Morgunblaðið - 25.11.2021, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 2021
✝
Auður Ólafs-
dóttir ritari
fæddist í Reykjavík
7. mars 1934. Hún
lést á Landspít-
alanum Fossvogi
11. nóvember 2021.
Foreldrar hennar
voru Ólafur Jóns-
son húsasmíða-
meistari, f. 3. mars
1904, d. 27. desem-
ber 1984, og Sol-
veig Magnúsdóttir saumakona,
f. 22. janúar 1907, d. 6. desem-
ber 1993. Systir hennar var
Ingunn Ólafsdóttir, f. 25. ágúst
1928, d. 18. janúar 2007.
Eftirlifandi eiginmaður Auð-
ar er Stefán Bjarnason húsa-
smíðameistari, f. 6. júlí 1933, en
þau vou lífsförunautar í 60 ár.
Foreldrar hans voru Bjarni
Rakel Ýr, f. 10. júní 1992, maki
Sæmundur Ingi Johnsen, barn
þeirra er Unnur Helga. b) Stef-
án Ingi, f. 9. ágúst 1994, maki
Tinna Óðinsdóttir, barn þeirra
er Óðinn Svan. c) Magnús, f. 23.
apríl 1985, frá fyrra sambandi
sonur Jóhanns.
Auður sinnti ýmsum ritara-
störfum, meðal annars hjá
Héðni, borgarstjóra Reykjavík-
ur, Fimleikasambandi Íslands
og Iðntæknistofnun Íslands.
Hún starfaði mikið við fé-
lagsstörf, m.a. í Flugbjörg-
unarsveit Reykjavíkur og
Skíðaráði Reykjavíkur.
Auður og Stefán bjuggu alla
sína tíð í Hæðargarði í Reykja-
vík.
Útför Auðar fer fram í Bú-
staðakirkju í dag, 25. nóvember
2021, kl. 13 og verður streymt
á
https://youtu.be/4vV6XBTssHk
Hlekk á streymi má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Bjarnason bifvéla-
virki, f. 21. október
1885, d. 16. mars
1971, og Stefanía
Helga Stefáns-
dóttir húsmóðir, f.
21. júní 1901, d. 15.
janúar 1983. Systir
Stefáns var Erla
Kristín Bjarnadótt-
ir, f. 15. september
1921, d. 27. sept-
ember 2010.
Börn Auðar og Stefáns eru
1) Ólafur, f. 5. október 1962.
Maki hans er Guðlaug Eiríks-
dóttir, f. 24. nóvember 1964.
Börn þeirra eru a) Eggert, f.
17. apríl 1997 b) Daníel, f. 11.
maí 1999. 2) Helga, f. 7. apríl
1966. Maki hennar er Jóhann
Ingi V. Magnússon, f. 7. sept-
ember 1958. Börn þeirra eru a)
Látin er Auður Ólafsdóttir,
kær vinkona til 50 ára. Auður var
ein af eiginkonum FBS-manna
sem stofnuðu kvennadeild Flug-
björgunarsveitarinnar. Kvenna-
deildin safnaði fé með kaffisölu,
síðar kökusölu og basar, og
studdi dyggilega við félagið með
kaupum á bílum og ýmsum bún-
aði.
Auður var alla tíð góður félagi,
hrein og bein, með góðan húmor.
Hún var mikil útivistarkona,
stundaði skíði, göngur og golf af
kappi. Margs er að minnast. Í
sælureit þeirra Auðar og Stefáns,
Lyngmó, var yndislegt að koma,
hvort heldur væri vetur, sumar,
vor eða haust: rauðvínsganga á
nýju ári, fundahöld, skemmti-
kvöld kvennadeildar eða bara
kaffi og spjall á fögrum degi.
