Morgunblaðið - 13.12.2021, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 13. DESEMBER 2021
Mig langar að
minnast elskulegr-
ar móður minnar
sem hefði átt 87
ára afmæli í gær, 12. des. En
hún lést 15. mars s.l. Ég saknar
hennar alla daga. Sakna þess að
geta ekki hringt í hana og spurt
hana um eitt og annað, sakna
þess að geta ekki sagt henni frá
einhverju sem ég hef verið að
gera og núna sakna ég þess
óskaplega mikið að geta ekki
fengið að hafa hana hjá okkur
um jólin eins og hún gerði svo
oft. Ég minnist hennar með
þakklæti í huga fyrir allt sem
hún kenndi mér og hjálpaði mér
með. Þakklæti fyrir að taka allt-
af vel á móti mér og fjölskyldu
minni á hverju sumri. Ég var
alltaf frekar náin mömmu og
Sigríður Guðný
Kristjánsdóttir
✝
Sigríður Guðný
Kristjánsdóttir
fæddist 12. desem-
ber 1934. Hún lést
15. mars 2021.
Sigríður var
jarðsungin 27.
mars 2021.
þrátt fyrir að hafa
nánast flutt að
heiman um 16 ára
aldur og búið á
hinu landshorninu
þá fór ég alltaf
„heim“ til mömmu
og pabba. Þess á
milli urðu oft löng
símtöl að duga. 12.
desember var líka
brúðkaupsdagur
mömmu og pabba
og náðu þau að fagna 50 ára
brúðkaupsafmæli, 2007,
skömmu áður en pabbi féll frá.
Ég trúi því að pabbi hafi nú
tekið vel á móti mömmu í Sum-
arlandinu og að þeim liði vel í
annarri tilvist.
Ég ylja mér við góðar minn-
ingar um samverustundir sem
hefðu mátt vera svo mikið fleiri
þegar maður hugsar til baka.
Mamma var góð og yndisleg
móðir og er ég afskaplega
þakklát fyrir að hafa fengið að
hafa hana þetta lengi.
Hvíl í friði elsku mamma.
Þín dóttir
Halldóra.
Afmælisminning
Elsku afi, nú
setjumst við niður
til þess að skrifa
um þig nokkur orð.
Það er svo ótal
margt sem kemur upp í hugann
á þessari stundu.
Við minnumst þín með hlýhug
og brosi þegar við hugsum til
baka, þegar dagarnir okkar ein-
kenndust af prakkarastrikum,
stríðni, brosi og miklum hlátri.
Það átti jafn vel við um þig og
okkur.
Til að mynda gerðist það
reglulega að okkur langaði í ís
en við fengum ekki leyfi til þess.
Þá glottir þú og laumaðist í
frystinn og brosandi réttir okk-
Gunnbjörn
Ólafsson
✝
Gunnbjörn
Ólafsson fædd-
ist 18. mars 1938.
Hann lést 25. nóv-
ember 2021. Útför
fór fram 2. desem-
ber 2021.
ur ísinn. Í kjölfarið
varst þú skammað-
ur og þá hlóst þú
bara og brostir til
okkar. Þetta fannst
okkur fyndið.
Þú varst einstak-
ur persónuleiki,
virkilega góðhjart-
aður, hjálpsamur
og jákvæður.
Húmorinn þinn
var einstakur og þú
varst ófeiminn við að gera grín
að sjálfum þér og okkur, svo við
veltumst um af hlátri. Eitt sinn
á ferð þinni að vestan þá sofn-
aðir þú undir stýri og endaðir
utan vegar. Sem betur fer urðu
engin slys en skömmu síðar vor-
um við saman í bíl þar sem þú
sagðir við mig: „Ég er orðinn
svolítið þreyttur, þú pikkar í mig
ef ég sofna.“ Þú sást að mér stóð
ekki á sama og skelltir upp úr.
