Rökkur - 01.11.1942, Blaðsíða 7

RÖKKUR
247
Nú var gefin fyrirskipun um, að siglt skyldi til Kanarisku ejrj-
anna. Eftir athugun á uppdráttum Toscanelli komust menn að
þeirri niðurstöðu, að það mundi hyggilegast, að leggja upp þaðan
í úthafsleiðangurinn til hinna ókunnu landa.
I fyrstu sigldi Kolumbus með ströndum fram, til þess að unnt
væri að leita í höfn, ef eitthvað yrði að á skipunum. Lagðist það í
hann, að útbúnaðinum kynni í einhverju að vera áfátt, og kom
það brátt í Ijós, því að á þriðja degi brotnaði stýrið á Pintu. En
svo fór, að gera varð við stýrið til bráðabirgða í rúmsjó. Komið
var við i Gomera, til þess að afla nýrra vista. Þar frétti Kolumbus,
að pórlugölsk flotadeild væri á sveimi, til þess að ráðast á skip
lians, því að Portúgalsmenn lögðu engan trúnað á það, að Kolum-
bus ætlaði að leita ókunnra landa í vestri. Ef svo var — bvers vegna
stefndi liann skipum sínum þá til Kanarisku eyjanna?
Þegar siglt var meðfram ströndum Tenerife þ. 12. ágúst gaus
eldfjallið þar á eynni. Glóandi hraunleðjan streymdi í sjó fram
og gufumekkirnir stóðu liátt i loft upp. Urðu farmenn skelkaðir
og töldu þetta slæman fyrirboða.
Þ. 6. september var loks gefin fyrirskipun um að leggja á haf
út — vestur á bóginn.
Eftir skamma hrið datt á dúnalogn og í tvo sólarhringa var eng-
inn bvr. Kolumbus óttaðist stöðugt árás af bálfu hins portúgalska
flota, en huggaði sig við það, að herskipum Portúgalsmanna mundi
ekki byrja betur en skipum hans sjálfs.
Loks hvessti, seglin þöndust út, og var siglt hraðbyri í vestur-
átt. í dögun þ. 9. september fór að bera á þvi, að kurr væri kom-
inn í farmenn. Hvergi sást til lands. Þeim hafði verið sagt, að siglt
yrði tii Cipango-eyjar, en enginn þeirra hafði lieyrt hana nefnda á
nafn fyrr. Var ey þessi til — var verið að blelckja þá? Og ef fár-
viðri skylli á, hvar yrði þá hægt að finna skjólgóða höfn? Það var
erfitt að bæla niður kvíða þessara ómenntuðu og hjátrúarfullu
manna, sem sumir voru hrottamenni og afbrota. Sjómönnunum
liafði verið sagt, að til eyjarinnar væru 750 sjómílur. Fóru þeir nú
að krefjast upplýsinga um það hve margar mílur væri siglt
á dægri hverju, til þess að geta fylgst með sem bezt. Greip
Kolumbus til þess ráðs, að hafa tvær logg-bækur, og frá þeirri’,
sem hann sýndi sjómönnum, var þannig gengið, að vegalengdin
var talin einum fimmla minni en hún í raun og veru var. Pinzon