Syrpa - 01.03.1949, Síða 14
KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR:
SVEFNHERBERGIÐ
Sú staðreynd, að við eyðum einum þriðja hluta
ævi okkar í rúminu, virðist ekki vera öllum eins
ljós og æskilegt væri, a. nr. k. ef dænra nrá eftir
híbýlum manna Irér á landi. Það er ekki óalgengt
að sjá tveggja og þriggja herbergja íbúðir, þar
sem svefnherbergi er ekki til. Megináherzla virð-
ist lögð á það að hreiðra senr bezt unr sig hina tvo
þriðju hlutana, og því yfirsést mörgum, að líkam-
leg og andleg velferð einstaklingsins veltur að
nriklu leyti á næturhvíld lrans.
Það er algengt að sjá hús og íbúðir, þar sem
önnur atriði virðast lögð til grundvallar húsa-
teikningunni en þarfir einstaklinganna í fjöl-
skyldunni og tala þeirra. Því miður er svo að sjá
sem marsíar íbúðir séu aðallera miðaðar við
skemmtanaþörf manna. Eftirlætisröksemd lrúsa-
braskaranna, þegar þeir eru að pranga vöru sinni
upp á hrekklausan almúgann, er að „hér sé sko
flott, maður, að halda geim“. Öllum ætti að vera
Ijóst, hvílík hætta stafar af þeim hugsunarhætti
alls þorra rnanna, að mestu skipti að hafa sem
stærst og íburðarmest „hol“ og stofur til að halda
„geim“ í, en láta sér í léttu rúmi liggja, hvort
nokkurs staðar er í íbúðinni hentugt afdrep til
starfs og hvíldar. Það er einmitt þessi hugsunar-
háttur, sem útrýmir svefnherberginu í þeirri gerð,
sem það á að liafa. Allir skynsamir nrenn hljóta
að hafa tekið eftir þeirri staðreynd, að í mörgum
snrærri sem stærri íbúðurn Reykjavíkur er hlut-
fallslega minnst rými ætlað til svefns og alltof
lítil áherzla lögð á að gera svefnherbergið senr
lrezt úr garði.
Híbýli manna hafa tekið miklum breytingum
á síðustu öld, en svefnlrerbergið hefur þó breytzt
tiltölulega minnst, vegna lrins einfalda hlutverks,
sem það á að gegna. Það nrætti næstum segja, að
eina verulega breytingin á því sé sú, að „servant-
urinn“ alkunni, ásanrt tilheyrandi „vaskastelli",
er úr sögunni og næturgagnið hefur verið tekið
úr uinferð. Baðherbergið er konrið í staðinn.
Ung hjón ættu ekki að stofna svo til heimilis
að hafa t. d. tvær stofur og ekkert svefnherbergi.
Það er sök sér, á meðan þau eru barnlaus, en hætt
er við að örðugt verði að finna stað fyrir lrinn
nýja meðlim fjölskyldunnar, sem að jafnaði kem-
ur í kjölfar giftingarinnar. í fljótu bragði getur
svefnsófinn virzt hentugt húsgagn, en þeir, sem
hafa orðið fyrir því böli að þurfa að búa um sig
með miklu umstangi og tilfæringum kvölds og;
rnorgna, munu eiga þá ósk heitasta, að hátta í
uppbúið og óvelkt rúm að kvöldi. Svefnsófinn er
þó að ýmsu leyti þægilegur fyrir einhleypinga,
sem lítið húsrými hafa.
Að sjálfsögðu verða mörg ung hjón að sætta sig
við það, sakir fátæktar eða húsnæðisleysis, að búa
með börn í einu herbergi og verður þá að haga
húsgagnaskipan í samræmi við það eftir því sem
kringumstæður leyfa, en um slíkt er vitanlega
engar reglur hægt að setja.
Ég mun nú víkja að nokkrum grundvallarat-
riðum varðandi útbúnað svefnherbergja.
Svefnherbergið er, eins og allir vita, einkum
ætlað til hvíldar, og ber að velja því stað í íbúð.
inni samkvæmt því. Það þarf að vera einangrað
sem bezt frá þeim herbergjum, sem ætluð eru til
50
SYRPA