Eftir að við systkinin kom-
umst á fullorðinsár þá fylgdist
þú samt alltaf vel með og sýndir
lífi okkar áhuga. Þú lást ekki á
skoðunum þínum án þess samt
að vera afskiptasamur og bentir
alltaf á björtu hliðarnar. Reglu-
lega spurðir þú okkur hvort við
þyrftum nú ekki að fara að finna
okkur maka og fara að eiga
börn. Þú beiðst ansi lengi eftir
því að við barnabörnin færum að
fjölga okkur og gera þig af lang-
afa. Það var gaman að sjá
hversu ánægður þú varst yfir
því að verða loksins langafi í
sumar.
Við áttum virkilega margar
góðar stundir saman, þar á með-
al sumarið þegar nafnarnir voru
saman á sjó. Sá yngri á ung-
lingsárum og átti það til að sofa
heilu og hálfu túrana því þú vild-
ir ekki vekja hann. Þegar hann
vaknaði svo með samviskubit yf-
ir að hafa sofið svona lengi þá
hlóst þú bara að honum. Þetta
sumar var virkilega dýrmætur
tími.
Okkar samband var náið og
fullt af kærleik, þú varst alltaf til
staðar fyrir okkur og tilbúinn að
skottast með okkur, fyrir það
verðum við ævinlega þakklát.
Þú varst óhemjuduglegur og
lést ekkert stoppa þig þegar á
móti blés eða líkaminn fór að
gefa sig.
Við minnumst þín brosandi en
brosið og hláturinn einkenndi
þig alveg fram að kveðjustund
þrátt fyrir veikindin. Viðhorf
þitt til lífsins er okkur minn-
isstætt en það skein í gegn þeg-
ar þú greindist með heilabilun
og sagðir: „Þið þurfið ekkert að
hafa áhyggjur af mér, ég er orð-
inn gamall kall og svona á þetta
að vera. Ég er þakklátur fyrir
það að hafa fengið að verða
gamall.“
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins
blóm,
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherj-
ardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni
og nú ertu gengin á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson frá Gríms-
stöðum)
Bless, elsku afi, við munum
sakna þín.
Sveinbjörg, Gunnbjörn
og Guðný Ösp.
Við vorum fjórir
synir frumbýlinga á
Hvolsvelli, Ágúst Ingi, Ólafur
Hreinn, Sigurjón Garðar, und-
irritaður og tvær stelpur úr
sveitinni, þær Steinunn Anna á
Brekkum og Hólmfríður á
Núpi, sem hófum saman nám
við Hvolsskóla haustið 1957.
Næsta vetur bættist Matthías
sonur skólastjórahjónanna í
hópinn, en hann datt af hest-
baki í réttunum um haustið og
dvaldi fyrsta veturinn hjá afa
sínum og ömmu í Kópavogi.
Þessi kjarni hélst saman að
Ólafur H.
Sigurjónsson
✝
Ólafur Hreinn
Sigurjónsson
fæddist 30. maí
1950 á Hvolsvelli.
Hann lést á Drop-
laugarstöðum 25.
nóvember 2021.
Útför hans fór
fram 2. desember
2021.
mestu út barna-
skólann og við
strákarnir fermd-
umst saman 1963
eftir vetrardvöl í
Skógaskóla.
