Strandapósturinn - 01.10.2001, Síða 91

marka háð að veiðast aðeins um tveggja rnánaða skeið að sumri.
Ætti að tryggja ársbúsetu yrði að koma til atvinna allt árið.
Það er þá sem vakna hugmyndir um að reisa frystihús til að
hægt yrði að hefja útgerð og vinna aflann og með því taka þátt
í þeirri miklu uppbyggingu er fyrirsjáanleg var. Sá sem ötulleg-
ast vann að þessu máli var Sigurður Pétursson símstöðvarstjóri á
Djúpavík, en hann er þá byijaður í útgerð. Hafin var söfnun
hlutafjárloforða og gáfu þau góða von um almenna þátttöku.
Það er því ákveðið að halda almennan hreppsfund þar sem mál-
in væru rædd og athugað með áhuga og staðsetingu.
Fundurinn var haldinn í félagsheimilinu í Ár nesi og var mjög
fjölmennur. Sigurður Pétursson hafði framsögu, þar sem hann
rakti gangs málsins og gat um þann mikla fjölda nýrra fiskiskipa
er væru að koma til landsins og þörfina fyrir aðstöðu í landi til
að vinna úr þeim afla er á land bærist. Ljóst væri að síldin væri
að gefa eftir og gæti aldrei skaffað ársvinnu.
Sigurður ræddi ekki beint um hvar staðsetja ætti frystihúsið,
en sagði að það yrði að velja því stað þar sem hagkvæmast væri
að reka það. Miklar umræður urðu um málið og öllum kom
saman um að þetta væri hið þarfasta mál. En þegar kom að því
að ræða um hvar staðsetja ætti húsið kom í ljós að þar skiptust
menn algjörlega eftir búsetu.
Gjögrarar héldu fram að húsið væri best sett á Gjögri. Þaðan
væri styst á miðin, allir íbúar Gjögurs þaulvanir sjómenn og þar
væru til fagmenn senr væru færir um að byggja húsið og reka
það, höfnina mætti bæta án mikils kostnaðar. Norðanmenn
héldu fram Eyri við Ingólfsfjörð og sögðu að Ingólfsfjörður væri
besta höfn við Húnaflóann og þar væru hafnarmannvirki og
þyrfti engu við að bæta. Sunnanmenn héldu franr Djúpavík, þar
væri flest fólkið, mestu og bestu hafnarmannvirkin og önnur
tæki til að reka slík fyrirtæki.
Þetta var rætt fram og aftur, menn voru hreinskilnir en vönd-
uðu ekki alltaf kveðjurnar. En fijótlega kom í ljós að um svo mik-
inn ágreining var að ræða að ógjörningur var að jafna hann svo
að allir gætu orðið sáttir. Með því má segja að málið hafi verið
dauðadæmt. Ef til vill skipti það heldur ekki máli því um þessar
mundir var undanhaldið hafið og hefði trauðla verið stöðvað.
89