Hekla - 01.01.1940, Blaðsíða 11

A<J Grásum.
Þad er býartur og fagur hásumardagur. Mamma
hefir leyft mér ad fara út ad Gásjxm, til ad leika
mér vid krakkana þar. Gásir eru, eins og allir
vita, fornfrœgur sögustadur Nordlendinga.
Eg fer út med sjönum, og þegar eg er komin
heim ad Gásum, vaknar hjá mer einkennileg löngun
til ad sjá hvar kaupstadurinn stód, og eg fœ tvœr
dsetur bóndans med mér út eftir. Vid höldum áfram
út med sjón'um og komum ad kletti, sem heitir Hval-
klettur. Þar nemum vid stadar, því ad hadan blasir
stadurinn vid okkur. Búdirnar standa á öldu fram-
an í holti. Skammt fyrir nedan þær stendur klett-
ur upp úr bakkanum. Hann heitir Festarklettur. Þar
hafa skipin lagzt í fornöld, en nú er grasigróinn
bakki allt £ kring og framundan löng sandeyri, er
liggur í boga langt út í sjó. En efst á eyrinni er
tjörn, sem skilin er frá sjónum af sandrifi, er
myndast hefir eftir ad siglingar þadan lögdust
nidur.
Þarna var gód höfn.
En er þad ekki eitthvad fleira, sem hefir
dregid fcrfedur vora til ad byggja kaupstadinn
einmitt þarna? Medan eg hugleiddi þetta héldum
vid upp holtid cg txndum upp £ okkur ber. Á leid-
inni verda fyrir okkur tóftir af kirkju og £
kringum þær virdist eins cg séu leidi, en þad vita
menn ekkert um, og hefir heldur ekkert verid graf-
id þar. Vid löbbum sudur göturnar, sem liggja fram
£ HÖrgárdalinn, og upp á svokallada ValsklÖpp, en
þar áttu telpumar ýmislegt dót og kölludu þetta
'•bú'*. Vid litum £ kring um okkur. Fannst mér eins
og náttúran hefdi veitt svar. Hér er fallegt og
fallegra var £ fornöld, þegar allt var skógi vaxid.
Um Gásir má med sanni segja, ad þangad liggi
allar leidir. Ef vid l£tum £ nordur sjáun vid langt
út £ fjörd. Þadan liggja leidir frá Svarfadardal
og JÍrskógsströnd og frá Höfdahverfi undir Ealdbak
er örstutt sjóleid. Hálitid innar sést £ mynni
Fnjóskadals austur yfir fjördinn, og þar fyrir
innan tekur svo Svalbardsströndin vid. í sudri er
Eyjafjardardalurinn. Hédan er þv£ skammt til stór—
býlanna. En £ sudvestri opnast Hörgárdalur og Öxna-