Sú rödd var svo fögur, svo hugljúf og
hrein,
sem hljómaði til mín úr dálitlum runni;
hún sat þar um nætur og söng þar á
grein
svo sólfögur ljóð um svo margt sem
ég unni,
og kvöld eftir kvöld hóf hún ástarljóð
ein –
ó, ef að þú vissir, hvað mikið hún
kunni.
En fjarri er nú söngur þinn, sólskríkjan
mín,
og sumur þíns vinar hin fegurstu liðin;
hann langar svo oft heim á Þórsmörk
til þín,
hann þráir svo ljóðin og
vornæturfriðinn, –
hann harmar í skógunum hrjósturlönd
sín,
hann hlustar sem gestur á
náttgalakliðinn.
(Þorsteinn Erlingsson)
Komið er að kveðjustund, það
er sjónarsviptir að mætri konu,
við vottum Stefáni, Helgu, Ólafi
og barnabörnum dýpstu samúð.
Margrét Fjeldsted,
Vigdís Fjeldsted og
Þóra Filippusdóttir.
Leiðir okkar Auðar lágu fyrst
saman 1978 eða upp úr því þegar
við unnum hvor á sinni starfs-
stöðinni hjá Iðntæknistofnun Ís-
lands. Ákveðið var að koma
starfsstöðvum undir sama þak á
árunum 1983-84 og var í fyrstu
mjög þröngt hjá okkur meðan
verið var að stækka húsnæðið.
Við starfsmennirnir höfðum á
orði að við sætum næstum því á
hnjánum á næsta starfsfélaga
fyrstu 1-2 árin. Við þessar að-
stæður komst maður ekki hjá því
að kynnast starfsfélögum fljótt
og vel. Svo rýmkaði eftir stækk-
un húsnæðisins. Ég var svo hepp-
in að eiga Auði að samstarfs-
félaga í yfir 20 ár og það kallar
fram ótal góðar minningar. Við
höfðum lengst af skrifstofur hlið
við hlið og voru samskiptin því
talsverð og dagleg samvera okk-
ar varð til þess að við kynntumst
lífi fjölskyldna hvor annarrar.
Auður vann lengst af sem rit-
ari forstjóra. Upphaflega var rit-
vél aðalvinnutæki Auðar og
bréfapóstur algengasti sam-
skiptamáti út á við. Svo komu
tölvur, þá þurfti að læra nýja
tækni. Eini prentarinn var mið-
svæðis í húsinu og þurfti jafnvel
að standa yfir honum svo við-
kvæm gögn færu í réttar hendur.
Þetta var áskorun, sem Auður
stóðst fyllilega. Svo þróaðist
tæknin yfir í fullkomnari tölvur
og forrit, telex kom fyrir erlend
samskipti og seinna meir fax-
tæki, enn ein byltingin í sam-
skiptum út á við. Löngu seinna
kom svo tölvupóstur. Auði gekk
einkar vel að tileinka sér ný
vinnubrögð aftur og aftur með
tilkomu nýrrar tækni og skilaði
öllum sínum verkefnum með
sóma.
Auður var mikil fjölskyldu-
manneskja, Stefán, börnin þeirra
og síðan barnabörnin og lang-
ömmubörnin áttu hug hennar all-
an. Fjölskyldan stundaði skíða-
íþróttir af kappi, byggði upp og
ræktaði sælureitinn Lyngmó og
stundaði líka golf svo fátt eitt sé
talið. Þau hjónin eyddu sumrun-
um árum saman í sælureitnum
sínum Lyngmó. Á árum áður fór
vinnustaðurinn okkar stundum í
fjölskylduferðir, dagsferðir eða
yfir helgi. Eitt sinn bauð Auður
fram sælureitinn sinn, Lyngmó,
sem áfangastað til að halda það
sem við kölluðum sumargrillið.
Við fengum dýrðarinnar veður
þennan dag og var aðdáunarvert
hversu fallega og vel þau hjónin
höfðu byggt upp á svæðinu með
trjágróðri og grasflötum þar sem
sem áður voru móar, sannkölluð
paradís. Ég átti eftir að heim-
sækja staðinn þeirra oftar ásamt
fleirum.
