Bræðrabandið - 01.11.1953, Síða 1

KN ÝR OSS/
20. árg. Reykjavílc, okt ,'nóv. '53 10.ll.tbl.
n n ii íi n ii n n ti n ii n ii ii ii ii ii ii ti ii ii ii ii ii n ii ii i' >1 <1 'i i' i’ n " 'i" " " " " " i'" " " " " " ii" ii 'i" 'i i' 'i
II I T T 0 G í> E T T A
Eftir ársfundinn.
Allir, sem viðstaddir voru á sóðasta ársfundi,
munu eiga sínar sérstöku endurminningar frá honum. Eg get
aðeins lýst hví, sem eg minnist sérstaklega nú þegar hann
er hjá liðinn og tilheyrir fortíðinni,
Ytra snið þessa fundar var nokkuð frátrugöið því,
sem venjulegast er þegar um ársfundi er að ræða. Engar
nefndir störfuðu í samhandi við hann, engar tillögur voru
fram tornar, engar skýrslur fluttar. Af þessum ástæðum
gafst meiri tími til andlegra samlcoma. Umræðufundunum var
varið til þess að ræða hinar ýmsu starfsgreinar safnaðar-
ins, og veittu hinir erlendu træður mikilvæga fræðslu \im
það, hvernig hægt væri að ná testum árangri í starfi safn-
aðarins. Á fundum þessum fóru fram fjörugar umræður og
góður træðralags andi ríkti á þeim öllum. kessi einingar-
andi einkenndi fundinn allan, og er minningin um það ^meðal
þeirra endurminninga frá ársfundinum, sem hæzt tera í mínum
huga.
Aðsóknin að hinum opinteru kvöldsamkomum var góð
og vaxandi - síðasta kvöldið var hvert sæti kirkjunnar
skipaö, og virtust áheyrendurnir ávallt drekka í sig toð-
skapinn, sem fluttur var.
Gott var að sjá systkinin, sem heima eiga í fjar-
lægum landshlutum. Sennilegt er að þau hafi meira gagn
af slíkum samkomum en nokkura annar, svo er þaö venjulega
að það, sem kostar fórn, veitir mesta hlessun. 1 samtandi
við þetta skal eg tenda á tvö atvik, sem verða mér ógleyman-
leg. Kona utan úr sveit taðst gistingar í húsi okkar
meðan á fundinum stæði, því aö þótt hún ætti nákomna ætt-
ingja í tænum, mættu þeir ekki vita um það að hún væri hér