Morgunblaðið - 01.10.2021, Síða 10

ara fyrst ég sé nú að hekla í
fyrsta skipti,“ segir Vala.
„Þarna komum við inn á
grundvallaratriði í öllu mínu
föndri. Ef ég hefði byrjað á
einhverju auðveldu þá hefði
ég ekki fundið metnaðinn til
að klára verkefnið. Loka-
útkoman verður að vera eitt-
hvað algjörlega tryllt. Ég hef
engan metnað til að hekla
fjölnotabómullarskífur. Ég
þarf eitthvert ruglað „outfit“,“
segir Vala.
Á bak við bláa tjullkjólinn
er einnig skemmtileg saga. Þegar Vala flutti
heim frá Ástralíu í janúar á þessu ári fór hún að
skoða kjóla eftir ítalska fatahönnuðinn Giam-
battista Valli. Hann er þekktur fyrir að hanna
íburðarmikla tjullkjóla.
„Ég hugsaði með mér: djöfull vantar mig
skósíðan tjullkjól í safnið og ég hugsaði líka að
ég gæti alveg örugglega saumað hann sjálf.
Þannig að ég fór út í búð og keypti mér sirka 40
m af ljósbláu tjulli og hófst handa,“ segir Vala.
Eins og svo oft áður renndi hún blint í sjóinn
með enga uppskrift né snið á reiðum höndum.
„Ég bara dembi mér beint út í djúpu laugina
með skærin á lofti og sauma eða prjóna út í blá-
inn. Í þetta sinn varð mesti draumaprinsess-
ukjóll sem ég hef á ævi minni séð til og bíður nú
Tinnapeysa sem Vala
prjónaði eftir Í myrkum
mánafjöllum-bókinni.
Rauða kögurjakkann gerði Vala
ásamt móður sinni, en einn
daginn ákvað hún að hún þyrfti
að eignast rauðan kögurjakka.
þeim tíma og
þar er „eðli-
legra“ að
vera í svona
múnderingu.
Ég er alls ekki
í þessu dags-
daglega við eld-
húsvaskinn. Ég sá
mynd af svipuðu
dressi á netinu og ég
hugsaði: „Vá ókei, svaka
smart, ég get örugglega gert þetta.“
Ég talaði við mömmu í símann og sagðist ætla
að hekla buxur og topp og mamma spyr hvort
ég vilji ekki byrja á einhverju aðeins auðveld-
eftir að ég komist á almennilega verðlaunahátíð
svo ég geti verið í honum. Ég var reyndar mjög
sniðug þegar ég bjó hann til því hann er tví-
skiptur, þannig að ég get notað hann sem topp
og pils.“
Prjónar teiknimyndapersónur af miklum móð
Vala, eins og svo margir af hennar kynslóð,
ólst upp við ævintýri Tinna og Ástrík og Stein-
rík á VHS-spólum. Þá las hún einnig allar
Tinnabækurnar sem barn og Í myrkum mána-
fjöllum var uppáhaldsspólan hennar. Út frá
þeim kviknaði hugmyndin að prjónuðum peys-
um með persónum teiknimyndanna á.
„Árið 2015 spurði mamma hvort hún ætti
ekki að prjóna á mig lopapeysu, ég sagði auð-
vitað já en ég væri með sérstaka hönnun í huga.
Þá var ég búin að fá hugmyndina um lopapeysu
sem væri með Skapta framan á, Skafta aftan á
og þeir væru fastir saman á hliðinni með hand-
járnum. Mamma var ekki til í verkefnið og
sagði að ég gæti bara gert þetta sjálf þannigað
ég þrjóskaðist í gegnum það,“ segir Vala en
Skapta og Skafta-peysan var sú fyrsta sem hún
prjónaði.
„Síðan þá hef ég gert Wily E. Coyote og
Road Runner, Ástrík og Steinrík og síðast eld-
flaugina í Tinna. Mér finnst langskemmtilegast
þegar framhliðin og bakhliðin eru ekki eins svo
þú ráðir hvernig þú snýrð peysunni! Þið getið
beðið spennt hvað fer næst upp á prjónana!“
Fáránleg í laxa-
bleiku
Vala vandar val-
ið þegar fatakaup
eru annars vegar.
Hún var alin upp
við það að sofa á
hlutunum. „Ef mig
langaði í eitthvað þá
þurfti ég að sofa á því og ef
mig langaði enn þá í það daginn
eftir eða viku seinna þá skyldi ég leyfa mér það.
Allt sem ég hef keypt hef ég verið algjörlega
ástfangin af á þeim tíma en núna þegar ég lít til
baka get ég alveg ranghvolft í mér augunum og
hugsað hvað ég hafi verið að pæla,“ segir Vala.
Þá er hún einnig hrifin af því að kaupa notuð
föt og náði sér einmitt í gimstein um daginn.
„Ég keypti um daginn algjörlega sturlað
heimasaumað lífstykki úr fiskiroði. Hljómar
skringilega en er eiginlega ótrúlegt. Svo vil ég
meina að ég og Páll Óskar séum sálufélagar af
því ég elska allt með glimmeri og pallíettum, ég
keypti ljósgrænt pallíettudress sem er eitthvað
sem Jasmín í Alladín gæti átt, sem er mjög of-
arlega, bróderaði bomberjakkinn minn sem er
hægt að snúa við eða ljósblái gervipelsinn,“
segir Vala.
Er eitthvað sem þér finnst flott á öðrum en
myndir aldrei fara í sjálf?
„Mjög fyndið að þú skulir spyrja að því en ég
var akkúrat að ræða þetta um daginn. Ég held
að það séu sumarkjólar, svona víðir, „flowy“,
sætir blómakjólar. Það er alls ekki ég. Ég elska
það á öðrum en ég get bara ekki tekið mig al-
varlega í svoleiðis dressi. En eins og ég segi;
aldrei segja aldrei, kannski verð ég aðalgellan í
sumarkjól næsta sumar. Hver veit!“
Vala er ekki mikið merkjafrík og leynist
öll flóran í fataskáp hennar. Hún á
þó mest af flíkum frá merkinu
Vans. Litir eru áberandi í
fataskápnum og leggur
hún mikið upp úr að
velja fleiri föt í lit. „Blá-
ir og grænir tónar eru
uppáhalds og svo fara
haustlitir mér mjög
vel. Eitt er víst: ég er
fáránleg í lax-
ableiku.“
„Djöfull vantar mig
skósíðan tjullkjól“
Sem fyrr segir hefur
Vala föndrað margt í gegnum
árin. Hún ræðst sjaldnast á garð-
inn þar sem hann er lægstur. Hekl-
aða dressið var til dæmis það fyrsta sem hún
heklaði.
„Ég lærði semsagt að hekla í fyrra til þess að
gera þessar buxur og topp. Ég bjó í Sydney á
„Lokaútkoman verður að vera
eitthvað algjörlega tryllt. Ég
hef engan metnað til að hekla
fjölnotabómullarskífur.“
Morgunblaðið/Eggert
Vala hefur sankað
að sér miklu af silf-
urskarti.
Systir Völu gaf
henni krossfiska
eyrnalokkana.
Eldskórnir eru
frá Dolls Kills.
Skapta og
Skafta-peysan
er sú fyrsta sem
Vala prjónaði.
10 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. OKTÓBER 2021