Eftir að Auður lét af störfum
vegna aldurs á árinu 2004 hélt
hún áfram sambandi við vinnu-
staðinn árum saman. Við, nokkr-
ar stelpur á vinnustaðnum, tók-
um upp á því fyrir allmörgum
árum að hittast á kaffihúsi einu
sinni í mánuði yfir vetrartímann
til að hitta fyrrverandi sam-
starfsfélaga sem voru hættir að
vinna vegna aldurs. Það var frjáls
mæting og okkur þótti vænt um
að halda áfram sambandi. Auður
mætti alltaf þegar hún komst og
þess vegna tengdumst við áfram-
haldandi vinaböndum. Þessar
samverustundir voru okkur öll-
um mikils virði en heimsfarald-
urinn hafði þau áhrif að við hitt-
umst sjaldnar.
Ég er þakklát fyrir að hafa
orðið samferða Auði í lífinu um
langan tíma. Ég samhryggist
Stefáni, Ólafi, Helgu og afkom-
endum þeirra. Minning Auðar lif-
ir áfram.
Sigríður Halldórsdóttir.
Kveðja frá Skíðadeild ÍR
Okkar trausti félagi Auður
Ólafsdóttir er fallin frá. Félagar í
skíðahreyfingunni eiga Auði
margt að þakka. Hún vann fyrir
hreyfinguna um árabil og ávallt
tilbúin þegar til hennar var leit-
að. Hvort heldur sem það var að
vinna við skíðamót, halda utan
um skýrslur fyrir Skíðaráð
Reykjavíkur eða rita þinggerðir
Skíðasambandsins. Auður kunni
manna best allar mótareglur, það
var ekkert í starfsemi skíða-
hreyfingarinnar sem ekki var
hægt að leita til hennar með.
Auður fór sem fararstjóri á
ótal skíðamót. Það eru margir
sem eiga góðar minningar um
hana sem fararstjóra í upphafi
Andrésarandarleikanna á Akur-
eyri. Traust, hlý og hvetjandi,
með reglurnar á hreinu, mundi
alla brautartíma og fylgdist vel
með hvernig öllum gekk.
Hún var góður skíðamaður,
það var ekkert fum og fát þar
sem hún var á ferð. Börnin henn-
ar, Helga og Ólafur, og börn
þeirra kepptu á skíðum fyrir ÍR
og náðu frábærum árangri. Stef-
án, eiginmaður Auðar, hefur
heldur ekki legið á liði sínu í ýms-
um störfum fyrir Skíðadeild ÍR.
Hafi þau þökk fyrir.
Fyrir félagsskap Skíðadeildar
ÍR er ómetanlegt að hafa átt fé-
laga innan sinna raða eins og
Auði Ólafs, hún lagði að baki
ómælda sjálfboðavinnu til fjölda
ára. Það var gaman og gefandi að
starfa með henni.
Fjölskyldu Auðar sendum við
samúðarkveðjur með innilegu
þakklæti fyrir allt það óeigin-
gjarna starf sem hún lagði að
baki fyrir ÍR.
F.h. Skíðadeildar ÍR,
Auður Björg Sigurjónsdóttir.
Brosandi dökkhærð kona á
pallinum við skíðalyftu skíða-
deildar ÍR í Hamragili er fyrsta
minning mín um Auði.
Henni Auði kynntist ég fyrst í
Hamragili er við dóttir hennar
Helga voru þar æfingafélagar hjá
skíðadeild ÍR, síðan er liðin rúm-
lega 40 ár. Á þessum árum voru
samhentir menn og konur sem
stóðu að rekstri og uppbyggingu
skíðadeildarinnar og þá þurfti
röskar, útsjónasamar og dug-
miklar hendur. Þau Auður og
Stefán maður hennar voru voru
ein af þeim sem voru „all in“, eins
og krakkarnir myndu nú segja.
