Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - okt. 2017, Blaðsíða 17

17Siglfirðingablaðið
Um mánaðarmótin október/nóvember kemur
út hjá Bókaútgáfunni Hólum ævisaga hins
eina sanna Alla Rúts sem þrætt hefur marga
stigu mannlífsins, suma jafnvel nokkuð
myrkvaða. Í bókinni, sem Helgi Sigurðsson,
sagnfræðingur og dýralæknir, hefur skrifað er
meðal annars þetta:
Voveiflegir atburðir verða í Fljótum. Sprúttsali
festir tappana ekki vel. Landsþekktur
danskennari er hrekktur. Jeppi er pikkfastur
í Meyjarhafti. Tunnuverksmiðjan brennur.
Rangur brandari er sagður á réttum stað.
Bílar og hestar eru seldir og gengur á ýmsu.
Bankastjóri þiggur mútur. Laumast er inn
á gjörgæsludeildina. Þjófóttur Rúmeni
heimsækir landið. Hauskúpa veldur uppþoti
í tollinum. 112 milljónir eru óvart lagðar inn
á bankareikning. Forsætisráðherrann segir
ósatt. Gjaldþrot verður og ekki bara eitt.
Túristar eru vaktir með brunabjöllu og svona
mætti lengi telja upp viðfangsefni þessarar
bókar.
Hér á eftir fer lítið kaflabrot úr bókinni:
Ástvaldur, verkstjóri í Tunnuverksmiðjunni, var
velunnari Alla, giftur móðursystur hans og faðir
Heiðars Ástvaldssonar, sem í gegnum tíðina hefur
kennt mörg þúsund manns að dansa.
Eitt sinn var Heiðar, sem var nokkrum árum
eldri en Alli, að sveifla sér í kaðli niðri á bryggju.
Kaðallinn var festur í löndunarkrana sem slútti
fram yfir bryggjuna. Sveiflararnir fóru því fram og
til baka yfir sjónum og var þetta vinsæl iðja hjá
ungmennum bæjarins, þótt ekki væri hún með öllu
hættulaus eins og gefur að skilja. Og núna sveif
Heiðar þarna um og gaf Tarzan ekkert eftir.
Alli gat ómögulega stillt sig, hann bara varð að
gera sveiflaranum kröftuga smágrikk, svo hann
klifraði upp í kranann án þess að nokkur yrði þess
var og skar á kaðalinn. Augnabliki síðar svamlaði
Heiðar um í grútarsjónum.
„Samskiptum“ Heiðars Ástvalds og Alla var þó
hvergi nærri lokið. Eftir að Heiðar var fluttur suður
og orðinn fullnuma í dansmenntinni kom hann
reglulega norður á Siglufjörð til að kenna dans.
Hann ók þá stundum um bæinn á jeppa föður
síns og hengdi á ljósastaura auglýsingar um
danskennsluna.
Einhverju sinni var Heiðar uppi á Hlíðarvegi í
þessum erindagjörðum. Meðan hann gekk á milli
stauranna og skellti á þá auglýsingu læddist Alli
að jeppanum og tók hann úr handbremsu. Bíllinn
rann af stað, en Heiðar varð þess strax var og brá
á það ráð að setja fót fyrir annað framhjólið. Með
þessu tókst honum til allrar guðslukku að stöðva
ferð bílsins, en um leið stóð hann þarna pikkfastur
- með dekkið ofan á ristinni og tók það langan
tíma að losa hann úr prísundinni.
Það komst upp um Alla og Heiðar bannaði honum
að sækja umrætt dansnámskeið. Strákur var ekki
sáttur við það og ákvað að hefna sín.
Danskennslan fór fram í Alþýðuhúsinu. Alli vissi
af dúfnahreiðri í viftunni þar og meðan á einum
danstímanum stóð setti hann viftuna í gang með
þeim afleiðingum að dúfnaeggin og dágóður slatti
af fiðri splundraðist yfir salinn.
Þrátt fyrir að Heiðar hefði virkilega fengið að
kenna á klækjum Alla þá fyrirgaf danskennarinn
prakkaranum og seinna áttu þeir í góðu samstarfi
á suðvesturhorninu, því Alli kom oft fram á
jólaskemmtunum hjá Heiðari – sem jólasveinn!
Bókin um Alla Rúts er jólabókin í ár:
Siglfirskur braskari,
skemmtikraftur og prakkari
1000 kr. af söluandvirði bókarinnar um Alla Rúts renna til Skálahlíðar, dvalarheimilis
aldraðra á
Siglufirði.