Austurglugginn


Austurglugginn - 26.11.2020, Blaðsíða 12

Austurglugginn - 26.11.2020, Blaðsíða 12
„Við reynum ætíð að sinna öllum umsóknum sem berast jólasjóðnum á hverju ári,“ segir Helga Elísabet Guðlaugsdóttir, félagsmálastjóri Fjarðabyggðar, um hinn árlega jólasjóð innan sveitarfélagsins. Sjóðurinn hefur verið virkjaður og safnar nú inn fé fram til 8. desember. „Þetta gekk mjög vel hjá okkur í fyrra og þá tókst okkur að úthluta aðstoð til allra þeirra 56 fjölskyldna sem sóttu um. Í ár teljum við að ástandið hjá mörgum sé erfiðara vegna COVID og þess sem faraldurinn hefur valdið.“ Í máli Helgu Elísabetar kemur fram að jólasjóðurinn er ekki á vegum félagsþjónustu Fjarðabyggðar heldur er Fjarðabyggð þátttakandi í samstarfinu og er einn af styrktaraðilum sjóðsins frá upphafi. Sem fyrr segir tókst í fyrra að aðstoða allar þær fjölskyldur sem sóttu um en um fjölbreytilegan hóp var að ræða, allt frá einstaklingum og upp í barnmargar fjölskyldur. „Sjóðurinn safnaði rúmlega þremur milljónum króna í fyrra og við vonum að í ár muni upphæðin verða hærri þar sem þörfin virðist vera meiri af fyrrgreindri ástæðu,“ segir Helga Elísabet. Stofnaður fyrir 11 árum Jólasjóður Fjarðabyggar var stofnaður fyrir 11 árum síðan, eða 2009, þegar hart var í ári hjá mörgum í kjölfar hrunsins. Þá höfðu Rauði krossinn í Fjarðabyggð og sveitarfélagið veitt jólaaðstoð í hvort í sínu lagi í nokkur ár. Á þeim tíma áttu Rauði krossinn og Fjarðabyggð sameiginlegan starfsmann, Sigríði Herdísi Pálsdóttur, og hún átti stóran þátt í að þetta frábæra samstarfsverkefni varð til. Í dag standa að jólasjóði Fjarðabyggðar, auk Rauða krossins, Fjölskyldusvið Fjarðabyggðar, Mæðrastyrksnefnd Kvenfélagsins Nönnu, Kvenfélag Reyðarfjarðar, Kaþólska kirkjan og Þjóðkirkjan. Þá hefur styrkjum í sjóðinn einnig verið safnað frá fyrirtækjum, félagasamtökum og einstaklingum. Hægt er að styrkja sjóðinn með því að leggja inn á reikning 569- 14-400458 kt. 520169-4079, en söfnunarreikningurinn er í nafni Eskifjarðarkirkju. Allt fé sem safnast rennur óskipt til einstaklinga sem eru í þörf fyrir aðstoð. Helga Elísabet segir að jólaaðstoðin sem veitt er tekjulágum fjölskyldum í Fjarðabyggð sé í formi gjafakorta í matvöruverslanir. 1041 0966 UMHVERFISVOTTUÐ PRENTSMIÐJA www.heradsprent.is Frá tendrun jólaljósa á jólatréi Reyðfirðinga. Mynd: Kristborg Bóel Reyna að sinna öllum umsóknum Dagný Sylvía Sævarsdóttir Lokaorð Hrósaðu þér Á sjúkrahúsdeildinni sem að ég vinn á erum við með mikið af hjúkrunarfræðinemum og einn þeirra var á dögunum í fylgd með mér. Í lok vaktarinnar bað ég hann um að nefna þrjú atriði sem hann hafði gert vel yfir daginn. Neminn stundi upp með spurn í augum: „þrjú atriði?“ „Já“, svaraði ég. „Ég get það ekki, ég veit ekkert hvað ég á að segja,“ sagði neminn og bætti við: „Það er mikið auðveldara að finna eitthvað sem mistókst, eigum við ekki frekar að tala um það svo ég geti bætt mig?“ „Nei“ svaraði ég, „ég vil bara heyra hvað þú gerðir vel.“ Það tók nemann um 15 mínútur að finna þrjú atriði sem hann hafði gert vel og þá loksins fékk hann frí. Þetta tók á. Honum fannst það vandræðalegt og óþægilegt að þurfa að hrósa sjálfum sér þrátt fyrir að eiga það fyllilega skilið. En þegar hann loksins gerði það, brosti hann hringinn og nánast valhoppaði út af deildinni. En hvers vegna eigum við svona erfitt með að hrósa okkur sjálfum þegar hæfileikar okkar eru bara ískaldar staðreyndir? Það virðist svo mikið auðveldara, og liggja beinast við, að rífa okkur niður. Gott dæmi er þegar fólk heldur matarboð og er búið að standa sveitt í eldhúsinu í marga klukkutíma og þegar sest er að borðinu fara gestirnir að dásama matinn. Þá heyrist oftar en ekki í gestgjöfunum: „Já er þetta lítilræði alveg ætt? Ég gleymdi nefnilega að pipra þetta og eldaði hitt of lengi og svo átti ég ekki nóg chili og setti alltof mikið af myntu, ég er eiginlega alveg vonlaus í eldhúsinu.“ Í staðinn fyrir að þakka bara fyrir hrósið og njóta samverunnar og matarins. Sumir spá ekkert í þetta. Lifa bara í stóískri ró eins og gömlu Grikkirnir og hvorki hrósa né rífa sig niður. Láta hverjum degi nægja sína þjáningu og taka bara hlutunum eins og þeir koma. Það er fátt sem hreyfir við þeim að ráði. En svoleiðis eru ekki allir. Nútíma samfélagið og atvinnulífið gera kröfur um að við séum tilbúin í breytingar, meira nám og nýsköpun hvenær sem er. Að við séum hreyfanleg, hugmyndarík og getum aðlagast á eldingarhraða. Gæðastuðullinn á að vera hátt uppi á allan hátt og við eigum að þrá að fá að þroskast persónulega og faglega. Þetta eru hugtökin sem við skreytum atvinnuumsóknirnar okkar með, hvort sem við innst inni viljum það eða ekki. Þetta eru bara kröfurnar í dag og til að geta uppfyllt þessar kröfur þurfum við stundum að vera meira en mannleg. Þá er svo auðvelt að mistakast og þar af leiðandi að rífa sig niður frekar en að byggja sig upp. Gerum sjálfum okkur greiða og steypum góðan grunn undir okkur, byggjum okkur upp, við erum okkar eigin gæfusmiðir. Hvað ert þú annars búin/n að gera vel það sem af er deginum? P.s. Ég er mjög góð í að útbúa nesti til að taka með í vinnuna. Þetta er mitt eigið ískalda mat og því verður seint hnikað. Jólasjóður Fjarðabyggðar FRI

x

Austurglugginn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Austurglugginn
https://timarit.is/publication/1687

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.