Hún Auður var einn af mátt-
arstólpum skíðadeildar ÍR til
margra ára. Hún gegndi mörgum
trúnaðarstörfum fyrir skíða-
deildina og sat ýmsum í ráðum og
nefndum skíðahreyfingarinnar í
gegnum tíðina. Bæði börn henn-
ar Helga og Ólafur og barnabörn
voru iðkendur og afreksfólk sem
kepptu á landsvísu fyrir skíða-
deildina.
Allt fram á síðustu ár er skíða-
deildina vantaði starfsmenn á
skíðamót, hvort sem var portav-
arsla eða önnur tilfallandi störf
þá var oftar en ekki hringt í Auði
og alltaf var hún boðin og búin til
að aðstoðar. Hún mætti alltaf
með bros á vör og skipti engu
hvort það var sól eða snjókoma.
Það var aðdáunarvert að sjá hana
skíða niður af öryggi eftir langan
dag í fjallinu jafnvel komin langt
á áttræðisaldur.
Á seinni árum stunduðu þau
Auður og Stefán golfið ásamt
góðum hópi heldri félaga úr
skíðadeild ÍR bæði hér heima og
erlendis og var árlega haldið
golfmót í þeirra hóp við sumar-
hús þeirra hjóna. Sá hópur hefur
nú misst góðan félaga.
Ég sendi Stefáni og fjölskyldu
hennar mínar samúðarkveðjur,
Erla Leifsdóttir.
Fallin er frá stórkostleg kona
og góð vinkona okkar, Auður
Ólafsdóttir. Kynni okkar Auðar
og Stefáns hófust fyrir um það bil
50 árum í skíðadeild ÍR, þó ég
hafi miklu fyrr veitt þeim systr-
um Ingu og Auði athygli á æsku-
slóðum okkar á Melunum, því
þær hófu snemma skíðaiðkun
sem heillaði mig sem krakka.
Þær systur hófu sína skíðaiðk-
un hjá ÍR á Kolviðarhóli og héldu
alla tíð miklu sambandi við ÍR
eftir það. Auður sinnti miklu
sjálfboðaliðsstarfi fyrir ÍR, sat í
mörgum nefndum og sinnti lengi
vel börnum sem fóru til keppni á
Andrésar Andar-leikana á Akur-
eyri. Stofnaður var félagsskapur
eldri skíðamanna úr ÍR sem
stunduðu skíða- og náttúruskoð-
unarferðir sem og golfferðir.
Það voru farnar margar ferðir
í Alpana á skíði sem og golfferðir
til Spánar og ýmsar aðrar ferðir
en alltaf farið í gönguferðir á
sunnudagsmorgnum og drukkið
kaffi á eftir í Perlunni.
Auður var eftir það kölluð boð-
berinn því hún boðaði ávallt hóp-
inn saman þegar þurfti. Þau
hjónin áttu sumarhús í Miðdal,
ofan við Reykjavík, þar sem þau
dvöldu yfirleitt sumarlangt, og
nefndu staðinn Lyngmó. Þar
höfðu þau komið upp 6 holu golf-
velli og á hverju ári í 25 ár var
haldið golfmót fyrir hópinn, og
kallaðist mótið „Lyngmór Open“.
Auður og Stefáni höfðu af mik-
illi natni undirbúið þessi mót,
Auður bakað og útbúið meðlæti
með kaffinu og Stefán smíðað
verðlaunagripi sem afhentir voru
að móti loknu og áður en grill-
veislan hófst.
Það var alltaf beðið með eft-
irvæntingu eftir fyrsta laugar-
degi í júlí en þá var mótið haldið.
Það er söknuður í hjarta okkar
og þakklæti fyrir alla þá um-
hyggju sem þau hjón hafa sýnt
hópnum.
Við söknum þessarar stórkost-
legu konu og vottum Stefáni inni-
lega samúð svo og allri fjölskyld-
unni.
