Austurglugginn - 30.04.2010, Side 15

Föstudagur 30. apríl AUSTUR · GLUGGINN 15
Ég ber ábyrgð, en ég stend ekki undir
þeirri ábyrgð sem mér ber og er þess
vegna ekki góð fyrirmynd.
Ágætu ættingjar, vinir og allir hinir,
viljið þið fyrirgefa mér hvað ég var
sinnulaus?
Nú hugsa eflaust margir „Þar bæt-
ist ein í hóp þeirra sem eru vitrir
eftir á.“ En ég er ekki í því skálka-
skjóli að hafa ekki áttað mig á því
fyrir nokkrum árum að hér á Íslandi
stefndi þjóðin í óefni. En ég gerði
ekki neitt. Ég hef alla burði til að
tjá mig, en ég gerði það ekki, sama
hvað mér blöskraði oft framganga
ráðandi afla í þjóðfélaginu og horfði
upp á fleiri og fleiri sogast inn í þessa
hringiðu vitleysunnar, þá reyndi ég
ekki einu sinni að senda frá mér
gagnrýni, ekki einu sinni fyrirspurnir
um mál sem mér fannst óljós t.d. um
það hverjir bæru endanlega ábyrgð.
Ég reyndi bara af fremsta megni að
leiða hjá mér þjóðfélagið sem ég bý í
en það var ekki auðvelt, varla hægt að
opna augun án þess að sjá bankalogo
og svo þessar frekjulegu skipanir sem
dundu á fólki alla daga um að kaupa,
panta, bóka strax og nánast allt að
láni. Það gat ekki endað vel ef allir
hlýddu þessu. Ég hefði ekki átt að
láta þessa óábyrgu náunga sem tóku
við bönkunum fara svona með þjóð-
ina mína án þess að segja orð.
Ég veit að þetta er nánast ófyrirgef-
anlegt sinnuleysi af mér. Sem móðir
og frænka og auðvitað ein af þjóðinni
þá ber ég ábyrgð. Ég er með langan
lista af afsökunum fyrir að hafa ekki
skipt mér af framvindu mála hér á
landi undanfarin ár, ég var t.d. mjög
upptekin af mínu heimili og svo
hafði ég ekki orku til að blanda mér
í stjórnmálin og reyna þannig að hafa
áhrif. Ég hef frekar litla menntun að
baki en ég get samt ekki með góðri
samvisku notað það sem afsökun
fyrir að hafa ekki vitað hvað var að
gerast og ég veit að það voru fleiri
sem vissu að þetta gerfigóðæri yrði
ekki langlíft, en það er frekar léleg
afsökun fyrir mig. Ég veit að ég átti
að minnsta kosti að minna kosna
fulltrúa þjóðarinnar á hlutverk sitt,
en ég nennti því ekki, ég bara brást
gjörsamlega sjálfri mér og öðrum og
hæpið að ég geti bætt fyrir það.
Nú velti ég fyrir mér framhaldinu
vegna þess að ég er ekki sú eina
sem stend ekki undir ábyrgð og ég
er ekki eina sinnulausa manneskjan
á landinu. Ætli við sogumst ekki bara
sinnulaus inn í Evrópusambandið?
Þá losnum við kannski við eitthvað
af þeirri ábyrgð sem fylgir því að lifa
á jörðinni og þá þurfum við ekki að
viðurkenna mistök því þá verða allar
röngu ákvarðanirnar og mistökin
gerð hinu megin við Atlantshafið.
Svona þjóð sem getur ekki tekið
ábyrgð og ekki viðurkennt mistök.
Svona þjóð sem lætur teyma sig út í
ógöngur án þess að reyna að sporna
við fótum og lifa samkvæmt betri
vitund. Sú þjóð getur ekki með góðu
móti alið upp trausta og ábyrga ein-
staklinga til forustu í framtíðinni.
Bréfritari er húsmóðir
í Fjarðabyggð.
Eftir nokkrar vikur verður kosið um
það hverjir fara með vald fólksins í
sveitarfélaginu Fjarðabyggð næstu
fjögur árin. Við í Fjarðalistanum
teljum eflingu lýðræðis eitt mikilvæg-
asta verkefni næsta kjörtímabils og í
þessari grein viljum við gera grein
fyrir hugmyndum okkar um hvernig
hrinda megi lýðræðisumbótum í
framkvæmd í Fjarðabyggð.
Efla þarf samband við
íbúasamtök
Mikil þörf er á góðum og gagnvirkum
tengslum við íbúa allra byggðarkjarna
sveitarfélagsins. Það er allra hagur að
sveitarstjórnarfólk sé vel upplýst um
skoðanir og hugmyndir íbúanna og
að almenningur hafi réttar upplýs-
ingar um störf og fyrirætlanir kjör-
inna fulltrúa. Við teljum að mikið
verk sé óunnið hvað þetta varðar en
tækifærin til úrbóta eru augljóslega
fyrir hendi.
Í þessu sambandi viljum við nefna
tvennt:
Í fyrsta lagi hafa orðið til íbúasam-
tök í flestum kjörnum Fjarðabyggðar
sem þegar hafa sýnt fram á ágæti sitt.
Við viljum hvetja til áframhaldandi
starfs slíkra samtaka, koma stjórnum
þeirra í náin og bein tengsl við sveit-
arstjórnafólk og ýta þannig undir
íbúalýðræði.
