Hekla - 01.01.1940, Blaðsíða 8

- 6 -
Gröngur.
Flestir sveitadrengir hlakka mikid til þess,
er þeir fá í fyrsta sinn ad fara í göngur. En
göngur eru þad kalladar, þegar fé er smalad af af-
rettinni á haustin.
í sumar var eg í Birkihlíd í Ljósavatnsskardi.
Var eg svo sendur £ göngur út á Flateyjardalsheidi,
sem er út af Fnjóskadal, út undir sjó. Lagdi eg af
stad ad heiman um kl. 1 eftir hádegi, rídandi á
jörpum hesti, sem heitir Jarpur, og med hund, sem
heitir Kátur. Med mer var einn madur ad heiman.
Okkur gekk ferdin vel og komum ad kofanum, þar sem
vid vorum um nóttina, eitthvad um klukkan 7 um
kvöldid, og voru bar f jórir menn fyrir. Svo létum
vid hestana inn og fórum ad borda, þv£ vid vorum
ordnir svangir. Var glatt .á hjalla hjá okkur um
kvöldid.
Vid fórum snemma á fætur morguninn eftir,
beittum hesttmum og bordudum sjálfir eftir þv£ sem
lystin leyfdi, og fóriim svo af stad ad smala, og
bar ekkert til tfdinda fyrri en um hádegi, þá sáum
vid tófuhvolp, sem var nidri £ gili, og var nú
eltingaleikur hafinn til ad reyna ad ná honum, en
þad tókst ekki. Svo heldum vid áfram ad smala til
kvölds og fórum þá heim á bæ, sem heitir £ Krókum
og gistum þar um nóttina, Eg var ordinn þreyttur
og svaf þv£ vel.
Hæsta morgun heldum vid svo göngunni áfram og
vorum komnir med fed á réttina um hádegi. Fór eg
svo heim án þess ad nokkud bæri til tfdinda, og
þannig lauk minni fyrstu fjallgöngu.
Jón Þorsteinsson.
Ferd £ Vaglaskóg,
Mikil var tilhlökkunin ad fá ad fara austur £
Vaglaskóg, og þad á reidhjólum. Þad var nú til-
breytni. Stundvfslega kl. 6g- e.h. voru allir komnir
á stadinn, sem átti ad leggja af stad frá. iídur en
vid lögdum af stad voru hjólin okkar smurd, og þeg-
ar allt var £ lagi, var lagt af stad. Vid hjóludum
og hjóludum, og nú lá vegurinn upp £ móti £ Vadla-
heidinni, þad sem eftir var upp á heidarbrún, svo