Feykir - 09.06.2021, Qupperneq 8

Hammond C3 – Hefur hljómað á plötum með
Trúbrot, Pelican og Paradís
HLJÓÐFÆRIÐ MITT | Sæþór Már bladamadur@feykir.is
Rögnvaldur Valbergsson | Hammond C3
Feykir fékk Rögnvald
Valbergsson til að svara því
hvert hans uppáhalds-
hljóðfæri væri og greina nánar
frá því. Rögnvald þarf nú vart
að kynna en hann hefur verið
áberandi í skagfirsku
tónlistarlífi í fleiri, fleiri ár.
Rögnvaldur er tónlistar-
kennari við Tónlistarskóla
Skagafjarðar, organisti í
Sauðárkrókskirkju, undir-
leikari Kvennakórsins Sóldísar
ásamt því að útsetja og sjá um
hljómsveitarstjórn á mörgum
tónleikum sem haldnir eru
víðsvegar um land.

Hvaða hljóðfæri heldur þú
mest upp á af þeim sem þú
átt? -Hammond C-3 orgel,
árgerð 1970.
Ert þú fyrsti eigandinn að
hljóðfærinu? -Ég er fimmti
eigandi. Fyrsti eigandi var
Karl J. Sighvatsson í Trúbrot,
þá Pétur Hjaltested og svo
Nikulás Róbertsson, þá
eignaðist Hilmar Sverrisson
það og ég keypti það af
honum. Orgelið var orðið illa
farið af slæmri meðferð en ég
fékk Hjört Ingason listasmið
hér í bæ til að taka kassann í
gegn og heppnaðist afar vel,
svo tók sjálfur Þórir
Baldursson innvolsið
(electronikina) fyrir tveimur
árum og hljóðfærið er sem
nýtt í dag.
Hefur hljóðfærið hljómað á
einhverjum plötum eða
lögum? -Fjölmörgum
plötum, Trúbrot, Pelican,
Paradís, Póker og Start, svo
fátt eitt sé nefnt, og á jólaplötu
hjá Geirmundi meira að segja.
Hefur þetta hljóðfæri
eitthvað fram yfir svipuð
hljóðfæri að þínu mati? -Nei
ekki endilega, það er að vísu
búið að setja í það svokallaðan
Stringbass sem gefur því
skemmtilega möguleika
(hljómar svipað og
kontrabassi).
Gætir þú hugsað þér að selja
það einhvern tímann? -Helst
ekki fyrr en ég verð hættur að
spila.
Hefur þú séð á eftir einhverju
hljóðfæri sem þú værir til í
að eiga í dag? -Já, t.d. Burns
Marvin gítar sem ég keypti af
Elíasi Þorvalds í Gautum frá
Siglufirði og hann hafði keypt
hann af Gunna Þórðar í
Hljómum frá Keflavík, þetta
var reyndar ekki neitt
sérstakur gítar, aðallega
fallegur og svo út af sögunni, á
reyndar miklu betri gítara í
dag.
Rögnvaldur Valbergsson við Hammond-inn sinn. MYND: AÐSEND
Sigurður Ingi Einarsson að reyna að ná til veðurguðanna í gegnum yoga.
MYND: AÐSEND
Viðtal við Sigga Kúsk
Búið að vera rosalega þurrt vor
Nú þegar sólin hækkar og
barómetið stígur upp fer
jarðvinnsla í sveitum að taka
enda. Blaðamaður Feykis
forvitnaðist um það hvernig
jarðvinnslan í vor hefur gengið
hingað til og hafði samband við
Sigurð Inga Einarsson, eða
Sigga Kúsk eins og hann er
jafnan kallaður. Þegar
blaðamaður náði tali af Sigga
hafði hann nýlokið sáningu í
Sólheimagerði í Blönduhlíð hjá
þeim Eyþóri og Dísu og var á
leiðinni með sáðvélina í slipp á
Kúskerpi eins og hann orðaði
það. Siggi Kúskur býr á
Kúskerpi og starfar hjá
Kúskerpi ehf. við hin ýmsu störf
sem falla til í landbúnaði, en í
vor hefur hann aðallega séð um
sáningu og mun síðan koma til
með að sjá um rúllubindingu í
sumar.
