Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.10.2001, Page 130

Strandapósturinn - 01.10.2001, Page 130
Stundum kom það fyrir, að náttúran gerðist full aðgangshörð við menn og skepnur, svo nútímamenn undrast stórlega, hvern- ig hægt var að þrauka af slíka vetur. Það var þegar „Landsins forni fjandi“ kom í heimsókn og setti sínar köldu krumlur á all- ar lifandi verur og hneppti allt í frosnar helgreipar sínar. Á síðari hluta nítjándu aldar og fyrri hluta þeirrar tuttugustu voru köld ár fyrir Norðurlandi og ísalög tíð vetur eftir vetur. Flest árin kom ís og varð landfastur um lengri eða skemmri tíma. Heimildir segja frá mörgum slæmum árum sem riðið hafa yfir Strandamenn, sem byrjuðu með frostavetrinum mikla 1881-82 og næstu árin á eftir virtist svo, að það væri frekar regla en undantekning að ís yrði landfastur við Strandir. Þetta hafís- skeið virðist hafa verið viðvarandi allt fram yfir 1920, en þá fer að draga úr því og ís kemur sjaldnar, hann nær yfir takmarkaðra svæði en áður og stendur skemur við, en hann hefur þó alltaf minnt á sig á hverju ári með einhveijum hætti. Nokkrum sinn- um síðan hefur komið hafís og orðið landfastur stuttan tíma á Hornströndum og nágrenni. Hafískoma var alltaf óhugnanlegur atburður fyrir Stranda- menn, sérstaklega, ef sumarið á undan hafði verið votviðrasamt og hey voru lítil og hrakin, þá gat verið vá fyrir dyrum hjá bú- endum, því þá tók fyrir fjörubeitina, sem var þeim svo mikilvæg. Fylgifiskar íssins voru margs konar. Frostharkan jókst að mikl- um mun og norðlægar áttir urðu stöðugar og þeim fylgdi oft mikil úrkoma með frosti. Strax og ísinn er orðinn landfastur byrjar hann að frjósa saman og verður fljótlega ein samfelld ís- hella. ísinn hefur að sjálfsögðu flutt með sér refmn og ekki ósjald- an flytur hann líka með sér hvítabirni, sem heimamönnum á þessum slóðum stendur mikil ógn af og til eru allmargar sögur af hvítabjarnarkomum og viðureign Strandamanna við þá. Sein- asta bjarndýrið var unnið í Drangavík á þriðja áratug tuttugustu aldar. Þá bjuggu þar Guðmundur Guðbrandsson og Ingibjörg Guðmundsdóttir ásamt börnum sínum. Hafísinn flutti hingað fleira en ísbirni og refi. Stundum kom það fyrir að hvalir króuðust inni í vökurn, svo að þeir voru auð- veiðanlegir fyrir bændurna, en svo herma heimildir. Ekki má 128
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.