Í öðru lagi viljum við fara að for-
dæmi nokkurra stærri sveitarfélaga
og bjóða upp á rafræna vefgátt þar
sem hægt væri að leggja skoðana-
kannanir fyrir íbúana og kanna hug
þeirra til hinna ýmsu mála. Slík gátt
gæti jafnframt orðið liður í bættri
þjónustu sveitarfélagsins því hana
gætu íbúar Fjarðabyggðar notað til
að sækja persónubundnar upplýs-
ingar, sent inn fyrirspurnir, sótt þjón-
ustu og fleira.
Valdið til fólksins
Við búum við fulltrúalýðræði í
Fjarðabyggð. Mat okkar í Fjarða-
listanum er að auka þurfi möguleika
kjörinna fulltrúa á að fara sem best
með það vald sem þeim hefur verið
falið. Starf bæjarfulltrúa í Fjarðabyggð
er í raun viðbótarstarf við fulla vinnu.
Í stóru sveitarfélagi sem sífellt tekur
við fleiri verkefnum er því í mörgu
að snúast. Sólarhringurinn dugar
skammt fyrir einstakling sem er í
fullri vinnu, situr í bæjarstjórn, á fjöl-
skyldu og áhugamál. Þessi staða getur
dregið verulega úr möguleikum kjör-
inna fulltrúa á að uppfylla, svo vel sé,
þær pólitísku og lýðræðislegu skyldur
sem fylgja starfi bæjarfulltrúa, enda
bera allir bæjarfulltúrar ábyrgð á nið-
urstöðum mála hjá sveitarfélaginu.
Okkar mat er að þessar skyldur hafi
alltof oft verið lagðar á herðar emb-
ættismanna.
Fjarðalistinn kemur til með að leggja
áherslu á að unnið verði að því að
leiðrétta þetta á komandi kjörtíma-
bili og efla starfsvettvang bæjarfull-
trúa þannig að þeir geti betur axlað
þá pólitísku ábyrgð sem kjör þeirra í
bæjarstjórn hefur lagt þeim á herðar.
Við viljum að valdið sé raunverulega
hjá fólkinu og fulltrúum þess.
Höfundar skipa fjögur efstu sæti á
Fjarðalistanum, lista félagshyggjufólks
í Fjarðabyggð.
Allt frá því að höfundur
þessa pistils man fyrst
eftir sér hafa skuldir
verið eftirsóknarverðar.
Lántökur hafa ævinlega verið taldar
leiða til gæfu.
Að vera útilokaður frá lántökum, þ.e.
skuldasöfnun hefur þýtt alla heims-
ins óhamingju. Fyrri helming ævi
minnar greiddu blessuð lánin sig
líka að verulegu leyti sjálf. Þegar það
gat ekki gengið lengur varð að finna
aðrar leiðir. Þá var opnað á mögu-
leikann til að verðtryggja eignir og
skuldir í bönkum. Út á við þóttu
Íslendingar hafa verið snjallir þegar
það var fundið upp, enda töluðum við
um að verðtryggð króna væri sterkasti
gjaldmiðill í heimi.
Sem leiddi af sér ný tækifæri.
Eftirsóknarvert var að fjárfesta í
þessum trausta gjaldmiðli og ekki
spilltu vextirnir. Sókn okkar eftir
skuldum komst í nýjar víddir.
Fyrirtæki voru talin þeim mun ríkari
sem þau skulduðu meira. Það að hafa
svo rúman aðgang að lánsfjármagni
hlaut að þýða afar trausta stöðu.
Miklar skuldir jafngiltu miklum
eignum. Og löggiltir endurskoðendur
staðfestu það með áritunum sínum.
Nú stendur þjóðin frammi fyrir þeim
fáránlega hlut að fá ekki lengur lán.
Sársaukafullt finnst mörgum. Þeim
skuldaþjökuðu vil ég segja: Þetta
venst. Við vorum hvort sem er ekk-
ert að taka þessi lán til að borga þau.
Heldur til að sýna heiminum snilld
okkar.
Það tókst. Sum okkar verða kannske
ansi fátæk, ef til vill í nokkrar kyn-
slóðir, á meðan aðrir verða ekki á
flæðiskeri staddir og halda áfram að
safna fé. Mörg okkar trúa því hins
vegar að aukið misrétti færi okkur
aukna velmegun.
Og stefnir þá ekki allt til hins
besta?
Bréf til blaðsins
Þungir þankar I V
Trúin á skuldirnar
Sigurjón Bjarnason skrifar:
Bréf til blaðsins
Fyrirgefið mér sinnuleysið
Guðrún Kjartansdóttir skrifar:
,,Ég er með langan lista af afsökunum
fyrir að hafa ekki skipt mér af fram-
vindu mála hér á landi undanfarin ár.“
Bréf til blaðsins
Lýðræði í Fjarðabyggð
Elvar Jónsson, Eydís Ásbjörnsdóttir, Esther Ösp Gunnarsdóttir og Stefán Már Guðmundsson skrifa:
www.fjardalistinn.is
Blak
Fjórir Íslandsmeista-
ratitlar til Þróttar
Íslandsmeistaramót yngri flokka í
blaki var haldið um síðustu helgi
í Kópavogi. Blakdeild Þróttar í
Neskaupstað hlaut flesta Íslands-
meistaratitlana, fjóra talsins:

5. flokki stúlkna - A lið
4. flokki stúlkna - A lið
4. flokki stúlkna - C lið
3. flokki stúlkna - A lið