Veiðimaðurinn - 01.08.1981, Síða 24

draga fluguna, og laxinn er á eftir henni,
þá á maður að stoppa, þegar flugan er
komin rétt að bakkanum, því að hann
tekur oft alveg uppi í landi. Þá gera margir
þá vitleysu að draga áfram, þeir draga
fluguna frá laxinum.
Gott dæmi um þetta er stóri fískurinn,
sem ég fékk einu sinni í Myrkhyl í Mið-
fjarðará.
Ég sá þrjá laxa í hylnum, þeir voru allir
svona gífurlega stórir.
Ég var með splunkunýja, litla flugu-
stöng, og var með svarta túbu á.
Ég var að draga fluguna, þegar mér
sýndist vera einhver hreyfmg í vatninu.
Ég snarstoppaði, það var svona meter
í land.
Þá tók þessi stóri fískur fluguna og sneri
sér við. Hann var alveg rosalega harður í
horn að taka. Aldrei reyndi hann að
leggjast.
Ég var einn þarna, og þegar hann var
kominn utan í malarkambinn, ætlaði ég að
hækka hann svolítið betur upp. Þá
brotnaði toppurinn á stönginni.
En ég náði honum. Hann var 25 pund,
alveg nýrunninn.
Hún er alveg gull.
Ég held mjög mikið upp á Víðidalsá. Þar
veiddi ég í mörg ár, sérstaklega með
honum Jóni í Belgjagerðinni og Gísla
Vilhjálmssyni á Akranesi. Þessir menn
buðu mér kannski tvisvar á sumri, stund-
um oftar. Gísli fiskaði þá bara á maðk, en
ég á flugu. Það gekk ákaflega vel.
Eitt sinn, þegar við Gísli áttum veiði-
daga í ánni, þá var mér sagt, að það væru
þrír dagar, en það voru þá fjórir dagar,
svo að ég kom degi of seint. Þetta var svo
voðalegt, ég var bara að leika mér úti á
Blönduósi allan daginn, ekkert að gera.
Og Gísli því einn fyrsta daginn, og bíllaus.
Ég hef aldrei séð annað eins og glottið á
þeim hinum, þegar ég kom í húsið. Þá var
einn með sextán, annar með fjórtán, sá
þriðji með tólf, og aðrir með þetta átta eða
níu.
Gísli var með einn. Ég var boðsgestur
hans og bílstjóri, átti að vera með honum
á stönginni.
„Hvaða pláss áttu núna?“, spurði ég
Gísla.
Hann sagði, að við ættum Harðeyrar-
strenginn.
„Það er bezt, að ég haldi á stönginni
þennan seinnipart“, sagði ég.
Þegar ég fór út úr dyrunum, sagði ég
við Jón Sigurðsson, sem var hæstur: „Það
er alveg klárt mál, að þú mátt bara drífa
þig, þótt þú hafir sextán í forgjöf, því að ég
ætla að jafna við þig“.
Það varð mikill hlátur.
Ég keyrði svo beint í Harðeyrarstreng.
Og það fór nú þannig þennan eftirmiðdag,
að ég tók sextán. En Jón fékk fjóra.
Þá sagði Gísli: „Ja, Kiddi minn, aldrei
hefði ég trúað, að þú lékir þetta, að taka
fjóra 20 pundara og klára þessa sextán á
þessum tíma, þetta er alveg kraftaverk“.
Svo fór það þannig, að við Jón urðum
jafmr. Ég fékK 40 á þessum þrem dögum.
Það var geysileg veiði, allt svona stórir og
fallegir fískar. Þetta var allt veitt á flugu.
Svona var það stundum í Víðidalsá.
Hún er alveg gull.
Þeir stóru taka illa.
Yfirleitt taka stóru laxamir illa, þeir eru
ákaflega erfiðir.
Ég man eftir því einu sinni í Hítará, að
það voru þrír laxar undan húsinu. Mikið
hafði ég gaman af að eiga við þá.
Sá stærsti var fremstur og tveir rétt
22
VEIÐIMAÐURINN