Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.10.2001, Page 132

Strandapósturinn - 01.10.2001, Page 132
eru mikil og góð fæða fyrir dýr og fugla. Mest bar á æðarfugli og mávum. Refurinn var einnig tíður gestur í fjörunni, þangað sótti hann sína fæðu, þegar annað betra fékkst ekki. Já, Ijaran bjó yfir alls konar hlunnindum fyrir bóndann og hans fólk og fén- að. Fjaran var líka leikvangur okkar barnanna, þegar snæþekjan lagðist yfir holt og móa svo hvergi sást í dökkan díl, svo þar var ekki eftir miklu að slægjast, en skerin komu alltaf upp úr við fjöruna og þar var alltaf eitthvað skemmtilegt að finna, sem okk- ur börnunum fannst mikill fengur í, t.d. skeljar, kuðungar, krabbadýr eða eitthvað sem var nýrekið af hafi og nýstárlegt. Þarna bar margt að landi frá hafinu, eins og sérkennilegar flöskur eða dósir í fallegum litum sem voru einhvers konar send- ing til okkar frá umheiminum, sem við þekktum harla lítið. Þess- ir smáhlutir vöktu forvitni okkar um þá sem sigldu um úthöfm en við sáum aldrei. Hlutirnir sem við fundum í fjörinni sögðu okkur svolitla sögu um þá. Einn morguninn þegar við vöknuðum fannst okkur allt öðru vísi en vant var. Brimhljóðið sem alltaf lék í eyrum okkar daglega heyrðist ekki lengur. Allt var svo undarlega hljótt. Hvað hafði komið fýrir? Þegar faðir okkar kom inn frá morgunverkunum sagði hann okkur þau tíðindi, að ís fýllti nú allar víkur og voga og hvergi sæ- ist í auðan sjó. Eg sá að honum var mikið niðii fýrir. Þetta voru mikil tíðindi og ill. Það gat boðað vá fýrir menn og skepnur. Hvað skyldi hann standa lengi við? Margar harmsögur gengu rneðal fólksins um hörmulegar afleiðingar hafískomu. Þessi tíðindi vöktu foi vitni okkar. Eg held varla að við krakk- arnir höfum gert okkur grein fýrir alvöru málsins, en það vakti að minnsta kosti foi vitni okkar, svo við tíndum snarlega á okkur allar þær flíkur sem við áttum til, því frostið var óvenjulega mik- ið, og þutum út til að sjá þessi undur. Þegar við komum út á hlaðið, blasti við okkur óvenjuleg sjón, sem seint gleymist og kom okkur algerlega í opna skjöldu. Haf- ið, skerin, biimið og allt sem venjulega var á sínum stað, var nú horfið og í staðinn komin endalaus röð af alla vega löguðum ísjökum svo langt sem augað eygði. Þó var það þögnin sem mest 130
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.