Nesfréttir - 01.08.2021, Blaðsíða 12

12 Nesfrétt ir
FALLEGIR LEGSTEINAR
Verið velkomin
Opið: 11-16
alla virka daga
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Þegar ég smeygi mér inn á milli
rekka með tvær skáldsögur eftir García
Márquez er ég skyndilega gripinn harkalegri ferðaþrá. Þetta er síðdegis
í ágústbyrjun, hitinn á safninu er rólegur en ágengur og sólskinið sleikir
gólfdúkinn. Ég loka augunum og ímynda mér að ég gangi niður þrönga,
hellulagða götu að ströndinni. Hafið er framundan, heiðblátt og spegilslétt
og ég finn kryddaðan ávaxtailm í bland við daufa skólplykt.
Þessa dagana er öllu minna um ferðalög til fjarlægra landa en venjulega
og margir orðnir langeygir eftir hinum óviðjafnanlegu hughrifum sem
fylgja því að hverfa í fjöldann í fjarlægri borg, þræða ókunnar göturnar,
anda að sér heitu loftinu og heyra óminn af framandi tungumáli berast
út um opna glugga.
Mér detta í hug myndir úr Kúbuljóðum Ingibjargar Haraldsdóttur:
blágrænar öldurnar sleiktu á ströndinni
menn og steina með lötu gjálfri
...
Svo þung og heit
sólin
Og annars staðar:
... yfir öllu hvílir
angan lygilegra blóma
Svo opna ég augun og átta mig á að ég er einmitt á rétta staðnum til
að slá á þessa burtfararþrá. Í kringum mig svigna hillur undan bókum
og hver og ein er flugmiði með öllu inniföldu til framandi staða, landa
og heima. Ég kem García Márquez fyrir á sínum stað og skammt frá finn
ég Smásögur heimsins: Asía og Eyjaálfa. Ég opna af handahófi og líkt og
fyrir töfra er ég farinn.
Í skáldsögunni The Ocean at the End of the Lane eftir Neil Gaiman getur
lítil tjörn innihaldið allt sem fyrirfinnst í heiminum. Þetta er táknmynd
höfundar fyrir það hvernig heill heimur kemst fyrir í lítilli bók eða sögu.
Eins og úthaf í skúringafötu, líkt og Gaiman kemst að orði.
Örvæntum því ekki þegar ferðaþráin þjakar. Finnum bara réttu söguna,
hvort sem er á hljóðbók, rafbók eða gamaldags pappír, og ferðumst
saman.
Við getum farið hvert sem er.
TRYGGVI STEINN STURLUSON
Bókavörður á Bókasafni Seltjarnarness
BÓKAÐ MÁL
Ferðaþrá
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Eftir síðustu Alþingiskosningar vantaði átta atkvæði
upp á að Kópavogsbúinn Margrét Tryggvadóttir yrði
annar þingmaður Samfylkingarinnar fyrir Kragann. Fyrir
vikið varð þingflokkur Samfylkingarinnar manninum
færri en þingflokkur Framsóknarflokksins – þrátt fyrir að
Samfylkingin hefði fengið rúmlega 2500 fleiri atkvæði en
Framsókn á landsvísu. Nú er ég kominn í annað sætið – og
er út um allt að svipast um eftir þessum átta ...
Sjálfur varð ég sá þingmaður sem hafði flest atkvæði á
bak við sig á síðasta þingi – sem kannski er viss upphefð
– en ég hefði samt frekar viljað hafa hana Möggu með mér.
Það hefði hún líka verið ef atkvæði okkar í Kraganum hefðu
ekki miklu minna vægi en atkvæði fólks sem býr í öðrum landshlutum. Þegar
kosningalög voru samþykkt undir lok þingsins reyndum við að koma á einfaldri
leiðréttingu á þessari skekkju, með fjölgun jöfnunarþingsæta – auk mín lögðu
fram málið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir frá Viðreisn og Píratinn Björn
Leví Gunnarsson. Í gamla daga var stundum talað um „lýðræðisflokkana“ til
aðgreiningar frá meintum alræðissinnum. Kannski er ástæða til að endurvekja
þetta hugtak um þá flokka sem studdu þessa tillögu.
Við sem lögðum málið fram gerðum það í samráði við Þorkel Helgason, þann
mann sem mest og best þekkir til kosningalaganna og við tókum líka mið af
umsögn Ólafs Þ. Harðarsonar um kosningalagabreytingarnar svo að ekki er
hægt að afgreiða þessa tillögu okkar sem hugdettu á síðustu stundu.
Stjórnarliðar sögðu að ekki hefði farið „næg umræða fram“, eins og jafnt
kosningaréttur sé álitamál sem þurfi að ræða, en ekki grundvallar-mannréttindi
sem við öðlumst um leið og við höfum aldur til. Stundum heyrist í þessari
umræðu að slík forréttindi og hagræði fylgi því að ýmsar stofnanir hafi
höfuðstöðvar sínar á höfuðborgarsvæðinu að réttlætanlegt sé mismuna fólki
þegar kemur að kosningarétti.
Það er vissulega ástæða til að jafna hlut byggðanna – og ótal tækifæri sem
gefast til þess á okkar netvæddu tímum, en kosningaréttinn á ekki að nota til
þess, frekar en önnur mannréttindi. Misvægi á einum stað verður ekki lagað
með misvægi á öðrum stað.
Það ríkti almenn sátt um það frá árinu 1987 að minnsta kosti, að jafna bæri
vægi flokkanna og Alþingi hefur nokkrum sinnum tekist að gera það. En í þremur
síðustu kosningum hafa Sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn hins vegar skipst
á að fá aukamann umfram það sem þeim ber samkvæmt atkvæðavægi. „Þetta
er eitthvað sem þarf að skoða,“ er haft eftir forsætisráðherra um málið.
Ef við fáum til þess styrk í komandi kosningum þá er þetta hins vegar eitthvað
sem við ætlum að breyta. Þá þurfa þessi átta að skila sér ...
Guðmundur Andri Thorsson og þingmaður Samfylkingarinnar í
Suðvesturkjördæmi og skipar annað sæti listans í komandi kosningum
Um misvægi
Guðmundur
Andri Thorsson.