Iðnaður og verzlun - 01.12.1937, Síða 20

18
IÐNAÐUR OG VERZLUN
uðið á koddann og var þegar stein-
sofnaður.
Hann vaknaði urn tveim stundum
siðar við það, að klukkan í næsta turni
sló tólf. Er hann leit upp, sá hann,
að það var daufur, flöktandi ljós-
bjarmi i herberginu. Hann reis upp
við dogg', ógurleg hræðsla greip hann.
Hann var glaðvaknaður. Hvílutjöldin
til fóta voru hálf opin. Hann leit í
spegilinn á snyrtiborðinu beint fram
undan, og þar blasti við honum spegil-
mynd Geirþrúðar. Hún var hjúpuð lík-
klæðum og hélt á krossi í hægri hendi
en rýting í þeirri vinstri.
Nú rann honum kalt vatn milli
skinns og hörunds, því þetta var ékki
draumur, ekki missýning, heldur hræði-
legur veruleiki. Þetta var hvorki beina-
grind né holdlaus vofa, það var Geir-
þrúður sjálf með bláfölva dauðans í
andlitinu. Bleikar rósir og græn blöð
gægðust út á milli hinna þurru, lit-
lausu lokka. Það skrjáfaði í blómun-
um, og það var eins og gólfið hvíslaði,
þegar dragsíð líkklæðin drógust eft-
ir því. Blendau sá í speglinum, við
skin beggja kertanna, sem nú brunnu
með snarkandi loga, hinn starandi
gljáa í augum Geirþrúðar, og nábleik-
ar varirnar.
Hann reyndi að hlaupa út úr rúminu
til þess að komast að dyrunum, sem
hann hafði komið inn um, en skelfing-
in hafði gert hann magnþrota, svo
hann gat hvorki hreyft legg né lið.
Geirþrúður kyssti krossinn; hún virt-
ist vera að biðja bænar með sjálfri sér.
Blendau gat greint hreyfingu varanna,
sem ennþá báru menjar hins banvæna
eiturs. Hann sá vesalinginn horfa aug-
unum til himins, en svo hóf hún rýt-
inginn á loft og nálgaðist hvíluna með
æðisgengnu augnaráði.
Blendau var í þann veginn að missa
meðvitundina, er hún dró hvílutjöldin
Heppilegasti
vetra rfatnaðurinn
er kambgarnsföt frá
G e f j u n.
■
Fjölbreytt úrval
af smekklegum fataefnum
ávalt fyrirliggjandi..
Verksmiðjuútsalan
(Gefjun)
Aöalstræti.
Ef yður vanfar fallega og
sferka skó, - þá kaupið
Iðunnorskó.
Margar gerðir í öllum
sfærðum jafnan fyrirliggjandi
Verksmiðjuúisalan
(Iðunn)
Aðalstræfi.