Arkitektúr og skipulag - 01.12.1991, Blaðsíða 74

námi loknu. Síðastliðinn vetur var gerð tilraun með eins árs
viðbótarnám í hönnun fyrir lítinn hóp sem lokið hafði námi
við skólann. Ágæt samvinna tókst við mörg fyrirtæki og
stofnanir um framkvæmd þessarar tilraunar. Nú er verið að
vinna úr niðurstöðum hennar og er stefnt að því að bj óða uppá
þannig nám aftur að ári í samstarfi við Háskólann, Tækni-
skólann og Iðnskólann í Reykjavík. Segja má að þetta næsta
skref í hönnunarmenntun verði framhaldstilraun til að reyna
að gera sér betur grein fyrir þeirri þörf sem íslenskt atvinnulíf
hefur fyrir hönnuði og því hvernig hönnunarmenntun er
skynsamlegt að koma hér á.
Hugmyndin er að gefa einstaklingum með ólíkan menntunar-
bakgrunn kost á þessu námi. Gert er ráð fyrir að þeir hafi sótt
ákveðin sameiginleg eða hliðstæð undirbúningsnámskeið
þannig að hönnunarárið komi þeim að fullu gagni sem
viðbótarmenntun. Ljósterað ekkikemur tilgreina aðmennta
stóran hóp hönnuða fyrir þröng, afmörkuð svið íslensks iðnaðar
og atvinnulífs og því er nauðsynlegt að byggja námið upp sem
alhliða hönnunamám með möguleikum á einstaklingsbund'
num séráherslum. Lista- og listiðnaðarháskólar í Evrópu eru
nú í sameiningu að koma á fót tveggja ára framhaldsmenntun
til meistaragráðu í ýmsum hönnunargreinum. í athugun er að
tengja hönnunarárið við Myndlista- og handíðaskólann þessu
samstarfi, til að geta komið til móts við mismunandi séráhersl-
ur, og er ekkert því til fyrirstöðu annað en staða skólans innan
íslenska menntakerfisins. Það gengur ekki að skóli á framhalds-
skólastigi mennti fólk til meistaragráðu.
Myndlista- og handíðaskóli íslands gegnir mjög mikilvægu
hlutverki sem æðsta menntastofnun þjóðarinnar í sjónlistar-
greinum. Stöðug gagnrýni á skólann á undanförnum árum
fyrir að mennta óhóflegan fjölda af svokölluðum listspírum er
byggð á ótrúlegri þröngsýni og misskilningi á hlutverki skólans.
Hlutverk skólans er að mennta fólk til sjónrænnar umhverf-
ismótunar í víðum skilningi þess orðs og það reynir hann að
geraeftirföngum. Tilaðáttasigámikilvægislíkrar menntun-
ar þurfa menn í raun ekki annað en að líta í kringum sig og sjá
að nær allt sem við höfum daglega fyrir augunum er gert með
tilstuðlan sjónlistar. Hús og húsbúnaður, föt, málverk, tölvur,
tímarit, sjónvarpsefni o.s.frv. o.s.frv., í allt þetta er lögð ómæld
sjónræn og listræn kunnátta. Hlutverk skólans er vaxandi
eftir því sem sjónræn miðlun eykst og auknar kröfur eru gerðar
til hvers kyns umhverfismótunar, um hönnun, listrænar
útfærslur og vistfræðilega og siðferðilega ábyrgð.
Almenningur og ráðamenn eru smátt og smátt að átta sig á því
að sjónlist er snar þáttur í hinu hversdagslega umhverfi okkar
og í atvinnu', efnahags- og menningarlífi þjóðarinnar. Afar
mikilvægt er að þeir sem vinna við sjónræna umhverfismótun
af einhverju tagi geri sér grein fyrir þessu og leggist á eitt um
að gera Myndlista- og handíðaskólanum kleift að sinna
fjölþættu og mikilvægu hlutverki sínu. Ákvörðun stjómvalda
um kaup á húsinu í Laugamesi lofar góðu, en víðtæka
samstöðu og samstarf þarf til að skólinn rísi undir verkefni
sínu. I
72