aftur á
Blönduós þegar ég flutti
þaðan. En svo kom símtalið og þá
var ekki aftur snúið. Mér var
boðið tímabundið starf við
það sem ég hafði menntað
mig til síðustu fimm árin. En
mig vantaði húsnæði, ég
sá fram á að lækka töluvert
í launum og ég þurfti að
rífa mig og son minn upp
frá þeim stað sem við
höfðum byggt upp okkar
líf fyrir algjöra óvissu þegar
ráðningarsamningurinn rynni
á enda.
Húsnæðið reddaðist og
ég pakkaði allri búslóðinni
niður og flutti aftur heim.
Lífsgæðin í þessari ákvörðun
verða aldrei metin til fjár.
Nú sex árum seinna er ég
enn hér, búin að fjárfesta
í fasteign og ætla mér
að vera hér á Blönduósi
eitthvað áfram. Ég fæ samt
enn spurninguna ,,Af hverju
býrðu á Blönduósi?“. Svarið
er einfalt, hér er einfaldlega
frábært að búa.
Ég bý um það bil 750
metrum frá vinnustaðnum
mínum, sonur minn er í
mesta lagi þrjár mínútur
að hjóla í skólann. Hann
er í fótbolta, körfubolta,
metabolic, golfi og
tónlistarskóla og ég þarf ekki
að selja úr mér líffæri til að
eiga fyrir því. Sonur minn
hefur ömmu og afa í næstu
götu og þar er ýmislegt hægt
að bralla þegar móðir hans
sýnir ekki sínar bestu hliðar
að hans mati. Hér er besta
sundlaug landsins og margt
í boði fyrir flesta aldurshópa.
Stutt í allar áttir ef maður
vill breyta um umhverfi og
nokkuð góðar samgöngur,
svona þegar maður má
ferðast á milli landshluta.
Ég hef aðeins getað skipt
ÁSKORENDAPENNINN | palli@feykir.is
Lee Ann Maginnis Blönduósi
Að flytja aftur heim
Lee Ann. MYND AÐSEND
8 42/2020