Fermingarundir-
búningi hafði þó
ekki verið sinnt
sem skyldi svo við
lá að séra Arn-
grímur í Odda
neitaði að ferma
okkur. Við sem vorum í Skógum
skrópuðum nefnilega í ferming-
arfræðslunni hjá séra Sigurði í
Holti. Hefðum við ekki verið síð-
asti hópurinn sem séra Arn-
grímur fermdi frá Stórólfs-
hvolskirkju hefði hann líklega
frestað fermingunni. Upp úr
fermingarfræðslu séra Arn-
gríms stendur áhersla hans á
handþvott, nokkuð sem kemur
sér vel nú í baráttunni við veir-
una skæðu. Í sex vetur gengum
við strákarnir um 1 km leið í
skólann okkar á móti austanátt-
inni og eftir þrjú ár í Skóga-
skóla fórum við Óli í Mennta-
skólann að Laugarvatni og
vorum þar bekkjarfélagar
næstu fjögur ár. Um jól og
páska skiptust feður okkar á að
skutla okkur til og frá skóla, en
á þeim árum var þetta talsvert
ferðalag frá Hvolsvelli. Eftir-
minnilegasta ferðin er þó þegar
farið var til baka úr einu fríinu á
Land Rover-jeppa með Þor-
valdi Erni Árnasyni frá Álfhól-
um. Þegar stutt var eftir að
Laugarvatni sáum við allt í einu
hvar annað afturhjólið tók fram
úr okkur og bíllinn haltraði.
Þrátt fyrir þetta tókst okkur nú
samt að ljúka ferðalaginu og
mættum í skólann þó við höfum
nú líklega fengið „S“ í kladd-
ann!
Vorið þegar við Óli tókum bíl-
próf þurftum við læknisvottorð.
Óli fór inn á undan en ég var
orðinn svolítið nærsýnn og
spurði um stafina sem spurt var
um. Svar Óla og minni dugði til
að ég fékk vottorð um fulla sjón!
Eftir menntaskóla hóf Óli
nám í jarðfræði við HÍ en ég tók
mér frí í eitt ár. Haustið 1971,
þegar kólna fór á vinnusvæðinu
við Þórisvatn, ákvað ég hins
vegar að skrá mig í jarðfræði,
enda líkaði Óla og fleiri félögum
úr ML-námið vel, enda komum
við með góðan grunn í náttúru-
fræði frá Alfreð Árnasyni, okk-
ar ágæta kennara frá Stóru-
Mörk. Ég fékk í framhaldinu
húsaskjól hjá Óla í kjallaraíbúð-
inni við Granaskjól, eða þar til
Ögga flutti til hans með dóttur
þeirra þegar líða tók að vori.
Eftir að Óli fluttist til Eyja
lengdist í tengslaþræðinum, en
þegar eftir því var leitað var
hann svo vænn að hýsa okkur
foreldra KR-stráka á Shellmóti
og leyfði okkur að gista í skól-
anum sem hann stýrði. Síðast
bar fundum okkar saman þegar
ég kannaði grjótnám fyrir hafn-
argerð í Eyjum vorið 2008 og
við áttum stuttan fund á skrif-
stofu hans í Framhaldsskólan-
um í Vestmannaeyjum.
Að leiðarlokum er efst í huga
þakklæti fyrir einstaklega
þægilega samleið með gömlum
vini, skólabróður og félaga.
Öggu, börnum þeirra, fjöl-
skyldu og systkinum Óla votta
ég mína dýpstu samúð.
Ómar Bjarki
Smárason.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Óheimilt er að taka efni úr
minningargreinum til birt-
ingar í öðrum miðlum nema
að fengnu samþykki.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á
Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður,
„Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einn-
ig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu
ekki lengri en 3.000 slög. Ekki
er unnt að senda lengri grein.
Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum. Hægt er að
senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur.
Ekki er unnt að tengja viðhengi
við síðuna.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minn-
ingargreinunum.
Minningargreinar
Í dag kveðjum
við Petru frænku
okkar og látum
hugann reika um
góðar stundir fyrst
og fremst á Suðurgötu 37 á
Siglufirði. Þar áttum við systk-
inabörnin, sem vorum fjölmörg
og á öllum aldri, afa- og ömmu-
hús. Og þar var Petra, sem tók
alltaf vel á móti og mátti ekk-
ert aumt sjá. Hún var stoð og
stytta foreldra sinna á þessum
árum. Hún þreyttist ekki á því
að segja hvað við værum flott
og fín. Á vetrum í siglfirskum
skafrenningi var húsið sann-
kallað sæluhús. Þar var maður
klæddur úr og fötin hengd upp
til þerris, og oft var spjallað
yfir heitu kakói og vínarbrauði.
