Rökkur - 01.09.1940, Síða 1

RÖEBUR
ALÞÝÐLEGT MÁNAÐARRIT
STOFNAÐ í WINNIPEG 1922
XVII. árg. Reykjavík 1940. 9. hefti.
Arthur Quiller - Couch:
HENDURNAR.
„Já,“ sagði ungfrú Le Petyt og starði i arin-
glæðurnar, um leið og hún hætti að prjóna og
hvíldi hendurnar i skauti sér, „o-já, eg hefi séð
vofu. Sanuast að segja bjó eg i húsi einu með
vofu um alllangt skeið.“
„Hvernig gastu — ?“ spurði önnur dætra
húsráðanda, en hin sagði:
„Þú, Emma frænka?“ í sömu andránni.
Ungfrú Le Petyt, hin góða og lífsreynda kona
hætti að liorfa í glæðurnar og brosti glaðlega,
eins og til þess að draga úr ákafa þeirra.
„Jæja, stúlkur mínar,“ sagði hún, „eg er
kannske ekki eins liuglítil og' þið ætlið mig vera.
En raunar var það nú svo, að litla vofan mín
gerði engum mein. Og sannast að segja —“ og
nú horfði hún aftur i glæðurnar — „þótti mér
leitt, er leiðir skildu.“
„Nú, það var þá kona,“ sagði Blanclie, en svo
hét önnur systranna, „kvendraugar eru liræði-
legaslir allra. Þeir liafa litla skó á fótum, skó
með rauðum hælum og maður heyrir stöðugt
smáskelli, þegar hælarnir lcoma við gólfið, þeg-
ar vofurnar eru á ferðinni. Og svo núa þær sam-
an höndunum i örvæntingu.“
\