Strandapósturinn - 01.10.2001, Side 92

En það verður því ekki sagt að heimamenn hafi skort hug-
myndir og framtak. En hvað brást? Fyrst og frernst fjármagn til
að byggja upp og konra fótunr undir nýjar atvinnugreinar sem
ekki tengdust síldinni. En þeir sem sátu umhverfis kjötkatlana í
Reykjavík töldu fjármagni þjóðarinnar betur varið til annarra
hluta. Allavega er ekki hægt að sjá að þeir hafi verið að tapa
geðheilsu af áhyggjum yfir því hvernig Arneshreppsbúum
reiddi af.
Nokkrum árum síðar er Guðmundur Guðjónsson var orðinn
oddviti Arneshrepps mun Djúpavík hf. hafa gefið undir fótinn
um byggingu frystihúss í húsnæði félagsins á Djúpavík, en þegar
framkvæmdir eru rétt hafnar kipptu þeir að sér hendinni og
töldu fjármunum sínum betur varið með öðrum hætti, enda
gamli síldargróðinn horfinn.
s
Hvernig var Arneshreppur á pessum árum?
Um aldamótin 1900 er Guðmundur Pétursson bóndi í Ofeigs-
firði oddviti. Skeggprúður og kempulegur rétt eins og höfðingi
frá Sturlungaöld. Guðmundur verður svo fyrsti kaupfélagsstjóri
Kaupfélags Strandamanna. Guðmundur Guðnrundsson, Finn-
bogastöðum, tekur svo við af nafna sínum úr Ofeigsfirði. Því var
viðbrugðið hversu vel hann skrifaði og gekk fallega frá öllu er
viðkom embættisfærslu oddvitans. Af honum tekur við Pétur
Guðmundsson, Ófeigsfirði og er oddviti til 1950. Þá tekur við
Guðmundur Guðjónsson, Djúpavík og er til 1954. Og svo Sig-
urður Pétursson, Djúpavík og er til 1956. Þá kemur Guðjón
Magnússon, Kjörvogi og er til 1971. Þessir þrír síðustu hætta all-
ir vegna flutnings úr hreppnum sem segir sína sögu en síðastur
í þessari röð er Gunnsteinn Gíslason, Norðurfirði. Hann er kjör-
in í hreppsnefnd 1958 og oddviti verður hann 1971 og sem slík-
ur hefur hann staðið vaktina í yfir 30 ár, á tvímælalaust erfiðustu
tímurn er yfir sveitarfélagið hafa gengið. Jafnframt því að vera
oddviti var hann kaupfélagsstjóri í Kaupfélagi Strandamanna frá
1960 og allt þar til kaupfélagið hætti störfum.
90