F.h. hópsins,
Þórir Lárusson.
Auður Ólafsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
DAGMAR J. ÓSKARSDÓTTIR,
lengstum búsett á Eskifirði,
lést á Hrafnistu við Sléttuveg í Reykjavík
miðvikudaginn 10. nóvember.
Útför verður frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 25. nóvember
klukkan 15. Streymt verður frá athöfninni. Hlekk má nálgast á
mbl.is/andlat.
Hólmfríður Garðarsdóttir
Olga Lísa Garðarsdóttir Sigurkarl Stefánsson
Arna Garðarsdóttir
Garðar Eðvald Garðarsson Svava I. Sveinbjörnsdóttir
Óskar Garðarsson Benný Sif Ísleifsdóttir
ömmu- og langömmubörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýndan hlýhug og
vináttu við andlát elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR RÖGNU
VALDIMARSDÓTTUR,
Stellu.
Fjölskyldan þakkar sérstaklega starfsfólki
hjúkrunarheimilisins Sléttuvegi fyrir einstaka umhyggju.
Björn Kr. Gunnarsson Arndís Ármann
Ásta Gunnarsdóttir
Margrét Ármann Halldór Jensson
Gunnar Óðinn Einarsson
Valdimar Ármann Gunnar Friðrik Eðvarðsson
Stella María Ármann Sigurður Stefánsson
og barnabarnabörn
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og
útför ástkærrar eiginkonu minnar og móður
okkar,
JÓNÍNU Þ. ARNDAL,
Nínu Arndal,
Drekavöllum 26,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sólvangs, sr. Arnórs Bjarka
Blomsterberg og Útfararstofu Hafnarfjarðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hjalti Skaftason
Guðrún, Lilja og Vigdís Guðbjartsdætur
Elsku besta mamma okkar, tengdamamma,
amma og langamma,
ELLEN MARIE SVEINS,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum Fossvogi
miðvikudaginn 17. nóvember.
Útför fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði mánudaginn 29.
nóvember klukkan 13. Gestir eru beðnir um að framvísa
niðurstöðu um neikvætt Covid-hraðpróf við innganginn sem
tekið er á viðurkenndum stöðum og er ekki eldra en 48 klst.
gamalt. Útförin verður einnig í streymi:
https://youtu.be/UHR-uC-bX8U.
Þorbjörg Rósa
Guðrún Ásta og Guðmundur
Sveindís Anna og Arnar
ömmubörn og langömmubörn
Faðir okkar og tengdafaðir,
AXEL KRISTJÁNSSON,
er látinn. Útför hans hefur farið fram.
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim
sem sýnt hafa hlýhug og sent fallegar
kveðjur við fráfall hans.
Starfsfólki á hjúkrunarheimilinu Eir er þökkuð einstök hlýja og
virðing við umönnun hans að ferðalokum.
Guðni Axelsson Svanfríður Franklínsdóttir
Kristín Axelsdóttir Sigurður Hauksson
Karl Axelsson Margrét Reynisdóttir
Sigríður Axelsdóttir Ragnar Thorarensen
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
HELLEN LINDA DRAKE,
er látin.
Útförin fer fram frá Grensáskirkju
2. desember klukkan 13.
Vegna sóttvarna eru kirkjugestir beðnir að sýna neikvætt
Covid-hraðpróf við inngöngu, ekki eldra en 48 klst.
Heimapróf eru ekki tekin gild.
Sérstakar þakkir til starfsfólks krabbameinslækningadeildar
11-E.
Kristjana Ósk Birgisdóttir Guðmundur Ingi Jóhannsson
Matthildur Ylfa Þorsteinsdóttir
Soffía Mist Þorsteinsdóttir
Eyrún Ösp Birgisdóttir Brynjar Freyr Steingrímsson
Birgir Máni Brynjarsson
Vignir Snær Brynjarsson