Rökkur - 01.09.1940, Blaðsíða 9

Rökkur - 01.09.1940, Blaðsíða 9
R Ö K K U R 137 nú að komast að raun um, hvort hún væri á ferli, og fór út í eldhúsið, þar sem alt var hreint og þokkalegt og hver hlutur á sínum stað, og kallaði á liana með nafni. Viður hafði verið lagð- ur í eldavélina og alt var undirbúið til þess að taka til starfa að morgni. En frú Carkeek var þar ekki. Eg fór upp og barði á svefnherbergis- dyr hennar, og er eg barði í annað sinn svaraði hún og var auðheyrt, að hún var nývöknuð. Og svo kom hún til dyra í náttkjólnum og eg sá það á svip hennar, að hún hafði orðið skelkuð, er eg barði að dyrum. „Nei,“ sagði eg,-„það er enginn innbrotsþjóf- ur á ferð, eins og þér ætlið, en eg liefi komist að því, að þér vinnið morgunverkin yðar á nótt- unni. Við látum það gott heita en þér megið ekki vaka frameftir, þótt eg sé eitthvað að slóra. Og' nú skuluð þér fara aftur í rúmið, góða mín, en eg ætla að ganga niður að sjó mér til hressing- ar.“ Það var eins og hún botnaði ekki neitt í neinu. Hún starði á mig náföl — virtist ef til vill enn fölari í morgunskímunni. „0, ungfrú góð,“ sagði h.ún, „þér hafið víst orðið einhvers varar.“ „Víst varð eg einhvers var,“ sagði eg, „en eg rakst hvorki á innbrotsþjófa eða vofur.“ „Guði sé lof,“ sagði hún lágt um leið og hún fór aftur inn í grámálaða svefnherbergið sitt, sem vissi gegn norðri. Mér datt ekki i hug, að hún ætti við neitt sérstakt, — það var svo líkt roskinni, guðhræddri konu að taka þannig til orða, og eg flýtti mér niður. En nokkurum dögum síðar skildist mér hvað hún hafði átt við. Innanhússkipulag í Tresillack var ekki marg- breytilegt. Þegar komið var inn í forstofuna var

x

Rökkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.