Hekla - 01.01.1940, Blaðsíða 9

- 7 -
vid þurftum ad leida hjólin. Heppnin var aed okk-
ur, þarna kom tómur vörubíll. Vid stödvudum bílinn
og fengum bílstjórann í þad, ad keyra okkur upp á
heidarbrún fyrir litla borg\xn. Vid fórum þar af
bílnum, sem um var sarnid, og nú gekk leidin greitt
nidur í móti hinum megin heidarinnar, og brátt kom-
um vid í Vaglaskóg. Þegar þangad kom var ordid
sídla dags, svo ad vid fórum ad leita okkur ad
tjaldstad. Þegar hann var fundinn, var tjaldid
reist, lagzt til hvílu og sofid í einum dúr alla
nóttina. Fuglarnir vöktu okkur um morguninn med
sínum fagra söng, og strax var farid ad hita kakó,
sem var drukkid med gódri lyst. Vid skodudum nú.
skóginn, en tíminn leid fljótt, og brátt kalladi
matsveinninn á okkur í middegisverd, sem var pyls-
ur med bræddu smjöri út á, og þótti okkur þad
bærilegur matur. Vid fórum nú í ýmsa leiki um
stund, en brátt var_ hinn skemmtilegi dagur þó á
enda. Vid tókum nú saman allt okkar dót og yfir-
gáfum Vaglaskóg cg lögdxxm af stad heimleidis med
söng og gledi.
Hördur Helgason.
Átthagat ryggd.
Fyrir mörgum á,rum var sex vetra foli keyptur
sudur í JÍrnessyslu og farid med hann nordur ad
Flugumýri í Skagafirdi. Ekki bar á ödru en ad hann
yndi þar vel hag sínum, enda var vel med hann farid,
og hann hafdi þá veglegu stödu ad vera reidhestur
húsbóndans. Ilargt hrossa var á Flugumyri og eign-
adist hann nóga felaga.
Svo bar þad vid, ad vorlagi, 1S árum sídar,
ad allir hestarnir voru teknir í ferd, ad undan-
teknxim þessum hesti, sem nú var ordinn gamall.
Þegar komid var heim med hestana, var gamli klár-
inn horfinn, og var hans mikid leitad án árangurs.
Um haustid spurdist til hans sudur í iírnessýslu.
Hafdi hann leitad átthaganna eftir öll þessi ár.
Sennilegt er, ad hestinn hafi gripid óstjórnlegt
óyndi, þegar hann var ordinn einn eftir. Ilefir þá
heimþráin tekid hann svona sterkum tölcun.
Svo trygglynd og minnug getá dýfin verid !
V. G.