Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.10.2001, Page 74

Strandapósturinn - 01.10.2001, Page 74
Þetta sumar varð því erfitt. Þó tókst að heyja fyrir skepnurnar. Urn haustið varð svo að smala fénu saman norður í Ingólfsfjörð og Munaðarnes, þar sem kindurnar dreymdi um gömlu dýrðar- dagana í Skjaldabjarnarvík og skildu víst ekkert í því að leiðin rofnaði við sjóinn. Alla tíð höfðu íslendingar lifað á sauðkindinni og sjávarfangi. En nú var kreppan í algleymingi og afurðir landsmanna næstum verðlausar. Það er þá sem þær fréttir berast frá útlöndum að karakúlfé skili svo verðmætum skinnum af lömbum að það sé miklu meira virði en kjötið að hausti. Eftir rniklar umræður og rannsóknir eru svo hrútar af þessu fé fluttir til landsins, með afleiðingum senr enginn gat séð fyrir. Norður á Eyri við Ingólfsfjörð kom einn slíkur hrútur. Og eins og kvenkyninu er svo eðlislægt þá þurftu rollurnar úr Reykjar- firði endilega að skoða þetta fyrirbæri. Vorið eftir tók féð að veikjast og vissu menn ekki hvað um var að vera. Afföll urðu því mikil og það er ekki fyrr en vorið 1937 að ljóst er að um mæði- veiki er að ræða, enda veikin komin upp þar sem hrúturinn góði hafði haft afskipti af ám. Nú var úr vöndu að ráða. Annað hvort varð að skera niður á stóru svæði eða að reyna að einangra þá bæi þar sem veikinnar hafði orðið vart og skera niður allt fé er greindist veikt eða grun- ur lék á að væri sýkt. Vorið 1937 er settur vörður milli Kjósar og Reykjarfjarðar til að koma í veg fyrir að fé frá þessum bæjum gengi saman. Það kom í hlut okkar bræðranna í Reykjarfirði og þeirra Kjósar- bræðra Agústs og Skúla að annast þessa vörslu. Um sumarið er svo lögð girðing frá Stekkjarnesinu í Reykjarftrði beint upp þvert yfir Breiðadalinn, fyrir ofan Mjóadalinn í Reykjarfjarðar- vatn, yfir Taglið og niður í Ofeigsfjörð. Þessi girðing var mikið mannvirki. Allt efni þurfti að reiða á hestum og bera, því engum tækjum var við komið. Seinna dáðist ég oft að því hversu vel girðingin var lögð og hversu vel hún stóðst snjóalög og vont veð- ur. Það varð fljótlega hlutskipti okkar Reykjarþarðarbræðra að halda girðingunni við og verja hana. A vorin þurfti að endur- byggja það sem aflaga fór á vetrum. Það gat verið blaut og kald- söm vinna. En oft var þetta býsna gaman. Að vinna úti að vori í 72
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.