Austurglugginn - 05.12.2019, Blaðsíða 10

Fréttabréf AFLs Starfsgreinafélags
Kjaraviðræður
Sjómenn funduðu í Neskaupstað
Í framhaldi af stéttaprófinu!
Um tuttugu fulltrúar frá
sjómannafélögum vítt og breitt
um landið hittust á formannafundi
Sjómannasambands Íslands
sem haldinn var í Safnahúsinu í
Neskaupstað í byrjun nóvember.
„Mér skilst að fundurinn hafi gengið
vel og það var gaman að fá þennan
hóp á svæðið,“ segir Hjördís Þóra
Sigurþórsdóttir, formaður AFLs
starfsgreinafélags.
Kjarasamningar sjómanna runnu
út um síðustu mánaðamót og voru
komandi kjaraviðræður í brennidepli
á fundinum. Samningurinn sem nú
rann út var undirritaður um miðjan
febrúar árið 2017 að loknu 10 vikna
verkfalli sjómanna, því lengsta sem
þeir hafa farið í.
„Í þeim samningi voru ýmsar
bókanir um málefni sem ræða átti
á samningstímanum, til dæmis
veikindarétt sjómanna í skiptikerfi
og heildarendurskoðun á texta
kjarasamningsins, sem kominn er
nokkuð til ára sinna eins og margir
kjarasamningar. Það átti að sameina
kafla og fleira slíkt. Það hefur gengið
misjafnlega,“ segir Hjördís Þóra.
Af öðrum kjaraviðræðum sem
fulltrúar AFLs koma að um þessar
mundir er það að frétta að búið
er að kjósa stóra samninganefnd
til að ræða samning AFLs og
Rafiðnaðarsambands Íslands við
Alcoa Fjarðaál. Sá samningur rennur
út í lok febrúar og er undirbúningur
viðræðna hafinn.
Þá eru viðræður Starfsgreina-
sambandsins við Landsvirkjun
langt komnar en sambandið fer með
samningsumboð félaga í AFLi.
Að lokum má nefna að nýr
samningur félagsmanna AFLs sem
starfa í fiskimjölsverksmiðjum var
samþykktur með 86% greiddra
atkvæða í lok febrúar. Samningurinn
gildir fram til maí 2025. Samið
var um launatöflur til 2022 en
tvö síðustu árin taka launatöflur í
fiskimjöli mið af launahækkunum í
fiskvinnslu. Launatafla vegna starfa í
fiskimjölsverksmiðjum var einfölduð
og fækkaði launaþrepum úr fimmtán
í níu. Þá var og samþykkt bókun um
nýtt launakerfi en samkvæmt henni
munu aðilar taka upp viðræður um
launakerfi er byggir á hæfni og
hlutverki.
Talsverð umræða hefur skapast í
kjölfar útgáfu tímarits AFLs þar
sem fjallað var um stéttskiptingu á
Íslandi í nútíð og fortíð. Fjölmargir
hafa stigið fram og telja þetta
galna umræðu, að á Íslandi sé
engin stéttskipting og þetta sé
umfjöllun sem sé til þess eins að
skapa sundurlyndi og deilur. Flestir
á þessari skoðun tilheyra efri lögum
samfélagsins og vita ekki hvað
skortur er.
Þessi sýn á samfélagið var reyndar
barin inn í mann í æsku og áttu
Íslendingar að vera sérlega stoltir af
stéttlausa samfélaginu sínu. Það er
auðvitað mjög hentugt fyrir þá sem
hafa tögl og hagldir í samfélagi að
telja öllum öðrum trú um að það séu
allir séu jafnir. Það minnkar mjög
óánægju og sundrungu.
Þá hafa menn agnúast út í
stéttaprófið og ýmsar spurningar þar
hafa komið af stað umræðu. Í því
sambandi má benda á að stéttaprófið
er engin algild vísindi – jafnvel þó svo
að flestar spurningarnar þar byggi á
vel út pældum tölulegum gögnum.
Prófinu var ekki ætlað að skipa fólki
í hópa – heldur fanga athygli fólks
og vekja það til umhugsunar á eigin
stöðu.
Fólk sem býr í leiguhúsnæði,
á í fjárhagserfiðleikum, er með
lágar tekjur, hefur neitað börnum
sínum um æfingagjöld til íþrótta og
glímir við lífsstílssjúkdóma er ekki
í millistétt. Það getur vel verið að
ýmsir sem hafa lent í þessari stöðu
eða eru í henni núna nái að vinna
sig upp og komast í betri stöðu –
en ofangreint er lýsing á fátækt.
Millistéttarfólk er ekki fátækt.
Mörg þekkjum við fólk í yfirstétt
og oft getur það verið prýðisfólk og
skemmtilegt. En við eigum enga
sameiginlega hagsmuni með því
fólki. Hagsmunir yfirstéttar eru
nefnilega ekki þeir að bæta lífskjör
fátæks fólks eða yfirleitt að bæta
lífskjör neins. Hagsmunir yfirstéttar
eru að hagnast enn meir og með
hvaða aðferðum sem er – eins og
dæmin sanna.
Yfirstéttin ræður yfir fólki með
mikla persónutöfra og fjármunum
til að beita fyrir sig fjölmiðlum
og samfélagsmiðlum og gerir það
óspart. Með þessum tækjum fær
yfirstéttin fátækt fólk aftur og aftur
til að berjast fyrir sig og gegn eigin
hagsmunum.
Andvaraleysi almennings er með
ólíkindum og það sjálfstæði og
lýðræði sem þjóðir heimsins börðust
fyrir er í hættu. Það má leiða sterk rök
fyrir því að þegar mannkynssagan
verður rituð árið 3000 – ef
mannkynið verður yfirleitt til þá –
verði kafli um „lýðræðistilraunina
1850 – 2050“ þegar fólki var treyst
til að kjósa fulltrúa sína til stjórnar
í samfélaginu.
Grafskrift tilraunarinnar verður
væntanlega að hún hafi brugðist
vegna stórkostlegrar græðgi þeirra
sem náðu völdum og fullkomnu
andvaraleysi almennings. Þannig
hafi auðmenn og ólígarkar náð
völdum yfir öllum stofnunum
samfélagsins og rekið það eins og
hvert annað fyrirtæki.
Þannig hafi arður samfélagsins
verið hámarkaður og greiddur út til
eigenda þess – en þegnunum séð
fyrir afþreyingarefni og andlegum
og líkamlegum fíkniefnum.
Í Róm til forna – hét þetta
„brauð og leikar“ og þá héldu
keisarar völdum með því að kaupa
sér vinsældir. Héldu glæsilega
skylmingaleiki þar sem menn
börðust til dauða – mannfjöldanum
til ánægju – og svo var gjafabrauði
útbýtt á torgum.
Alþýðufólk á Íslandi sem og
annars staðar nær aldrei árangri í
baráttu fyrir jafnari lífsgæðum fyrr
en fólk lærir að standa með sjálfu sér
og þeim sem við eigum samleið með.
- Salb.
Frá formannafundi Sjómannasambands Íslands í Neskaupstað