Rökkur - 01.09.1940, Qupperneq 10

138
ROIvKUR
borðstofan vinstra megin, en til hægri viðhafnar.
stofan og lítil setustofa innar af. Stiginn var
gegnt inngöngudyrunum, og við stigann gler-
hurð, en þar fyrir innan voru tvennar dyr, aðr-
ar á eldhúsinu til vinstri, en hin á snotru búri,
sem lá inn undir stigann og voru þar hyllur og
línfataskápur, og undir glugga gegnt norðri var
postulíns-þvottaskál og látúnskrani yfir. Fj'rsta
morguninn sem eg var í Tresillack hafði eg ætl-
að að ná mér í vatn og skrúfaði frá, en ekk-
ert vatn rann úr honum. Eg liugsaði ekki frek-
ara út í það — hugði að skrúfað hefði verið fyrir
vatnið að eins í bili, því að vafalaust hlaut alt
að vera í lagi með vatnið, þar sem frú Carkeek
bar engar kvartanir fram. En daginn eftir að
eg hafði farið upp að svefnlierbergisdyrum
hennar fór eg með rósaskál að krananum og
ætlaði að sldfta um vatn, en ekkert vatn rann
úr honum nú frekara en í fyrra sinnið.
Eg kallaði á frú Carkeek og spurði hana
hvernig á þessu stæði. •
„Eg veit það ekki, ungfrú,“ sagði hún, „því
að eg nota aldrei þennan krana.“
„En það er nóg vatn annarstaðar í húsinu.
Það hlýtur að vera erfiðara fyrir yður að þvo
upp í eldhúsinu. Það væri miklu þægilegra að
gera það hérna. Við skulum koma og athuga
vatnsþróna.“
„Það er ekkert athugavert við hana,“ sagði
hún. „Eg fullvissa yður um það.“
En eg lét ekki slá mig af laginu. Svo sem tíu
fet fyrir aftan húsið var veggur, sem náði alveg
að ldetti, en þar fyrir ofan var matjurtagarður-
inn, en af veggnum gátum við séð vatnsþróna.
Komst eg nú að því, að hjá vatnsþrónni var önn-
ur minni þró, sem stóð lægra, og var hún tóm,
en vafalaust leiðsla á milli. Komst eg að raun