Alltaf hélt ég að maður væri í
sérstöku uppáhaldi hjá þeim
afa, ömmu og Petru. Seinna
kom í ljós að þessa tilfinningu
Petra
Jónsdóttir
✝
Petra Jóns-
dóttir fæddist
25. mars 1931. Hún
lést 7. nóvember
2021. Útför Petru
fór fram 22. nóv-
ember 2021.
höfðu hin barna-
börnin líka.
Eftir að afi og
amma voru dáin
fór Petra suður og
nokkru síðar
kynntist hún Ragn-
ari sínum. Það var
happafengur fyrir
þau bæði. Ragnar
var fjölfróður
hesta- og sögumað-
ur og lét gamminn
geisa. Þau Petra fóru víða um
landið í hestaferðum. Petra
kunni reyndar best við sig með
trússinu í jeppanum. Þessar
ferðir voru hennar sælustundir
og oft sagði hún frá þeim.
Einnig var farið víða á Lödunni
góðu um landið og Ragnar allt-
af duglegur að taka myndir.
Heimsóknir til þeirra á Eini-
grund 7 voru góðar og minn-
isstæðar og þar fann maður vel
hve kærleiksríkt samband
þeirra var. Eftir að Ragnar lést
fór að halla undan fæti hjá
Petru og lífsneistinn fór þverr-
andi. Petra frænka mín var hlý
og heilsteypt og skilur eftir sig
góðar minningar.
Þórhallur Jóhannesson.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
MATTHILDUR GESTSDÓTTIR,
Lautasmára 3, Kópavogi,
lést á heimili sínu þriðjudaginn
30. nóvember. Útför hennar verður gerð frá
Kópavogskirkju þriðjudaginn 14. desember klukkan 13.
Streymt verður frá: https://www.skjaskot.is/matthildur
Gestir eru beðnir að framvísa við innganginn neikvæðu
Covid-prófi sem er
ekki eldra en 48 klst.
Þ. Björgvin Kristjánsson
Kristján Björgvinsson Hrefna Gunnarsdóttir
Matthildur Gunnarsdóttir Jóhann Vignir Gunnarsson
Björgvin Smári Kristjánsson Iðunn Elva Ingibergsdóttir
Þorgeir Örn Tryggvason Hulda Ósk Bergsteinsdóttir
Gunnhildur Kristjánsdóttir
Hekla Sóley, Snædís Lilja,
Friðrik Hrafn og Harpa Sif
Ástkær dóttir okkar og systir,
TÓTA VAN HELZING,
Þórunn María Einarsdóttir,
lést á heimili sínu í faðmi fjölskyldunnar og
Prímusar föstudaginn 3. desember. Útförin
fer fram frá Kópavogskirkju hinn 16.
desember kl. 15.
Sveinhildur Vilhjálmsdóttir
Einar Jónsson
Valgerður Anna Einarsdóttir
Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ANNA KARLSDÓTTIR
frá Flatey á Skjálfanda,
Laugarnesvegi 87, Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 28.
nóvember, verður jarðsungin frá
Laugarneskirkju miðvikudaginn 15.
desember kl. 13.00.
Í ljósi aðstæðna verða einungis nánustu aðstandendur
viðstaddir athöfnina. Streymt verður frá athöfninni og verður
hægt að nálgast það á www.mbl.is/andlat.
Sigurður Helgi Jóhannsson
Steinar Örn Sigurðsson Karen Ósk Óskarsdóttir
Karl Jóhann Sigurðsson Dóra Birna Kristinsdóttir
Erna Björg Sigurðardóttir Stefán R. Pálsson
barnabörn og barnabarnabörn
Faðir okkar,
TÓMAS ODDSSON,
Furugerði 1, Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi síðastliðinn miðvikudag, 8.
desember.
Börn hins látna