Rökkur - 01.09.1926, Page 80

78
Leiðin var sigruð, og loks var hann þar.
Ljós útfrá gluggunum streymdi.
Heima.
Nistings frost og haglkeDd hrið
heiðarbýlið lemur
Eg við gluggann óró bíð
uns þú til mín kemur.
Eg skal bæinn opna þér
inn á pall þér visa.
. Gaktu inn á undan mér,
eg skal göngin lýsa.
Þegar kominn ertu inn
af þér leysi’ eg skóna,
húfu, kufl og hálsklútinn
hengi upp við stóna.
Nú er hrausta höndin þín
heljarköld mót vana.
Brátt mun hlýja mundin mín
megna’ að verma hana.
Hönd min strýkur hárið frá
hvelfdu enni þinu,
augun verður sælt að sjá
svara brosi minu.