Lindin - 01.02.1948, Blaðsíða 10

6
6
aö skyggja, og menn eiga bágt oröið meö að sjá mun á hólum og jaim-
sléttu. Taka þá prír félagannei eí'tir því, aö sá f jór i er farinn
aó detta ísiíyggilega oft,- og alltaf á sama staö. En alltaf stBndur
hann pó upp aftur, labbar upp brekkuna á ný, og rennir sér niður,-
og dettur nákvæmlega á sama staö og áöur. Þegar peir sjá, að hann er
farinn að vera dálítið áhyggjufullur yfir pessum einkennilega
klaufaskap sínum, getur einn peirra ekki lengur á sér setiö og segir:
"Heyröu góöi,— af hverju rennirðu pér alltaf beint inn í sama skaflinij
ertu að æfa pig í aö detta,- eða hvað?" Skíðagarurinn varð feginnað
heyra þetta,- því hann hafði ekki haft hugmynd um skaf1-skömmina,
og hélt því, að hann hann vari bara svona ómögulegur á.skíðum. En
er ailir voru orönir preyttir, var lagt af staö heim i skála. ^ar
nú aftur komiö glaöa tunglskin, áns og kvölaið áður. Var sigldur
hraðbyr á skíðunum yfir ísinn á vatninu heim að skála, og pótti
góö skemmtun. Þaö sem eftir var kvöldsins var tekiö rólega á góifxnu
við eldavélina, borðaö steikt kjöt, og alls konar góðgæti stýft upp
úr hnefa. Fatið var sett á mitt gólfið, og sátu menn svo 1 kring með
sinn hnífinn hver og boröaði svo hver sem betur gat. Seinna um
kvöldið var farið í smá tunglskinsgöngu. Var gengiö inn að Lind,-
og sáu pá menn undarlega sjón. Lindin var ekki frosin, o6 ekki
sýnilegur vottur pess, að hún myndi ætla sér paö í náinni framtíð,
prátt fyrir öll frost.- Ýar nú dagur þessi á enda, og pótti pvl
ráölegast að ganga til náða,-aem og var gert,---- svo brátt heyröust
hroturnar í fjórum preyttum skopgarmönnum glymja um skálann pverann og
endilangan.
Morguninn eftir.— eöa réttara sagt daginn eftir, vöknuðu vinir
vorir ekki fyrr en fyrri daginn. Má með sanni segja, ae petta sífellda
myrkur i eldhúsinu gerði menn r’uglaða í ríminu, var aldrei hægt að
vita með vissu hvort nótt var, eöa dagur, og megum við pví ekki
taka hart á því, pótt stráka-greyin svæfu svolítið í meira iagi.
J^ja, upp rifu peir sig þó, og í garmana, hríðskjálfandi af kulda,