Sigurður er spurður út í þau
verk sem hann og Kúskerpi ehf.
hafa verið að taka að sér í vor,
en þau hafa verið af
margvíslegum toga.
„Sko, það er náttúrulega svo
svakalega mikið, það er í
rauninni bara allt sem kemur
að jarðrækt skilurðu; það er þá
plæging, tæting, sáning, völtun,
áburðardreifing og kalk-
dreifing. Þetta er svona
aðaldæmið sem við höfum
verið í en margir eru
náttúrulega með þetta, ég er
bara að sá, Helgi Fannar er að
plægja, Dóri bróðir (Halldór
Einarsson) er í áburðinum og
Einar Örn í kalkinu, þetta
dreifist á okkur, en þetta eru
verkin sem við höfum verið að
taka að okkur í vor.
26. apríl byrjuðum við að
plægja eyrina á Kúskerpi. Ég
sáði síðan í hana tveimur
dögum síðar, 28. apríl.
Aðstæðurnar, þær voru... þetta
bara slapp. Þær voru ekkert
mikið betri en það því það var
svo kalt í vetur og lítill snjór að
frostið náði svo mikið ofan í
jörðina og var svo lengi í henni,
en eyrin er svona malarmelur
þannig að það var ekkert mál.
Við rusluðum henni bara á
þremur dögum eða eitthvað,
plægðum hana, sáðum og
völtuðum. Þannig að eyrin
byrjaði þetta og síðan bara koll
af kolli sko.
Við erum búin að plægja
200 hektara, 85 af þeim eru
fyrir okkur, Kúskerpi ehf., hitt
er fyrir aðra. Ég er búinn að sá í
300 hektara og 85 hektarar af
þeim eru líka fyrir okkur."
Sigurður segir að þetta vor
sé búið að vera frábrugðið
öðrum, en það hefur verið
óvenjulega þurrt og kalt í vor.
„Þetta er búið að vera
rosalega þurrt vor náttúrulega,
bara svona óvenju þurrt, ekki
búið að rigna neitt eiginlega og
klakinn var svo mikill og lengi
að fara úr jörðinni, þannig að
við þurftum aðeins að velja
stykkin til að fara í út af klaka.
En þetta er samt ekkert sem
hefur stoppað okkur. Helgi
Fannar var nú að plægja áðan
fyrir Gísla Björn á Vöglum og
það kom meira að segja aðeins
klaki þar, ekkert sem tefur
verkið en það kom samt klaki
upp úr jörðinni, 2. júní taktu
eftir. Þetta var ekkert svona í
fyrra.
Og svo annað, hvað það var
lengi að spíra fræið, ég sáði i
eyrina í lok apríl og venjulega
tekur þetta svona sjö, átta daga
að spíra og koma upp, en núna?
Ég veit ekki hvort þetta var
hálfur mánuður eða hvað.
Næturfrostið var svo mikið,
alltaf, í byrjun maí, og
náttúrulega engin bleyta,
þannig að þetta var svo lengi að
spíra og koma upp miðað við í
venjulegi árferði. Hvað sem við
svo sem köllum venjulegt."
Sigurður er spurður að því
hvenær hann haldi að
heyskapur fari af stað, eitthvað
sem margir hafa velt fyrir sér.
„Heyrðu, þetta er mjög erfið
spurning. En ég ætla að skjóta á
að ef við fáum bleytu og það
hlýnar dálítið hjá okkur, þá er
ég að skjóta á 20. júní, eða
eitthvað svoleiðis. Að
heyskapur fari af stað þá,
kannski ekkert á fullt, en fari af
stað,“ segir Sigurður kátur að
lokum. / SMH
8 23/2021